به گزارش
تابناک اصفهان، اسفندماه ماه سال 91 در حالی که مردم اصفهان خود را برای ورود به سال جدید آغاز می کردند، اتفاقاتی در اصفهان رخ داد که دامنه آن تا مدتها در استان و حتی کشور ادامه داشت و اصفهان را کانون خبرهای داغ کرده بود.
شکسته شدن لوله انتقال آب از زاینده رود به یزد که طرح انتقال آن در دوران ریاست جمهوری اسبق به تصویب رسیده بود، اقدام از سر نارضایتی کشاورزان اصفهان در آن سال بود.
کشاورزان اصفهانی به ویژه در شرق، آن سال آبی برای کشت پاییزه دریافت نکرده بودند و وضعیت اقتصادی نیز روز به روز، فشار زندگی را بر قشر کشاورز بیشتر میکرد، ابتدا اعتراض به این وضعیت با قرار دادن تراکتورهای کشاورزان در کنار جاده شرق اصفهان همراه با حضور خانواده آنها صورت گرفت.
بعد از اینکه این نحوه اعتراض، برای کشاورزان اصفهانی راه به جایی نبرد، آنها استاندار وقت اصفهان را با نامه ای تهدید به اعتراض شدیدتر در روزهای آتی کردند و در نهایت با بیاهمیتی مسئولان وقت به خواسته های کشاورزان، در صبح یک روز جمعه، لوله انتقال آب زاینده رود به یزد را شکسته شد.
حالا با گذشت چهار سال از آن واقعه، وضعیت کشاورزان اصفهانی در دریافت آب برای کشت پاییزه به روزهای پاییزی سال 91 شباهت پیدا کرده است و تاکنون برای رسیدن به حقابه خود گردهمایی و جلساتی را با مردم و مسئولان برگزار کردهاند که به گفته مسئولان اصناف کشاورزی استان، تاکنون اقدام خاصی از سوی نه نمایندگان و نه مسئولان اجرایی انجام نشده است.
کشاورزان اصفهانی در حالی باید پاییز 95 را بدون آب سپری کنند که وضعیت کشت محصولات بهاره هم چندان بر وفق مراد نبود و آب زاینده رود به بسیاری از کشاورزان در پایین دست نرسید و اکنون وضعیت معیشت آنها در مرز بحران قرار دارد.
در کش و قوسهای سیاسی برای اجرای طرح های آبرسانی در اصفهان، در حال حاضر این کشاورزان هستند که تاوان بیتوجهیها را پس میدهند که در همین زمینه اسفندیار امینی، گفته است؛ در گذشته اگر گردهمایی کشاورزان با حضور ۴۰۰ تا ۵۰۰ نفر برگزار میشد امروز با حضور ۵ هزار تا ۶ هزار کشاورز برگزار میشود و اگر مسئولان به موقع آب را به کشاورزان نرسانند این نگرانی وجود دارد که هر گونه اقدامی از سوی این قشر انجام شود که غرامت آن پیشبینی نشده باشد.
مدیرعامل کانون خبرگان کشاورزی اصفهان گفت: تنها کشاورزان نباید چوب بی آبی و خشکسالی اصفهان را بخورند و باید سایر مردم اصفهان و اصناف مختلف نیز نسبت به این وضعیت بحرانی و خشکی زایندهرود معترض باشند، اما اگر هیچ اقدامی صورت نگیرد کشاورزان همچون گذشته اعتراض خود را اعلام میکنند.