وقتی مسئولان خبرنگاران را میرزابنویس حساب می کنند!
تابناک: متأسفانه این گونه صحبت‌ها که با اعتراض خبرنگاران حاضر در این مراسم مواجه شد،سبب به وجود آمدن این سوال شد که آیا واقعا هدیه به خبرنگاران در نشست‌های مختلف خبری به‌مصابیح تکریم خبرنگار است یا خریدن یا توهین به وی؟!
به گزارش تابناک اصفهان، پس از نامگذاری روز 17 مرداد به عنوان "روز خبرنگار" رسم شده که سازمان ها و نهادهای مختلف همزمان با این ایام (البته این ایام شامل یک هفته قبل یا بعد آن نیز می باشد) نشست خبری برگزار کرده که پس از آن با دادن هدیه ای به خبرنگاران ( البته این هدیه ها نیز گستردگی فراوانی دارد، که در یک دسته بندی کامل می توان گفت از گلدان و استکان باقی مانده در ته انبارهای سازمان ها گرفته تا کارت های هدیه!) سعی می کنند از این قشر جامعه تکریم و تقدیر کنند.هر چند که برای خبرنگارها هم مثل معلم ها و مادران و پدران، برخی اقدام معنوی مثل پاسخگویی، ارتباط مستمر و مواردی از این قبیل بهترین هدیه است، اما همین تهیه هدیه های مادی نیز چند سالی است به نحوی به خبرنگاران داده می شود که نه تنها تکریم خبرنگاران به حساب نمی آید بلکه به مثابه توهین به شمار می رود!
به طور مثال، در کنار تمام اتفاقاتی که در هفته خبرنگار رخ داد، امروز در نشست خبری هیئت بدنسازی استان اصفهان، صحبت هایی از سوی رئیس هیئت مطرح شد که نه تنها سبب ناراحتی خبرنگاران حاضر شد بلکه توهینی به ساحت خبرنگاران ورزشی استان اصفهان نیز به حساب آمد.
داستان از جایی شروع شد که رئیس جدید هیئت بدنسازی که تازه چند ماهی است بر صندلی مدیریت تکیه زده، در حاشیه صحبت هایش چند بار در جلسه تأکید کرد که هدیه هایی برای خبرنگاران تهیه شده و در روزهای آینده به آنها داده می شود.
وی هم چنین در بخشی دیگری از صحبت هایش با اشاره به اینکه به جایگاه رسانه ها واقف است و خبرنگاران برایش اهمیت بسیاری دارند، گفت: ما در هر برنامه ای که خبرنگاران حضور پیدا کنند از آنها تقدیر می کنیم و برایشان یک سری هدیه تهیه می کنیم.
پس از این صحبت ها، عده ای از پیشکسوتان و خبرنگاران حاضر در جلسه با اعتراض به صحبت های یارمحمدیان تأکید کردند که وی نباید در جلسه این گونه درباره هدیه به خبرنگاران صحبت کند!
اصغر قلندری، گزارشگر و روزنامه نگار با سابقه اصفهان در رابطه با سخنان یارمحمدیان در این جلسه گفت: نباید این گونه در این جلسه درباره هدیه به خبرنگاران و تهیه یکسری هدیه مادی برای خبرنگاران صحبت کرد چرا که این موضوع به نوعی توهین به خبرنگاران حاضر است.
وی هم چنین با اشاره به سابقه خود در رسانه تأکید کرد: این صحبت ها باعث می شود عده ای فکر کنند که هر جا پول و هدیه هست خبرنگاران حضور پیدا می کنند، در صورتی که بسیاری از حاضران در این جمع و خبرنگاران ورزشی خیلی بیشتر از آن چیزی که درآمد دارند، خرج هزینه ایاب و ذهاب می کنند تا برای پوشش یک برنامه ورزشی به محل برگزاری بروند! چرا که عاشق شغلشان هستند، این صحبت ها به گونه ای توهین به این افراد حاضر بود.
هم چنین مهری مصور، یکی از روزنامه نگاران ورزشی با سابقه اصفهان با گلایه از سخنان رئیس هیئت تأکید کرد: متأسفانه این شیوه صحبت کردن باعث می شود عده ای این برداشت را داشته باشند که هر جا هدیه هست، خبرنگاران هم هستند و به نوعی خبرنگاران برای دریافت هدیه به این نشست خبری آمده اند، در صورتی که اصلا این گونه نیست و ما برای هدیه به اینجا نیامدیم.
متأسفانه این گونه صحبت ها که با اعتراض خبرنگاران حاضر در این مراسم مواجه شد، سبب به وجود آمدن این سوال شد که آیا واقعا هدیه به خبرنگاران در نشست های مختلف خبری به مصابیح تکریم خبرنگار است یا خریدن یا توهین به وی؟!
منبع: تابناک
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
تجلیل از کارمندان به جای خبرنگارانعصر شهروند خبرنگار است نه خبرنگاران دوست‌داشتنی مسئولان!
امروز خبرنگاری منحصر به شبکه تلویزیونی، خبرگزاری یا روزنامه نیست، بلکه شهروندان خبرنگار که به وقایع نزدیک هستند، بسیاری از اتفاقات را ضبط و مستندسازی می‌کنند و مسئولان باید پاسخ‌گوی این عزیزان باشند نه خبرنگاران.
به گزارش خبرگزاری فارس از نجف‌آباد، هفده مرداد سالروز شهادت مظلومانه شهید محمود صارمی بدست طالبان جهل، به عنوان روز خبرنگار به منظور پاسداشت و ارج‌گذاری فعالیت‌های ارزشمند این قشر زحمت‌کش و بی‌ادعا نامگذاری شده است. روزی که به دلیل ترافیک‌کاری آن، برای ادارات و سازمان‌ها تبدیل به هفته خبرنگار شده تا از خبرنگاران مرتبط با خود تجلیل کنند.
