استان اردبیل با تاریخ هفت هزار ساله و دارا بودن فرهنگ و هنر عمیق، از معماری اصیل ایرانی – اسلامی متنوعی برخوردار بوده که می توان نمونه هایی از این معماری اصیل را در خانه های تاریخی به عنوان ظرفیت گردشگری مشاهده کرد.
بیشتر خانه های تاریخی اردبیل که در بافت قدیمی مرکز شهر واقع شده مربوط به دوره قاجار بوده و با توجه به نوع معماری و ساخت منحصر به فرد و قدمت خود بخشی از تاریخ این منطقه را تعریف می کند.
مهمترین ویژگی خانه های تاریخی اردبیل تناسب با شرایط جوی منطقه بوده و به دلیل موقعیت جغرافیایی و آب و هوای سرد و کوهستانی معماری خانه های اردبیل متناسب با این شرایط ساخته شده و این از جذابیت ممتازی برای گردشگران برخوردار است.
از جمله اصول به کار رفته در معماری این خانه ها می توان به استفاده از پلان متراکم و فشرده، استفاده از مصالحی با ظرفیت و عایق حرارتی مناسب، به حداقل رساندن میزان تعویض هوای داخلی و تهویه طبیعی و جلوگیری از ایجاد سوز در داخل و خروج حرارت داخلی به خارج از ساختمان و انتخاب بامهای مسطح و نگهداری برف بر روی بامها به عنوان عایق حرارتی اشاره کرد.
تمام این اصول در جهت حفظ گرمای داخل ساختمان به دلیل واقع شدن در منطقه ای که هشت ماه از سال آب و هوای سرد و بارش برف و باران را تجربه می کند؛ استفاده شده است. همچنین استفاده از سطوح خارجی تیره رنگ و پنجره هایی با ابعاد بزرگ در جذب نور خورشید و استفاده از حرارت آن یکی دیگر از اصول قابل توجه معماری خانه های قدیمی اردبیل است.
معماری در خانه های تاریخی اردبیل
اکثر خانه های قدیمی شامل سردر، هشتی یا ورودی ابتدایی از در خانه به حیاط، حیاط و میانسرا، راهرو یا ورودی از حیاط به اتاقها و سالنهای پذیرایی، اتاقهای سه دری به عنوان اتاق خواب، اتاق پنج دری به عنوان سالن پذیرایی، مطبخ یا آشپزخانه و تالار است.
حیاط در حکم باغ کوچکی بوده که با کاشت درختان و تعبیه حوضچه هایی فضایی آرامش بخش را برای اهالی خانه فراهم می کرده است. همچنین میانسرا با تناسب طائی ایرانی و جهت گیری دستوری خود در تمام سال محیط بهداشتی مطبوعی فراهم و از گردش آفتاب و نور خورشید بهترین استفاده را می برد.
بسیاری از خانه های تاریخی مورد استفاده در بحث گردشگری اردبیل، طی سال های اخیر احیا و مورد بازسازی قرار گرفته اند، از جمله خانه ابراهیمی، رضازاده، ارشادی، وکیل الرعایا، میرفتاحی و... که با زیبایی چشم نواز خود هنر اصیل در معماری منطقه را به گردشگران نمایش می دهند.
برخی از این خانه های تاریخی را که به نظر می رسد در بحث توسعه گردشگری اردبیل کمتر مورد توجه قرار می گیرد، برای آشنایی گردشگران نوروزی این استان معرفی می کنیم.
خانه‌های تاریخی اردبیل منتظر گردشگران نوروزی
خانه سید هاشم ابراهیمی:این بنا در بافت قدیم اردبیل در جوار مجموعه جهانی بقعه شیخ صفی کوچه شهید گاه یکی از یادگارهای اواخر قرن ۱۳ هجری قمری در شهر اردبیل به شمار می رود. خانه ابراهیمی در حال حاضر تحت مالکیت میراث فرهنگی استان اردبیل است.
بنای مذکور با یک هشتی کوچک از معبر کوچه وارد حیاط مستطیلی شده و عمارت اصلی شامل دو طبقه همکف و زیرزمین است و تالار نسبتا بزرگ و زیبایی دارد.
خانه رضازاده (موزه شهداء) :در محله اوچ دکان یکی از محلات ششگانه و قدیمی اردبیل واقع شده که قدمت آن به اواخر دوره قاجار می رسد. سر در ورودی خانه منتهی الیه جنوب شرقی بنا در مقابل میدانچه قرار گرفته که از طریق هشتی به محوطه حیاط وارد می شود.
بخش اعیانی ساختمان در دو طبقه به مساحت ۶۴۰ متر مربع و پلان فعلی شکل ساخته شده که طبقه اول دارای دو اتاق گوشواره با یک راهروی میانه و نیز راهروی دیگر عمود بر آن است که با دو دسته پله به هم مرتبط می شود و طبقه دوم نیز دارای دو اتاق گوشواره با یک تالار یا شاه نشین در وسط است.
