15 هزار صنعتگر استان چشم انتظار بیمه

زهرا دستانش درد می کند و شب ها از درد خواب راحتی ندارد و می گوید «به این دردها عادت دارم». او از اولین روزی که 7 سال بیشتر نداشت و پشت دار قالی نشست می گوید و آن زمان  نه تنها  او  بلکه همه هم سن و سال های او  قالیباف بودند و حالا 60 سال و اندی  است که از  نخستین روزی که پشت دار قالی نشسته می گذرد. او یک عمر را پشت دار قالی جا گذاشته و امروز  تمام دارایی اش دست هایی است که درد می کند و هم چنان  چشم انتظار  نگاه  مسئولان است تا چتر حمایتی خود را بر سر فعالان  این عرصه که عمر را صرف به هم تنیدن تار و پود فرش کرده اند بگسترانند، اما   تنها این پیشکسوتان نیستند که از بیمه محرومند و در این سال ها صنعتگران جوان هم از این بی مهری ها بی نصیب نمانده اند و  از بیمه محروم  شده اند  تا جایی که 15 هزار  صنعتگر استان هنوز تحت پوشش بیمه قرار ندارند.«زهرا» از جمله صنعتگران پیشکسوتی است که سال ها عمر خود را صرف این کار کرده است اما هنوز  نتوانسته از خدمات بیمه بهره مند شود و امروز در زمره هنرمندان گمنامی است که مرهمی برای دردهای روزگار پیری اش ندارد و چشم انتظار نگاهی از سوی مسئولان است تا خواب آشفته این روزهایش، رنگ آرامش به خود بگیرد. او از روزهایی می گوید که جوانی خود را پشت دار قالی صرف کرد به این امید که روزی بتواند از آن بهره بگیرد، اما  حالا که رونق این هنر مدیون  او  و امثال اوست کسی سراغی از او نمی گیرد.«ام البنین سلیمی»  هم که از نوجوانی پای دار قالی نشسته و سابقه ای 16 ساله در بافت قالی دارد، از بی مهری هایی که به فعالان این حوزه شده است، گلایه دارد و می گوید: چند سالی می شد که تحت پوشش بیمه قرار گرفته بودم اما از سال گذشته بیمه ام را قطع کردند.
وی دلیل قطع شدن بیمه اش را حضور نداشتن در منزل هنگام بازدید کارشناسان  عنوان می کند و می افزاید: کارشناسان نباید به سادگی نسبت به قطع بیمه صنعتگران اقدام کنند.
وی ادامه می دهد: با وجود پی گیری های مکرر نتیجه ای دستگیرم نشد و تنها پاسخی که  دریافت کردم این بود که باید برای تحت پوشش قرار گرفتن مجدد منتظر بمانم  اما تاکنون خبری نشده است.وی خاطرنشان می کند: مجبور شدم برای  تامین آینده بیمه ام را آزاد پرداخت کنم در حالی که بیمه تنها بستر حمایتی موجود  برای فعالان این عرصه از سوی متولیان  است.«جمشید رمضانی» از دیگر فعالان صنعت فرش استان که از10 سالگی وارد این چرخه شده است، از زمانی می گوید که برای تحت پوشش قرار گرفتن بیمه مجبور شده تا دار قالی را به خانه اش بیاورد، با این همه هنگام بازدید کارشناسان فعالیت او به عنوان یک صنعتگر مورد پذیرش قرار نگرفته است.
او که سابقه 35 ساله در بافت فرش، رفوگری و دیگر خدمات فرش دارد خاطرنشان می کند: با وجود پی گیری های مکرر تنها پاسخی که برای برخورداری از بیمه دریافت کردم داشتن دار قالی و فعالیت نداشتن در دیگر بخش هاست.
