" یونس گمگشته باز آید... "
تابناک: به مناسبت تشیع و تدفین این شهدای عزیز ملت ایران، در اصفهان و بازگشت یونس های گمگشته اصفهانی، تابناک اصفهان تصمیم گرفت تا بار دیگر به سراغ دلنوشته های شما برای این عزیزان برود و از همین خوانده لطفاً دلنوشته های خود را در این باره با ما در میان بگذارید.
- چه خوش رفتند رندان طریق عشق از آب گذشتند به آفتاب رسیدند و ای وای برماکه برخاک نشستیم و درشب ظلمت دست بسته وچشم گشوده برجای خودمانده ایم وهمچون مرغ دردام به انتظارصیاد مانده ایم.
"دست هایی بسته یا دل هایی باز ؟..، در آب غرق شدن یا در اعتقاد پر گشودن؟ ...
خودخواهی خویش یا خوش خواهی هم وطنانم ؟... کدام باور قلبی شط پر تلاطم بی عدالت و جور ستم را برایتان مامن آرام و محبوب کرد؟
تو خود دریایی
کی دریایی در رودی غرق می شود؟
تو خود پر گشوده ای
کی توان دست تورا بست؟
کالبد جا مانده ات هوای روح بزرگت را کرده، بدرقه اش می کنیم.
به مناسبت تشیع و تدفین این شهدای عزیز ملت ایران، در اصفهان و بازگشت یونس های گمگشته اصفهانی، تابناک اصفهان تصمیم گرفت تا بار دیگر به سراغ دلنوشته های شما برای این عزیزان برود و از همین خوانده لطفاً دلنوشته های خود را در این باره با ما در میان بگذارید.
منبع: تابناک
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱۱
به یاد عاشقان جااان..غواصان دریای دل..."الا يا ايها الساقي ادر كأسا و ناولها"
كه درد عشق را هرگز نميفهمند عاقل ها
نه آدابي...نه ترتيبي...كه حكم عاشقي حب است...
ندارد عشق جايي بين توضيح المسائل ها
به ذكر ياعلي آغاز شد اين عشق پس غم نيست
"كه عشق آسان نمود اول ولي افتاد مشكل ها..."
همين كه دل به لبخند كسي بستند فهميدند
"جرس فرياد ميدارد كه بربنديد محمل ها..."
به يمن ذكر يازهرايشان شد باز معبر ها...
"كه سالك بي خبر نبوَد ز راه و رسم منزل ها.."
به گوش موج ها خواندند غواصان شب حمله:
"كجا دانند حال ما سبكباران ساحل ها..."
شب حمله گذشت و بعد بيست و هفت سال امروز...
چنين _با دست ِ بسته سر براوردند از گِل ها...
چگونه موج فتنه غرق خاك و خونشان كرده...
كه بي تاب است بعد از سالها از داغشان دل ها...
و راز دستهاي بسته آخر فاش شد... آري!
"نهان كي مانَد آن رازي كزو سازند محفل ها..."
شهادت آرزوشان بود و از دنيا گذر كردند
"متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها"
بشرى صاحبي
فکر کرده بودیم شما را آب بردهفکر کرده بودیم دیگر نیستید
فکرکرده بودیم شهر فقط مال ماست
و غواصان فقط مال دریا
اما در کمال ناباوری
حالا آمدید، ما را تماشا کنید
اما باز اشتباهی میآیتد تا شما را تما شا کنند
این حقیر کمترین با دیدن جملات زیبای فوق و با شرمندگی از محضر شهدای عزیز چندجمله مینویسم ای آسمانی های آمده از آسمان ای شهدایی که خداوند سبحان شمارا زنده و دارای
رزق و روزی خوانده است برای ملت و برای مسئولینی که گاه غفلت و گاه نفوذ شیطان آنها را از عظمت روحی شما نمایندگان ملت دین باور و خداجو و شجاع ایران اسلامی غافل میکند و به زرق و برق و یال و کوپال دشمن فریفته میکند دعا کنید تا بصیرت و هدایت نصیبمان شود. همچنانکه جانهای پاک و شریفتان را دادید تا دین ، کشور و شرف و سربلندی ملت تان باقی بماند. سلام و درود خداوند برشما و شهدای صدر اسلام تا کنون که جامعه مارا هراز گاهی با عطر حضورتان عطر آگین میکنید.
سلام برمردان بی ادعا، سلام بردستهای به ظاهربسته تان که انسانیت رابه تصویرکشید، سلام برتکه استخوانهای ازسفربرگشته تان که اقتداروآرمش امروزمارارقم زده است، فدای گلوی خشکتان، فدای اخرین نفستان، لذت دیدارارباب بی کفن نوش جانتان، سلام مارابه ارباب بی دستان برسانید، حلالمان کنید. سیدرضاحکیم فعال اللهم صل علی جسد محمد و ال محمد فی الاجساد خوش آمديد!***
دست هاي ما، مثل شما بسته نبود. حتي مجبور نبوديم در دل اروند خروشان و سرد شنا كنيم. اسير خصم زمانه هم نبوديم. چقدر حقيريم كه پس از 30 سال ساحل نشيني، هنوز خط شكني شما براي نجات ماست!
***
ببخشيد امانت دار نبوديم؛ شرمنده كه اين شهري نيست كه 30 سال پيش به ما سپرديد.
***
30 سال زبان بسته و سكوت كرديد! اما امروز در برابر ظلم هاي ما، فرياد كشيديد. اي كاش بشنويم.
***
عفو كنيد؛ منيت ها و گستاخي هاي ما پايان ندارد. كارهاي امروز ما هم فقط به بهانه استقبال از شماست.
روزگاري با شهيدان بوده ايم افسانه نيست .روزگاري با شهيدان بوده ايم افسانه نيست .
روزگاري با شهيدان بوده ايم افسانه نيست .
روزگاري با شهيدان بوده ايم افسانه نيست .
روزگاري با شهيدان بوده ايم افسانه نيست .
می آمدی و از تو بجز استخوان نبودجز یک طناب روی دو دستت نشان نبود
از این مصیبتی که به تابوتتان نشست
دوش تمام مردم ما را توان نبود
رفتی و باد بوی تو را سوی ما کشاند
از کاروان بجز جرس کاروان نبود
تا روز حشر العماره زچشمان من فتاد
این نقشه کاش روی زمین این زمان نبود
با گریه دست‌های تو را باز می‌کنیم
ما را جز اشک هیچ به چشمانمان نبود
کاش آسمان زمرگ پرستو به سر زند
کاش این زمین ز داغ شما پیرهن درد
کاش استخوان آمده این نوحه بشنود
ماداغ دار روی شماییم الی الابد
حمید نظر دنیوی
آن چشم پر از ستاره برمیگرددآن منتظر اشاره برمی‌گردد
رفته است ولی به چشم خود می‌بینیم
یک روز دلم دوباره برمی گردد
از چنبر نفس، رسته بودند آنها
بت‌ها، همه را شکسته بودند آنها
پرواز شدند و پرگشوند به عرش
هرچند که دست بسته بودند آنها..
مصطفی محدثی خراسانی
آن چشم پر از ستاره برمیگرددآن منتظر اشاره برمی‌گردد
رفته است ولی به چشم خود می‌بینیم
یک روز دلم دوباره برمی گردد
از چنبر نفس، رسته بودند آنها
بت‌ها، همه را شکسته بودند آنها
پرواز شدند و پرگشوند به عرش
هرچند که دست بسته بودند آنها..
مصطفی محدثی خراسانی
گره گشاهای شهر می آیند.....