این بنا تا یک سال پیش به عنوان ساختمان اداره کل میراث فرهنگی استان اردبیل استفاده می شد، اما از سال گذشته به موزه شهدای اردبیل اختصاص یافت.
خانه ارشادی:این بنا نیز در محله اوچ دکان قرار داشته که در بدو احداث دارای کاربری مسکونی بوده و یکی از بناهای تاریخی شهر اردبیل و در اواخر دوره قاجار ساخته شده است. در دوران پهلوی دوم آن را برای استقرار مدرسه به آموزش و پرورش واگذار کردند و در حال حاضر خانه ارشادی تحت نظر میراث فرهنگی قرار درد.
خانه وکیل الرعایا:در بافت قدیمی شهر در محله طوی واقع شده و از آثار دوران قاجار است. بخش با ارزش بنا یعنی تالار در قسمت غربی ساختمان قرار دارد و ابعاد آن ۱۰ در ۵ متر است. ظلع شرقی تالار دارای پنجره ارسی با با شیشه های رنگین است که در سمت ایوانی که با چهار ستون چوبی شکل می گیرد، قرار گرفته اند. آیینه کاری و مقرنس کاریهای با نقاشیهای پیرامونی، از ویژگیهای درون تالار هستند. و این ساختمان هم اکنون مقرر بنیاد ایرانشناسی اردبیل است.
خانه مروج:این ساختمان در سال ۱۳۱۱ ه. ق بنا شده و از نظر معماری جزو بناهای درونگرا محسوب می شود که بخش اندرونی آن از بین رفته است. هشتی ورودی ضمن آنکه یک فضای ارتباطی است مانع دید مستقیم از بیرون به فضای درون می شود. این بنا در خیابان سیمتری و نزدیک میدان عالی قاپو قرار دارد.
داشتن شکل فعلی و خط تقارن مرکز از ویژگیهای پلان بناست که در مرکز آن یک تالار با ارسی هفت دری قرار دارد. این بنا از سال ۱۳۸۰ به محل فعالیت مرکز پژوهشی آیت الله مروج امام جمعه فقید اردبیل تبدیل شده است.
خانه خادم باشی:از بناهای دوره قاجار در محله سرتیپ آباد اوچ دکان قرار دارد. این بنا دارای هشتی ورودی و حیاط اندرونی و بیرونی است، دیوارهای بیرونی بنا از کاهگل ساخته شده و تنها طاق نماهای درونی سردر آجری هستند، قسمت بیرونی بنا دارای تزیینات نقاشی و ارسی زیبا بوده که در آتش سوزی از بین رفته است.
خانه میرفتاحی:این بنا که در سال ۱۲۵۰ ه. ق احداث شده در دوران پهلوی اول به عنوان اولین دبیرستان دخترانه کاربری آموزشی داشته سپس در سالهای ۱۳۲۷ تا ۳۰ ه. ق به دبیرستان نظامی اجاره داده شد. خانه میرفتاحی جزو بناهای درون گرا محسوب می شود که در آن هشتی فضا ارتباط دهنده بیرون با میان سرا است.
بنای موجود باقی مانده بنای بزرگتری با دو بخش اندرونی و بیرونی است، ساختمان دارای شبستهانهای تابستانی و زمستانی است که ارتباطشان از طریق پله هایی در سر گوشه میان سرا، میسر می شود. در حال حاضر این بنا موزه مفاخر دینی اردبیل است.
خانه صادقی:در سال ۱۲۸۳ ه. ق ساخته شده و یکی از یادگارهای دوران قاجار به شمار می رود، این بنا یکی از مجموعه بناهای سه گانه (خانه مبشری، خانه خادم باشی، خانه صادقی) است که در بافت قدیم، محله اوچ دکان قرار گرفته و دارای سه بخش ساختمانی با سه حیاط است.
ساختمان مرکزی کاربری بیرونی و ساختمان غربی کاربری اندرونی داشته و هسته اصلی بنا را تشکیل می داد. ساختمان بیرونی شامل یک شاه نشین در قسمت مرکزی بوده که مقرنس کاری، نقاشی دیواری تا ارتفاع دو متر، پنجره های ارسی بزرگ هفت دری و سه دری با طرح اسلیمی و نیز تذهیب و کتیبه آیه الکرسی با خط نستعلیق در دور تا دور بنا، تزیینات آنرا تشکیل می دهند.
خانه مناف زاده:در سال ۱۳۵۳ ه. ق ساخته شده و به لحاظ قرار گرفتن در بخش مرکزی حیاط – باغ حالت کوشک مانند دارد. اختلاف سطح بین سمت شمالی و جنوبی معادل گامهای نه پله، موجب شده که نمای جنوبی یک طبقه و شمالی دو طبقه به نظر برسد. این خانه کوشک که پلان مستطیلی دارد با هره چینی آجری دوال بندی و طرح و نقوش هندسی در نما، تزیین شده و هم اکنون ساختمان اداری حوزه هنری اردبیل است.
