محسن هاشمی رفسنجانی در گفتگو با روزنامه آرمان گفت: از زندانی شدن برادرم احساس شرمندگی نمی‌کنیم. فرزند ارشد رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در بخشی از این گفتگو گفته: من در طول حدود نیم قرن عمری که سپری کردم لحظه‌های عبرت‌آمیز زیادی مشاهده کردم. کودکی و نوجوانی من در پشت دیوارهای زندان و نگرانی از حضور همیشگی ماموران ساواک در خانه و تعقیب و شکنجه و زندانی شدن مداوم پدرم گذشت. با پیروزی انقلاب در حالی که انتظار بازگشت آرامش را داشتیم شاهد ترور پدرم در خانه و تیرخوردن وی بودم که این ناامنی‌ها، سرنوشتم را تغییر داد و به دلیل آنکه نمی‌خواستم با محافظ در دانشگاه حضور یابم مجبور به ترک خانواده و دانشگاه و ادامه تحصیل در خارج از کشور شدم. در اواسط دفاع مقدس، به دلیل نیازی که کشور به تخصصم در حوزه طراحی جامدات به ویژه کامپوزیت‌ها داشت، با توصیه پدرم، تحصیل در دوره دکترا را رها کردم و به صنایع موشکی رفتم تا دانش و تخصصم را منتقل و در جهت دفاع از کشور به‌کار ببرم. بعد از جنگ هم تلاش خستگی‌ناپذیر در حوزه اجرایی و حل معضلات مهم مردم در حوزه حمل ونقل عمومی، به ویژه در مترو، تقریبا همه وقت و انرژی من را گرفت و اکنون در دوره میانسالی ضمن فعالیت تمام وقت در عمران دانشگاهی، به صورت هفتگی به ملاقات برادرم در زندان می‌روم، گویی که به دوره نوجوانی بازگشته‌ام. عبرت این حوادث برای من آن است که قدرت برای هیچ کس باقی نمی‌ماند. از زندانی شدن برادرم نیز احساس شرمندگی نمی‌کنیم.خوشبختانه آقای هاشمی الان در قدرت نیست اما بیشتر از زمانی که در قدرت بود محبوب است و این موضوع را در رفتار مردم با خود و خانواده احساس می‌کنم. به تعبیر قرآن، قدرت بین افراد و گروه‌ها می‌چرخد، «تلک الایام نداولها بین الناس» اما این عملکرد ماست که می‌ماند و باعث افتخار یا شرمندگی‌مان خواهد بود.