به گزارش تابناک به نقل از ایمنا، هنوز یادمان نرفته که کارلوس کیروش شب عید با اعلام جدایی قطعیاش پس از دو دیدار نوروزی تیم ملی چه شوک بزرگی به فوتبال ایران وارد کرد. با اینکه آن زمان به نظر میرسید که پرونده حضور کیروش در فوتبال ما برای همیشه بسته شده است و او دیگر آیندهای در ایران ندارد اما پس از پایان تعطیلات و البته تا هفتهها پس از آن شاهد کش و قوس مرد پرتغالی با فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش برای ماندن یا رفتن او بودیم. با وجود همه آن حرف و حدیثها و در حالی که عدم تمایل رئیس فدراسیون به همکاری با این مربی از یک طرف و علاقه نداشتن وزیر ورزش به او از طرف دیگر کاملا عیان و علنی شده بود کیروش باز هم به این دلیل در ایران ماندنی شد که هم محبوب مردم بود و هم البته خودش میخواست که بماند.
فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش علیرغم عدم علاقه به همکاری با این مربی در عین حال از پایگاه مردمی او کاملا باخبر بودند و همین ترس از مواجهه با افکار عمومی بود که باعث شد تا آنها برخلاف میل قلبی پای میز مذاکره با کیروش نشسته و شرایط را برای ادامه حضور او در ایران فراهم کنند. آن کش و قوس چند هفتهای اما یک واقعیت دیگر را هم علنی کرد و آن اینکه خود کیروش هم به این راحتی که برخی تصور میکنند از ایران دل نمیکند و با وجود همه بینظمیها، مشکلات سختافزاری و دیرکردهای گاه و بیگاه در دریافت مطالبات هیچ جای بهتری از نیمکت تیم ملی برای او متصور نیست.
یعنی همانقدر که مردم فوتبالدوست ایران به حضور این مربی بینالمللی اصرار دارند و وجودش را باعث ارتقا فوتبال ایران میدانند کیروش هم از قِبَل سرمربیگری تیم ملی چه از حیث مالی و چه حتی از نظر فنی سود کرده و همین برای ماندنش کافی است.
مرد پرتغالی علاوه بر بستن یک قرارداد مالی پرمنفعت با فدراسیون فوتبال از برکت نشستن روی نیمکت تیم ملی حضور در رویداد بزرگی چون جام جهانی را تجربه کرد و این شانس را دارد تا تجربه خوشایند برزیل را یک بار دیگر در روسیه نیز تکرار کند. با وجود آنکه علاقه کیروش به ماندن در ایران کاملا علنی شده اما معلوم نیست که چرا برخی باز هم اصرار دارند تا به هر بهانهای او را در آستانه ترک نیمکت تیم ملی نشان دهند. طولانی شدن مرخصی این مربی که البته این هم در نوع خود تازگی ندارد این روزها مزید بر علت شده تا یک بار عقب افتادن مطالبات و بار دیگر پیشنهادهای خارجی عاملی برای نیامدن کیروش تلقی شده و اینطور القا شود که مرد پرتغالی دارد از دست ایرانیها میرود.
پهن شدن دوباره بساط ماندن یا رفتن کیروش پس از آن همه کش و قوسی که در نهایت به ماندگاری این مربی منجر شد در نوع خودش شگفتانگیز است و معلوم نیست این هراس عجیب که برخی از رفتن کیروش دارند واقعی است یا برای اعمال فشار بیشتر یا گرفتن امتیاز از مسئولین القا میشود.
حتی اگر پیشنهاد جدیدی هم به دست کیروش برسد تا این اندازه جای نگرانی ندارد زیرا او هم پس از چندین سال حضور در فوتبال ما به آن آسانی که برخی تصور میکنند از ایران دل نمیکند مگر آنکه واقعا پیشنهاد دریافتی جدید به مراتب سخاوتمندانهتر از قرارداد با فدراسیون فوتبال باشد که در این صورت هم جای نگرانی آنچنانی نیست زیرا اگر این اتفاق بیفتد دیگر کاری از دست کسی برای نگه داشتن کیروش ساخته نیست.