خانه مبشری:از آثار دوران قاجاریه است که در بافت قدیم محله اوچ دکان قرار گرفته و دارای هشتی ورودی و حیاط اندرونی و بیرونی است. مصالح دیوارهای بیرونی از کاهگل است و تنها سر در نمای داخلی بنا مشرف به حیاط آجرکاری شده است.
خانه آصف:این بنای قاجاری واقع در کوچه معمار و متعلق به خانواده آصف بوده و خانه ای یک طبقه و یک نیم طبقه به عنوان بالاخانه وتقارن محوری دارد و راهرویی به نام تختگاه دسترسی به سایر فضاها را امکان پذیر میکند. در انتهای این راهرو دری جهت ورود به فضاهای خدماتی تعبیه شده است.
از دو ضلع جانبی آن دسترسی به فضایی به نام اتاق سه دری و یک اتاقک پستو در پشت آن انجام می گیرد، در طرف دیگر وارد اصلی ترین اتاق این بنا، اتاق هفت دری می شود که پنجره هایآن با ارسیهای زیبایی با نقوش گره بندی و شیشه های رنگی تزئین شده، در پشت این اتاق سه اتاقک به صورت پستو قرار گرفته اند که توسط ارسیهایی از این قسمت جدا شدهاند.
داخل این پستوها تزئیناتی از جمله بخاری دیواری و نقاشی دیده می شود و روی این فضا سه اتاقک با عنوان بالاخانه قرار گرفته اند. بقیه فضاها عینا به صورت قرینه درضلع دیگر اتاق هفت دری تکرار شده اند.
علاوه بر معماری اصیل خانه های تاریخی، اردبیل چندین بنای قابل توجه دارد که می تواند در بحث فرهنگی و هنری مورد توجه قرار گیرد، دبیرستان صفوی، ساختمان قدیمی فرمانداری اردبیل، بیمارستان فاطمی و... بناهایی هستند که در هسته مرکزی قرار دارند اما گردشگران در حال حاضر نمی توانند از بخش های داخلی آن بازدید کنند.
دبیرستان صفوی:در زمره بناهایی همچون ساختمان سابق فرمانداری اردبیل قرار دارد که در دوران پهلوی اول طراحی و اجرا شده است. مصالح به کار رفته در این بنا عبارت از اره سنگی به ارتفاع حدود ۱.۲۰ متر و آجر در بدنه ها است.
این ساختمان مثل اکثر بناهای هم عصر و هر طرح خود دو بازو است که در دو طبقه اجرا شده اند. ارتباط طبقه فوقانی از طریق پله هایی است که بلافاصله بعد از ورود به طبقه همکف قرار دارند. قاب بندی آجری دور در و پنجره، هره چینی خط آسمان "دور بام"، کاشیکاری معرق کتیبه بالای سر در اصلی و سر در تالار سخنرانی از مشخصات تزیینی بنا محسوب می شود.
ساختمان فرمانداری:تاریخ ساخت این بنا ۱۳۱۰ ه. ق پنچ سال قبل از دبیرستان صفوی است. ساختمان فرمانداری به صورت نئوکلاسیک ایرانی اجرا شده و دارای فرم پلانی "V" شکل است و در واقع اصول معماری ایرانی در کالبد بنا با مصالح جدید و به کارگیری تکنیک ساخت اروپاییان پیاده شده است. در زیرزمین بنای اصلی این ساختمان طاقهای آهنگ به کار رفته است.
قسمت شاه نشین به صورت مرتفع و دو بازوی کناری در دو طبقه اجرا شده، پیش بینی سیستمهای تاسیساتی الکتریکی و بهداشتی از مشخصه های ساختمان در مقایسه با وضعیت کالبدی و اجتماعی شهر در زمان احداث بنا به شمار می رود.
ساختمان بیمارستان فاطمی اردبیل که اکنون با کاربری مرکز درمانی مورد استفاده قرار می گرد، نیز از جمله بناهای قدیمی و قابل توجه به لحاظ معماری و فرهنگی است.
این بنا در سال ۱۳۱۲ شمسی در زمینی به مساحت ۱۶ هزار مترمربع در حدفاصل میدان شریعتی و ایستگاه سرعین اردبیل ساخته شده و دارای تزیینات گچی نمای اصلی بسیار زیبایی است.
تزئینات سردرب بیمارستان فاطمی را دارای گچ بری بسیار زیبا با استفاده از طرح گل و بوته به صورت گچ بری نقش برجسته بوده و استفاده از گچ بری مشبک دایره ای شکل، بعد خاصی به این سردرب داده بطوریکه اشکال هندسی و نیم دایره ای در قاب بندی آن و طرح گل و گلدان و ابزار گچی پیرامون تزئینات به کار رفته و در مجموع یک عظمت خاصی به نمای سردرب این بنا بخشیده است.
از چند سال پیش تاکنون اظهاراتی مبنی بر تغییر کاربری این بیمارستان و تبدیل آن به موزه سلامت استان اردبیل مطرح و مورد استقبال شهروندان اردبیلی قرار گرفته اما تاکنون اقدام عملی در این زمینه صورت نگرفته است.