قلیان نکشید در پارک آب پرتغال بخورید!

در روزگاری که قلیان یکبار مصرف به بازار آمده و روز به روز بر مصرف قلیان در اماکن عمومی افزوده می‌شود، اصفهانی ها دست به اقدام جالب توجهی در این خصوص زده‌اند.

به گزارش تابناک اصفهان، پس از آنکه جمع آوری قلیان از رستوران ها، اماکن گردشگری و... در چند نوبت شکست خورد و روند رو به رشد قلیان کشیدن در کشورمان تداوم یافت، به تازگی شاهد عرضه نوع جدیدی از قلیان هستیم که می‌تواند به دود کردن بیشتر منجر شده و ایرانیان بیشتری را با آسیب های ناشی از مصرف مخدر مواجه کند.

کمی آب پرتقال طبیعی، یک تکه ذغال، فویل های آلومینیومی و انواع توتون های میوه ای در یک لیوان کاغذی بزرگ با چند هزاری ناقابل، تله خوبی است تا این بار ذیل عنوان «قلیان یک بار مصرف» یا «لیوانی»، 400 نوع ماده شیمیایی از جمله 40 ماده سرطان زا به ریه مردم فرو رفته و یادمان بیاورد که تا چه اندازه در مقابل چنین بلای بزرگی ساکتیم!

داستان از اواخر دهه 70 شروع شد؛ ابتدا فقط قليان بود و دود، فروشندگان قليان تبليغ مي كردند كه چون دود تنباكو از ميان آب رد مي شود از سيگار بي خطرتر است، اما وقتي كه خطر مصرف يك وعده قليان برابر مصرف يكصد نخ سيگار اعلام شد، سودجويان تصميم گرفتند تله هاي ديگر مانند عرضه قليان همراه توتون هاي ميوه اي را امتحان كنند.

تله هايي كه يكي پس از ديگري عوارض قليان را چند برابر مي‌كنند، چون مدتی بعد از آمدن توتون هاي ميوه اي به بازار، معلوم شد 80 درصد محتويات تنباكو و توتون قليان هاي معسل (ميوه اي)، مواد شيميايي و اسانس ها هستند که عوارض مضاعفي را علاوه بر دود تنباكو بر سلامت مصرف كنندگان وارد مي‌كنند.

البته این پایان راه توسعه مصرف این نوع مخدر در جامعه نبود و داستان کماکان ادامه دارد. یک روز با پرکردن مخزن آب قلیان با شیر و آب میوه و روز دیگر عرضه قلیان های کوچک و همراه، قلیان یکبار مصرف و.... در شرایطی که تمامی تدبیر مسئولان برای مقابله با این بلای بزرگ، ممنوعیت هایی است که اغلب اجرایشان غیر ممکن به نظر می‌رسد.

از جمله ممنوعیت عرضه قلیان در قهوه خانه ها که احتمالا تصویب کنندگانش نیز راهی برای اجرایش سراغ ندارند و به همین دلیل است که هرگز عملیاتی نشده و نمی‌شود؛ رویکردی عجیب که موجب شده برخی نتیجه بگیرند نمی‌توان با مصرف قلیان در جامعه مقابله کرد.


این در حالی است که وقتی به قوانین و مصوبات در این خصوص دقیق شویم، در خواهیم یافت که حتی ممنوعیت استفاده از قلیان در پارک ها هم در قوانین دیده شده و قانون گذار به این موارد هم دقت کرده است. رویکردی که بر مبنای آن، برخی مسئولان شهری اصفهان، اقدام جالب توجهی کرده‌اند که جا دارد به دیگر شهرها نیز تسری بیابد، بلکه محیط پارک های محل استفاده از هوای دلپذیر، به دور از دود امثال قلیان باشد، نه محل عرضه انواع قلیان.

رویه ای که اگر زودتر اجرا کرده بودیم، چه بسا شاهد بروز و ظهور امثال قلیان های یکبار مصرف نبودیم؛ قلیان هایی که اگر باب شوند، روند مصرف قلیان در کشورمان رشد بیشتری خواهد یافت و کیست که نداند عواقب این افزایش آمار چیست و چه آینده ای انتظارمان را می‌کشد؟!