یقینا خبرنگاران وجدان بیدار جهان و تصویرگر زمان خویش هستند، زیرا همواره در بطن جامعه زندگی می‌کنند و سلامت فکر و اندیشه هر جامعه‌ای نیز مرهون تلاش‌های شبانه‌روزی آنهاست و بلاتردید بر این باوریم که مهمترین سرمایه خبرنگار عزت نفس است و خبرنگار واقعی حیثیت و عزت نفس خود را ابزار نیل اهداف افراد نمی‌کند.
روز خبرنگار باز هم فرا رسید و گذشت و به این بهانه تکاپویی در ادارات و دستگاه‌ها برای تجلیل و تقدیر از زحمات این قشر آغاز شد. لوح‌های سپاس، قاب‌های مختلف و انواع و اقسام پیام تبریک‌ها، همه و همه برای این بود که بگویند قدردان خبرنگاران و اصحاب رسانه هستیم.
هرکس تعابیری نو و بعضا در خور شخصیت خود به کار می‌برد و تلاش می‌کرد از همه قشنگ‌تر بگوید خبرنگار چیست و کیست!
تا بتواند اهداف خود را در تمامی زمینه‌ها اعم از خدمتگزاری، بیان عملکردها، نیاز به خبرنگار بعنوان دیده‌بان افکار عمومی و زبان گویای مردم و ... و نیز در نقطه مقابل برای سرپوش گذاشتن بر عملکرد ضعیف، کسب شهرت، تبلیغ شخص خود به هر قیمتی برای رسیدن به آمال و طی کردن یک شبه ره صد ساله، محقق سازد.
حال بگذریم که در شهرستان نجف‌آباد بعضی‌ها، خبرنگاران را به زعم اهداف و برنامه‌های خود و بر اساس تقسیمات غیرحرفه‌ای دوست دارند.
اداره متولی فرهنگ شهرستان نجف‌آباد در سال‌های اخیر با دست خود تیشه به ریشه مطبوعات شهر زد و با مجوز دادن به انجمنی به نام خانه مطبوعات شهرستان سدی بر سر راه مطبوعات مستقل این شهرستان ساخت تا بتواند بیشتر از پیش خدمتی به این قشر کرده باشد.
خانه‌ای بدون پشتوانه و سابقه قبلی که حاصلی جز کسب قدرت و شهرت برای عده‌ای خاص در پی نداشت که بر اساس اظهارات اخیر رئیس اداره مطبوعات و تبلیغات اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان، «هر استانی می‌تواند تنها یک خانه مطبوعات داشته باشد آن هم در مرکز استان»، و این در واقع نوعی انحلال این خانه مطبوعات شهرستانی را کلید زد. خانه‌ای که بر اساس بخشنامه‌های وزارت ارشاد از هیچ‌ساز و کار قانونی برخوردار نبوده و نیست.
اما با این همه خانه مطبوعات در نجف‌آباد با رأی‌گیری اعضاء به ظاهر مؤسس بر سرکار آمد و به جای گسترش فعالیت مطبوعاتی و عضوگیری جدید لیستی را در اختیار ادارات شهرستان قرار داد که در همین لیست با درج کلمه فعال و غیرفعال توانست تفکیک بسیار ظریفی را بین همین اعضاء مؤسس به مرحله اجرا برساند که نوعی خنجر از پشت زدن محسوب میشود تا دلسوزی مدبرانه و عادلانه.
ولی ماحصل این لیست منتشره دست مایه‌ای شد برای بعضی‌ها که در منطقه رسانه نوشتاری و بصری خاص! را دوست می‌دارند، مسئول بزرگواری که این روزها شهرتش فراگیر شده و تخت گاز برای سازندگی و تبدیل بخشی از شهر به کارگاه سازندگی می‌شتابد. وی نیز خبرنگاری را دوستدار است که بی‌آزار بوده و هر مطلبی را که تقدیمش می‌کنند، بدون آوردن کلماتی نظیر چرا؟ از کجا؟ چگونه؟ چرا فقط؟ منتشر کند. هر چند این روزها بیشتر بخاطر همان فراگیر شدنش، مطبوعات فراشهرستانی و استانی و بلکه سراسری را بیشتر خواهان است.
حال چه زیبا شده بعضی‌ها جلساتی را تشکیل داده‌اند تا قدردان همان خبرنگارانی باشند که دوستشان دارند و در این خصوص جلساتی را نیز برگزار کرده‌اند.
ای دل غافل که در مراسم تحت عنوان بزرگداشت روز خبرنگار و به منظور تجلیل و تکریم از اصحاب رسانه و خبرنگاران نجف‌آبادی کارمندان آن اداره مورد تجلیل قرار گرفتند!
ولی آنچه را که نمی‌شود از یادها پاک کرد این است که خبرنگار، خبرنگار است چه اسمش در این لیست باشد چه نباشد چه تجلیل بشود و چه نشود.
عزیزان مسئول! باور کنید که امروز خبرنگاری منحصر به شبکه یا خبرگزاری یا روزنامه نیست، بلکه شهروندان خبرنگار که به وقایع نزدیک هستند، بسیاری از اتفاقات را ضبط و مستندسازی می‌کنند و در واقع آنها عضو جدید جامعه رسانه‌ای به حساب می‌آیند و بایستی جواب‌گوی آنان بوده و بسیار شفاف عمل کرد.