رئیس اتحادیه صنایع دستی و فرش خراسان شمالی هم در این رابطه با بیان این که از 20  هزار نفر صنعتگر استان نزدیک به 15 هزار نفر تحت پوشش بیمه قرار ندارند، اظهار می دارد: متاسفانه اداره بیمه تنها با یک بازدید نسبت به قطع بیمه صنعتگران اقدام می کند و هیچ فردی هم جوابگو نیست، در حالی که بافندگان تنها به این امید که روزی باز نشسته  می شوند  10 تا 15 سال از عمر خود را صرف این کار کردند.«ایزانلو» نسبت به تصور بیمه مبنی بر این که صنعتگران باید  24 ساعته پشت دار قالی بنشینند وکار کنند، انتقاد می کند و می افزاید: در حالی که همه فعالان این حوزه قالی نمی بافند و علاوه بر بافنده، ناظر  فنی، نقشه کش، رفوگر و چله کش هم داریم که در زمره قالیبافان تعریف شده اند اما مسئولان  بر خلاف آن چه که  تعریف شده عمل می کنند.
وی با بیان این که در تمام جلساتی که با وزیر صنعت، معدن و تجارت و رئیس ملی مرکز فرش داشتیم در این  مورد صحبت شده است، تصریح می کند: به نظرم  نمایندگان  باید به راهکاری قانونی در مجلس دست پیدا کنند تا تامین اجتماعی بیمه  صنعتگران  را قطع نکند.
 وی به وضعیت بیمه  فعالان  راز و جرگلان که  جمعیت 4 هزار نفری را به خود اختصاص  داده است،  اشاره  می کند و می افزاید: در این منطقه  تنها  5 درصد  فعالان بیمه هستند.«ایزانلو» با اشاره به این که بیمه، کمترین توقع بافندگان است اما تامین اجتماعی به بهانه های  مختلف  بیمه افراد را قطع می کند و سازمان صنعت و معدن، صنایع دستی و اتحادیه  های مرتبط استان نیز نتوانسته اند در این زمینه کاری انجام دهند، تصریح می کند: با وجود اعتراضات صورت گرفته به تامین اجتماعی نسبت به شیوه بازدیدها اما آن ها معتقدند که بازدید به صورت 3 نفره و با نظر کارشناسی انجام گرفته است.  
 وی خاطرنشان می کند: تمام  هدف تامین اجتماعی در کل کشور این است که بیمه ای را که از طریق یارانه پرداخت می شود ریشه کن کند و هیچ خدماتی به صنعتگران  صنایع دستی و فرش ارائه ندهد.
«ایزانلو»  با بیان این که  در طول سال ها با وجود  پی گیری های مکرر  به نتیجه ای  نرسیدیم  و  همه چیز در حد  حرف باقی مانده و عملیاتی نشده است، تصریح می کند: در  بحث تسهیلات با این که  تلاش کردند تا  تسهیلات  ارزان قیمت ارائه دهند باز هم اتفاقی نیفتاد به  گونه ای که  50 درصد  بنگاه های  تولیدی صنایع دستی استان  رو به  تعطیلی است و  صنعتگران به  دنبال شغل های کاذب هستند زیرا هم بانک ها فشار می آورند و هم تولیداتشان فروش چندانی ندارد.وی ادامه می دهد: بنابراین تولیدات صنایع دستی در هاله ای  از ابهام است و  فروش چندانی ندارد و این امر باعث تاسف برای استانی است که قطب تولید فرش و صنایع دستی در شمال شرق کشور محسوب می شود. «ایزانلو» با اظهار تاسف از این که بی مهری های بسیار از سوی مسئولان موجب شده است تا رکود نسبی در صنعت  فرش و  صنایع دستی حکم فرما باشد، خاطرنشان می کند: اگر از فرش و صنایع دستی حمایت کنیم نیازی به صادر کردن نفت نداریم و باید در چاه های نفت را ببندیم  و برای آیندگان  نگه داریم و می توانیم با بهره گیری از صنایع دستی که هر کدام سفیری از ایران است فرهنگ و هنرمان  را صادر کنیم.معاون صنایع  دستی اداره کل میراث فرهنگی خراسان شمالی هم  با بیان این که از سال  93    درصدی از  صنعتگران به واسطه این که بیمه ای انجام نگرفته بلاتکلیف مانده اند، می گوید: درصدی بیمه هایشان  قطع شده که آمار کمی را درحوزه  صنایع دستی شامل می شود.  «عابدی» خاطرنشان می کند: دولت باید سهم خود را به تامین اجتماعی پرداخت می کرد  که به خاطر  پرداخت نکردن  سهمش و بدهکاری شخصی جدیداً بیمه نشده است./روزنامه خراسان شمالی