روزنامه شهروند نیز در گفت و گو با تنها دختر مدال آور المپیک ایران با عنوان«برای کودکان کار سرپناه می‌سازم » به نقل از وی نوشت:« قبل از این‌که صاحب این جوایز شوم، از خدا خواسته بودم روزی این توانایی مالی را به من بدهد که به بچه‌های کار و کودکان یتیم کمک کنم. زندگی این کودکان و زحمت‌هایشان همیشه من را ناراحت می‌کرد و یکی از دغدغه‌های ذهنی‌ام بود. همیشه از خدا می‌خواستم پولدار شوم تا بتوانم برای این کودکان سرپناه درست کنم و به آنها کمک کنم. خدارا شکر که الان توانایی این کار را دارم و می‌خواهم عهدی را که با خدا بسته‌ام، به جای بیاورم و تا جایی که می‌توانم به این کودکان بی‌گناه محبت کنم. زندگی اجباری این کودکان خیلی سخت و دردناک است. واقعا دشوار است که زندگی به سختی بگذرد آن هم در دورانی که این بچه‌ها باید شاد باشند و فکر و ذکرشان بازی کردن باشد نه این‌که به اجبار کار کنند. می‌خواهم هر کاری از دستم برمی‌آید برای این کودکان انجام دهم و حتی برای یک لحظه هم که شده خوشحالشان کنم.»