جدال بر سر جام شکسته

به گزارش تابناک اصفهان، هتلداری و یا ایجاد محل های اقامت برای گردشگران داخلی و خارجی از صنایعی است که از دیرباز مورد حمایت همگان بوده و هست. هتل عباسی و هتل های مشابهی که در ایران و اصفهان قرار دارند را می توان آغازی بر صنعت گردشگری ایران دانست؛ صنعتی که رو به زوال است و صرفا برخی به دنبال اجرای سیاست های مُسکنی هستند؛ در هر حال ادغام هتلداران و مهمانپذیران، مشکلی را حل نمی کند.

   هتل ها کفاف این شهر را نمی دهند
وقتی صحبت از صنعت گردشگری به میان آید، قطعا وجود زیرساخت ها در هر محل، مورد پرسش گردشگران و تورگردانان قرار می گیرد تا در صورت وجود وسایل رفاهی و خدماتی، به این مکان ها برای تفرج و گردش بیایند. سال های سال است که ایران از نعمت صنعت گردشگری محروم است و تنها توانسته در برخی از مناطق، آن هم در سطح محدود به ایجاد کمپ های گردشگری و یا ایجاد محل های اقامتی  برای اسکان مسافران در روستاها و شهرها بپردازد.
نداشتن محل های اسکان، اعم از هتل و مهمانپذیر را می توان از ضعف های مهم گردشگری در شهرهایی همچون اصفهان دانست. ضعفی که در اولین نگاه گردشگر مورد بررسی قرار می گیرد و تصمیم او برای ورود به شهر و یا محل گردشگری را معطوف به این مسئله می کند.
 ضعف های وجود مهمانپذیرها در اصفهان مشهود است
ضعف وجود محل های اقامتی برای گردشگران مشکلی جدی است که این روزها دغدغه فکری مسئولان شهری و استانی در اصفهان شده است. ضعفی که به همراه خود، مشکلاتی از جمله منع ورود گردشگر در شهر و استان را فراهم می کند و باعث خروج درآمد حاصل از گردشگری قبل از ورود آن می شود.
حضور گردشگران خارجی در کنار محورهای تاریخی اصفهان،خود نوید بخش شکوفا شدن صنعت گردشگری در اصفهان و حتی ایران است؛ اما همانطور که اشاره شد،مسایلی  از قبیل عدم وجود زیرساخت‌های گردشگری در کشور مخصوصا استان اصفهان، توانسته از این حیث، صنعت گردشگری را با خطرات جدی رو به رو کند. طبق نظر سنجی ها و تحقیقات به عمل آمده، این روزها گردشگران به دور از محسنات گردشگری در ایران، یکی از معضلات پیش روی خود را نبود مکان هایی برای استقرار در شهرها و حومه آنها دانسته اند. نبود هتل های مناسب و در خور گردشگران خارجی، نبود مهمانپذیران مجلل و مجهز می تواند خدشه های جبران ناپذیری به بدنه گردشگری ایران و اصفهان، در روزهای اوج خود وارد کند. استقرار  حدود  بیش از  90 مهمانپذیر و 94 هتل در استان اصفهان، گواه کم کاری مسئولان حوزه گردشگری از سال های اخیر تا کنون است.  
اسدالله عدالت پناه ،رییس اتحادیه مهمانپذیران اصفهان در گفت و گویی با نسل فردا با بیان اینکه در استان اصفهان، بیش از 90 مهمانسرا وجود دارد، گفت: در استان اصفهان برای استقرار گردشگران و مهمانان داخلی و خارجی، 75 مهمانپذیر وجود دارد که از این تعداد، 32 مهمانپذیر، محدود به شهر اصفهان می شوند. از تعداد 32 مهمانپذیر موجود در شهر اصفهان، 7 درصد آنها مجهز به سرویس های بهداشتی و حمام در اتاق هستند. برای رفاه حال مهمانان داخلی و خارجی، تغییرات گسترده ای در بنای مهمانپذیران و دکوراسیون داخلی آنها ایجاد شده که قابل مقایسه با گذشته نیست.
  برخی از مهمانپذیران با هتل ها قابل مقایسه هستند
یکی از ایراداتی که بعضا به مکان های اقامتی وارد است، نحوه ساخت و ساز این بنا و قدمت بعضا طولانی برخی از این مهمانسراهاست که مشکلاتی را در اسکان مسافران داخلی و به خصوص خارجی فراهم کرده است. اما عدالت پناه که خود از نزدیک با این مباحث برخورد دارد، در خصوص این مسئله می‌گوید:« برخی از مهمانپذیران با هتل ها قابل مقایسه هستند؛با تغییراتی که در برخی از مهمانپذیران داخل شهر اصفهان صورت گرفته، این مهمانپذیران قابل مقایسه با هتل های یک تا دو ستاره هستندو از لحاظ طراحی و خدمات، تفاوتی با آنها ندارند .همچنین چند مهمانپذیر که می‌توانسته‌اند به درجه هتل ارتقا یابند، به دلیل اینکه وجهه مردمی آنها حفظ شود، از این کار صرف نظر کردند و به همان حالت مهمانپذیر،باقی ماندند.»
