تابناک: یک جامعه شناس گفت: خشونت در جامعه ای که تار و پود آن از رقابت و رقابت جویی بافته شده است، یک پدیده عجیب نیست.
به گزارش تابناک به نقل از ایسنا، بهجت یزد خواستی اظهار کرد: جامعه ای که به کارخانه تولید امیال تبدیل شده است، بدون آنکه حقیقتا شرایط دسترسی به این امیال برای همه آحاد و اقشار مردم وجود داشته باشد، مردم را به جان هم می اندازد.
وی با اشاره به ضرورت شناسایی خشونت به عنوان یک پدیده چند وجهی افزود: باید دید کجای راه را اشتباه رفته‌ایم، جامعه به عشق و عاطفه اجتماعی نیاز دارد، لبخند زدن یک حلقه مفقوده در روابط روزمره مردم ما با همدیگر است.
این عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان با تاکید بر این موضوع که لازم است نگاهمان را از خشونت و جرائم خشونت بار به سمت و سوی خشونت در شکل اجتماعی‌تر و روزمره آن معطوف کنیم، خاطر نشان کرد: برای اینکه متوجه شویم جامعه چقدر در معرض خشونت ورزی است باید برای چند لحظه نگاهمان به خشونت را از قالب خشونت‌هایی که منجر به ضرب و جرح و موارد قضایی می شود، جدا کنیم.
یزدخواستی ادامه داد: این موضوع که نابرابری در فرصت‌های اجتماعی برای دستیابی به رفاه، امنیت، ثبات اقتصادی خانواده‌ها، اوقات فراغت، درآمد و ... در پیکره اجتماعی ایجاد مسئله می کند، یک اصل جامعه شناختی است.
وی ادامه داد: در شرایطی که بسیاری از مردم و خانواده‌ها نمی‌توانند به بخش بزرگی از امیال و رویاهایی که در جامعه تبلیغ می‌شود، جامه عمل بپوشانند، رقابت موجود برای دستیابی به این فرصت‌ها و امکانات و به اصطلاح مردم چشم و هم چشمی، بالقوه ایجاد رقابت، پرخاشگری و خشونت پیدا و پنهان می‌کند.
این جامعه شناس با بیان اینکه باید حساسیت ویژه‌ای روی ارزش‌هایی داشته باشیم که در جامعه ما تبلیغ می‌شود، اظهار کرد: بخشی از این رقابت عینی است، مردم هر روز در خیابان خودشان را با بقیه مقایسه می‌کنند و بخش دیگر این رقابت در نتیجه مقایسه با زندگی‌هایی که در تلویزیون، رسانه‌ها، ماهواره و ... به مردم نشان داده می‌شود، شکل می‌گیرد.
یزدخواستی ضمن تشریح آن شکل از مقایسه اجتماعی که رسانه‌ها و بخصوص تلویزیون و ماهواره ایجاد می کنند، گفت: باید حساسیت ویژه‌ای روی این شکل دوم داشته باشیم، سیاست‌های رسانه‌ای ما در رابطه با تبلیغات باید همراه با دور اندیشی باشد.
وی ادامه داد: نباید مردم را هر روز در معرض امیال و آرزوهایی قرار دهیم که رسیدن به آنها از حد بضاعتشان خارج است. از آدم ناراحت، عبوس و آدمی که تحت فشار نیازها و امیالش قرار دارد، نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم شهروند خوبی باشد.
این جامعه شناس افزود: متاسفانه قناعت، ساده زیستی، سخت کوشی و ارزش‌های خوب که همواره بخشی از باور دینی و فرهنگی ما بوده‌اند - بدون آنکه رنگ و بوی شعار به خودشان بگیرند- کمتر در جامعه ما و رسانه‌ها به چشم می‌خورد.
منبع: تابناک