در دل عمل، مطالعه كنيم!

تابناك اصفهان: حامد صفایی پور - اصفهان زيبا: شاید کوتاه ترین راه برای پیوند علم و عمل در عرصه فعالیت های فرهنگی این باشد که کم و بیش درباره هر فعالیت فرهنگی که در حال انجام آن هستیم، مطالعه کنیم. گاهی ضریب یادگیری و سودمندی مطالعه فردی که در عرصه عمل مطالعه می کند، با کسی که محل خرج دانش اش را نمی داند، قابل مقایسه نیست! فرض کنید شما مسوول برگزاری جلسه ای برای تنظیم محتوا و  برنامه ریزی یک اردوی تفریحی سیاحتی شده اید.

حال چه نوع مطالعه ای میان عمل شما و دانش معطوف به این عمل، پیوند برقرار می کند و عمل تان را آگاهانه تر می سازد؟ مثلا می توانید کتابی با موضوع «مدیریت رفتار گروهی» را تورق کنید و به صورت گزینشی به مطالعه آن بپردازید. می دانم! برخی از ما گمان می کنیم این کتاب ها به کارمان نمی آیند و با نوع عمل ما تناسب چندانی ندارند، اما گاهی یک تورق ساده و مطالعه گزینشی، راه عمل و موفقیت ما را هموارتر می سازد و ایده های ناب و جدیدی را پیشنهاد می کند. یک مدیر جلسه باید بداند: چه افرادی را به جلسه دعوت کند؟، موضوع جلسه را چگونه و با چه ترتیبی بیان کند؟ چه موضوعاتی را به مشورت گذارد؟ چه اولویت هایی را در نظر بگیرد؟، تعارض و تفاوت نظریه ها را در جلسه چگونه هدایت کند؟ ... و در نهایت چگونه این جلسه را به گام های بعدی عمل متصل نماید. اینها مواردی است که در ذیل موضوع «مدیریت رفتار گروهی» فهرست شده و به یقین، مطالعه کتاب هایی از این دست در بهبود عملکردشان مفید خواهد بود. می دانید اگر در طول ده ها سال فعالیت فرهنگی، رویکرد کلی و چشم انداز ما نسبت به عمل فرهنگی، چنین باشد، چه ریشه تنومندی از دانش در اندام عمل فرهنگی ما ذخیره می شود و میوه این درخت، چقدر آسان و موثر به کام دیگران می نشیند؟! 

مزیت دیگر این رویکرد این است که به تدریج دانشی کاربردی در نسبت با فعالیت های فرهنگی تولید می شود و به زودی جهشی بزرگی در روش و درونمایه فعالیت های فرهنگی جامعه نمودار می شود. اگر کسی بر آن است که هم اکنون نیز چنین دانشی وجود دارد، بد نیست سری به منابع درسی و سرفصل های رشته هایی همچون «مهندسی فرهنگی» بزند و اگر چیز دندان گیری از جهت انطباق با نوع فعالیت های فرهنگی جامعه ما یافت، خبر بدهد.

 اگر این نگاه را بپذیرید، کتابخانه شخصی شما و همکاران فرهنگی تان، تنها شامل کتاب هایی با موضوعات مفهومی و محتوایی نخواهد بود، بلکه به تدریج بخشی به آن اضافه می شود که از روش های تولید و ارائه محتوا سخن می گوید. روش ارائه بحث، روش مدیریت گروهی، روش تصمیم گیری، روش اطلاع رسانی موثر، روش سخنوری، روش تدریس، روش نگارش و .... موضوعاتی که قطعا به اندازه همه درونمایه های فرهنگی در خور تامل و دقت اند. قطره قطره این دانش ها که در مسیر عمل کسب می شود، روزی موجی از سواد فعالیت فرهنگی را تولید خواهند کرد.