نسیم نوشت: آیا تا به حال اندیشیده اید که گرانترین صندلی های مدیریتی از آن روسای کدام شرکت های موجود در شبکه اقتصادی کشور بوده است؟ صندلی های مدیریتی که به صاحبان خود قدرتی چشمگیر داده تا بیشترین حقوق، مزایا و پاداش شرکت های متبوع یا وابسته به صاحب آنها تعلق گیرد. باورمندانه باید پذیرفت که صندلی مدیران بنگاههای اقتصادی و بانک ها، همواره در زمره پرطرفدار ترین جایگاه های مدیریتی به شمار رفته که تسخیر آن، به رقابتی نفس گیر میان مدیران و کاندیداهای علاقمند برای نشستن بر روی آنها منتهی شده است. ارایه حقوق، مزایا و میزان پاداش دریافتی مدیران و اعضای هیأت مدیره بانک ها و بنگاههای دولتی همواره، یکی از پرتوجه ترین اخباری بوده که گاه و بیگاه در صدر رسانه ها جا خوش می کند. "ماده 76 قانون خدمات کشوری تصریح می دارد که هیچ فردی در دولت نمی تواند بیش تر از هفت برابر حداقل حقوق پایه یک کارمند عادی حقوق دریافت کند." اما به نظر می رسد این ماده قانونی، در دنیای واقعیت چندان هم کارایی نداشته و ملاک عمل دریافت و پرداخت حقوق و مزایای مدیران ارشد موسسات اقتصادی و مالی دولتی قرار نگرفته است. به ویژه آنکه هیچگاه مشخص نشده که رقم حقوق دریافتی مدیران ارشد بنگاههای اقتصادی چه مقدار بوده و شاید برهمین اساس بوده که رقم پرداختی به محلی برای گمانه زنی فراوان در مورد مقدارمزایای دریافتی این افراد تبدیل شده است. "غلامرضا مصباحی مقدم" گفته که برخی از مدیران بانک های دولتی ماهانه ۳۷ تا ۳۸ میلیون تومان دریافت رسمی دارند که این امر به تبعیضی آشکار در پاداش و حقوق کارمندان دولت مبدل شده است. وی، بالا بودن هزینه های جاری دولت را ناشی از حقوق غیرمتعارف و بالای برخی از مدیران و پاداش های پایان خدمت های ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیونی آنها دانسته و تاکید داشته که طبق قانون مدیریت خدمات کشوری، سقف حقوق در بخش دولتی باید هفت برابر کف حقوق افراد باشد و نه بیشتر! منبع: تابناک