   هتل ها مظلوم واقع شده اند؟!
باز شدن مرز تحریم را می توان به منزله حضور گردشگران فراتر از مرزهای آسیایی در نظر گرفت و ورود گردشگران از 5 قاره جهان به اصفهان، می تواند به منزله ظهور فصل جدید ارتباطات دیپلماتیک و اجتماعی بین ایران و دنیا باشد.
اصفهان قطعا با وجود تعریفات و وجهه بین المللی خود در بین شهرهای نامی جهان در خصوص گردشگری، از این مقوله جدا نیست و قسمتی از این بار را به دوش می کشد. اما در مقایسه ای می توان به توان زیرساخت اقامتی اصفهان و دیگر شهرهای جهان پرداخت که قطعا این شهر ویا استان در میان مهمانسراهای موجود و نوع خدمات، همچنین نقطه اتصال آنها به مراکز تفریحی و تاریخی، نمره مطلوبی را کسب نمی کند.
در خصوص هتل های اصفهان نیز این مسئله صدق می کند و باید باور داشت که دیگر هتل های اصفهان جز تعدادی محدود، توان رقابت برای حضور در صحنه را ندارند و تنها می توانند خدمات خود را برای مهمانان داخلی، آن هم برای زمان های محدود در نظر بگیرند.
استقرار نامناسب مهمانسراها در شهر، عدم برخورداری از امکانات اولیه در برخی از آنها، تطابق نداشتن با استاندارد جهانی و نداشتن حتی ساده ترین پارامترها از دید گردشگران داخلی و خارجی، نظرها را نسبت به اصفهان عوض می کند.
  ادغام اتحادیه ها، طبق قانون صورت گرفته
محمد مجیری،معاون سازمان صنعت، معدن و تجارت استان اصفهان که به نوعی با این مسئله؛ یعنی ادغام اتحادیه های هتلداران و مهمانپذیران درگیر است، در گفت و گو با یکی از رسانه ها با اشاره به اینکه تصمیمات کمیسیون نظارت سازمان در بخش گردشگری حساسیت برانگیز شده،گفت:  اتحادیه‌های صنفی، بر اساس قانون نظام صنفی تشکیل‌شده و باید از این قانون تبعیت کنند. بر اساس ماده 10 آیین‌نامه اجرایی قانون نظام صنفی، مبنی بر نحوه برگزاری انتخابات هیئت ‌مدیره و بازرسان اتحادیه‌های صنفی مجبور شدیم که در کمیسیون نظارت، بحث ادغام دو اتحادیه مهمانپذیران و هتلداران را دنبال کنیم. درواقع انتخابات اتحادیه هتلداران که نزدیک به دو سال و نیم قبل برگزار شد، به حدنصاب نرسید و طبق قانون باید در این زمینه اعمال ماده 10 داشته باشیم. به علت بروز برخی از مشکلات، این ماده‌قانونی از آن زمان تاکنون اعمال نشده بود. اتحادیه همگن اتحادیه هتلداران، اتحادیه مهمانپذیران است و ما بر این اساس، فراخوان انتخابات برای ادغام این اتحادیه را صادر کردیم.
   جدال بر سر جام شکسته
اخیرا در طرح ادغام برخی از اتحادیه های صنفی ادغام اتحادیه هتلداران و مهمانپذیران یکی از مهمترین مباحثی است که جدالی را راه انداخته و نمی گذارد تا آرامش بر این دو اتحادیه حکم فرما شود. با قوت گرفتن این داستان و ادغام انقریب این دو اتحادیه نیز جنجالی از سوی اتحادیه ها مبنی بر عدم رضایت واحدهای صنفی تابعه باعث شده است تا مقامات ارشد استان به این مساله ورود پیدا کنند و قول پیگیری موضوع و به سرانجام رساندن یعنی عدم ادغام این دو اتحادیه را بدهند. اما نکته ای که در این میان مشهود است علتهای ادغام این دو اتحادیه است که از نگاه ارائه خدمات و نوع خدمت رسانی با هم تطابق جدی دارند و نمی توان این دو گزینه را در یک ظرف گنجاند.
مهمترین چالشی را که در این سالها در حوزه کاری این دو اتحادیه شاهد هستیم عدم داشتن زیرساختهای مناسب برای ارائه خدمات به مشتریان است که شاید ادغام آنها دردی را از این جامعه صنفی دوا نکند بلکه ممکن است تا بر مشکلات آنها دامن زند و بر وسعت آن بیافزاید.
نویسنده : داوود شیخ جبلی/روزنامه نسل فردا