بازگشت نیش خطرناک سالک به اصفهان!

به گزارش تابناک اصفهان، حدود یک هفته پیش بود که وزیر بهداشت در مورد شیوع دوباره سالک در 17 استان کشور هشدار داد.

یکی از استان هایی که در لیست وزیر بهداشت قرار داشت، استان اصفهان بود.

استان اصفهان دارای مناطق خشک و نیمه خشک است و بیشتر این مناطق به دلیل قرار گرفتن در محیط های کویری همواره در خطر بیماری های پوستی مختلف قرار دارند.

یکی از این بیماری ها که شهرستان هایی همچون نطنز، نایین، اردستان و نواحی شرق شهر اصفهان را مورد تهدید قرار می دهد، بیماری سالک است.

این بیماری با وارد آوردن خسارت به پوست به ویژه پوست صورت، فرد را تا سال ها درگیر خود کرده و در بسیاری از موارد درمانی نیز برای بیمار وجود ندارد.

بیماری سالک از نوع بیماری های مشترک بین انسان و حیوان است که از طریق پشه ها به انسان منتقل می شود.

پشه هایی که شب ها فعالیت می کنند و روزها در لانه موش ها از خون موش تغذیه کرده و در اصل خون آلوده موش را با نیش زدن یا همان گزیدن پوست به انسان منتقل می کنند.

به محض گزیده شدن پوست با این نیش، انگل موجود در بدن پشه و در واقع خون موش به خون انسان وارد شده و بعد از گذشت چند ماه از گزیدگی یا چندین هفته اثرات مخرب پوستی خود را در انسان بروز می دهد.

بیشترین زمان برای شیوع این بیماری از اردیبهشت تا شهریورماه اعلام شده است بنابراین اثرات گزیدگی در انسان در ماه های مهر و آبان بروز می کند.

تاثیرات پوستی سالک به گونه ای است که صورت فرد مبتلا اغلب تا آخر عمر به صورت ملتهب و با آثاری از بروز صدمه روی پوست همراه است.

گرچه پزشکان رعایت بهداشت فردی و استفاده از حشره کش ها را به عنوان راهکاری برای مقابله با این بیماری می دانند اما نه تنها مناطق کویری اصفهان بلکه بخش هایی از اصفهان که در سالهای گذشته به دلیل بروز خشکسالی و موقتی شدن جریان زاینده رود دچار خسارت های کشاورزی و معیشتی شده اند حال باید خسارت های جانی و سلامتی را نیز متحمل شوند.

منطقه شرق اصفهان که در گذشته با استفاده از تالاب گاوخونی خود را در برابر این گونه بیماری ها مصون ساخته بودند، اما اکنون با خشک شدن تالاب و افزایش پشه ها و نیز حیواناتی مانند موش در معرض خطر جدی قرار دارند.

گرچه شیشه فروش مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان از کاهش 30 درصدی شیوع سالک در استان اصفهان در سال جاری خبر می دهد اما شرایط جغرافیایی استان اصفهان به واسطه خشک شدن زاینده رود و افزایش دامنه کویر، خبرهای دیگری را در حوزه سلامت می دهد.

البته مناطق شهری نیز که از نخاله های ساختمانی در امان نیستند، چندان از این بیماری مصون نیستند و امکان ابتلای مردم شهری که در مکان های نزدیک به محل دفن نخاله های ساختمانی یا مسیر فاضلاب زندگی می کنند، وجود دارد.