به گزارش تابناک از اصفهان، هنوز صدایش در گوش فرماندهان و همرزمانی که جانباز از جبهه ها بازگشتند، میپیچد. هنوز یادشان هست چقدر به بیت المال و کار خالصانه حساس بود.
آنهایی که روزهای فرمانده بودنش را دیده اند، می توانند شهادت دهند که چگونه بی غرور و متواضع از میان گردان و لشگر می گذشت. مانند یک دوست خیرخواه کنار لشگر می ایستاد و نسخه دردهای انسانی را برای همرزمان خود می پیچید.
جملات زیر گزیده ای از صحبت های حاج حسین خرازی با هم لشگریان خود در طول سال های رزم است.
* ما لشگر امام حسینیم، حسین وار هم باید بجنگیم، اگر بخواهیم قبر شش گوشه امام حسین (ع) را در آغوش بگیریم كلامی و دعایی جز این نباید داشته باشیم: «اللهم اجعل محیای محیا
محمد و آل محمد و مماتی ممات محمد و آل محمد».
* اگر در پیروزیها خودمان را دخیل بدانیم این حجاب است برای ما، این شاید انكار خداست.
*اگر برای خدا جنگ میكنید احتیاج ندارد به من و دیگری گزارش كنید. گزارش را نگه دارید برای قیامت. اگر كار برای خداست گفتنش برای چه؟
* در مشكلات است كه انسانها آزمایش میشوند. صبر پیشه كنید كه دنیا فانی است و ما معتقد به معاد هستیم.
* هر چه كه میكشیم و هر چه كه بر سرمان میآید از نافرمانی خداست و همه ریشه در عدم رعایت حلال و حرام خدا دارد.
* سهلانگاری و سستی در اعمال عبادی تاثیر نامطلوبی در پیروزیها دارد.
* همه ما مكلفیم و وظیفه داریم با وجود همه نارساییها بنا به فرمان رهبری، جنگ را به همین شدت و با منتهای قدرت ادامه بدهیم زیرا ما بنا بر احساس وظیفه شرعی میجنگیم نه به قصد پیروزی تنها.
*مطبوعات ما جنگ را درشت مینویسد، درست نمینویسد.
* مسأله من تنها جنگ است و در همانجا هم مسأله من حل میشود.
* همواره سعیمان این باشد كه خاطره شهدا را در ذهنمان زنده نگه داریم و شهدا را به عنوان یك الگو در نظر داشته باشیم كه شهدا راهشان راه انبیاست و پاسداران واقعی هستند كه در این راه شهید شدند.