به گزارش تابناک اصفهان، استان اصفهان ظرفیت های بسیاری در حوزه های مختلف دارد که یکی از این ظرفیت ها شهرستان های استان با تنوع اقلیم و فرهنگ و حتی زبان متفاوت از مرکز استان است.
تابناک اصفهان در نظر دارد با پوشش اخبار حوزه شهرستان های خود در هفته، به معرفی ظرفیت های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی این شهرستان ها بپردازد.
پس از گذشت سه سال از شهرستان شدن، بویین میاندشت، این شهرستان همچنان از وجود یک استخر شنا برای بهره مندی جوانان از این ورزش مفرح آبی بی نصیب مانده است و با وجود قول های امام جمعه، فرماندار، اداره ورزش و جوانان و ادارات مختلف دیگر، هیچ خبری از احداث استخر در بویین میاندشت وجود ندارد.
البته به علت پاسخ گو نبودن مسولان و شلوغ بودن سر آنها به علت مشغله ی کاری شدید تصمیم گرفتیم به جای مسولان کمی با جوانان شهردر این رابطه صحبت کنیم.
جوانی می گوید: مصوبه ایجاد استخر به فراموشی سپرده شده و متاسفانه ایجاد این استخر فقط یک وعده بوده و ما دیگر به این وعده های پوچ عادت کرده ایم.
یکی دیگر از اهالی هم می گفت: تا کی ما باید برای استخر رفتن به شهرستان های مجاور برویم و و از کم ترین امکانات ورزشی همچون استخر و و زمین چمن محروم باشیم.
امیدواریم مسولان مربوطه صدای مردم را بشنوند و برای احداث امکانات ورزشی و رفاهی تلاش بیشتری انجام دهند.
حال مجروحین حادثه گلپایگان بعد از یکسال چگونه است؟
ستوان زینلی مجروحی که بیشترین آسیب دیدگی را در حادثه خونین گلپایگان داشت در گفت و گو با خبرنگار گلپانا در جواب رسیدگی به وضعیتشان در این یک سال گذشته گفت: از خدمات ارائه شده راضی هستم و و اکنون نیز به دلیل وضعیتم بازنشسته شده ام.
به مناسبت ۶ دی ماه مصاحبه ای داشتیم با یکی از مجروحان آن واقعه دردناک و از مسئولین شهرستان جویای احوال این مجروحین شدیم.
روز ۶ دی سال گذشته حادثه‌ای بسیار دردناک در شهرستان گلپایگان به وقوع پیوست و در پی درگیری مسلحانه باند سارقان مسلح با نیروی انتظامی شهرستان، سرهنگ شهید محمد هاشمی جانشین فرمانده انتظامی گلپایگان، سروان شهید سید مجید مهدوی مامور راهنمایی و رانندگی نیروی انتظامی و شهید حسین صبوحی ۲۲ ساله سرباز وظیفه و میلاد و علی زیبایی دو شهروند بی‌گناه به درجه رفیع شهادت نائل و ۶ نفر مجروح شدند.
ستوان زینلی مجروحی که بیشترین آسیب دیدگی را در حادثه خونین گلپایگان داشت در جواب رسیدگی به وضعیتشان در این یک سال گذشته گفت: از خدمات ارائه شده راضی هستم و اکنون نیز به دلیل وضعیتم با ۷۶ درصد جانبازی بازنشسته شده ام.
وی افزود: شاید در این مدت تحمل درد برایم سخت بوده ولی من با خدای خود معامله کرده ام و راضیم به رضای خدا.
سرهنگ دوم حسین بساطی نیز ، حال عمومی سرباز وظیفه ای که سال گذشته دچار آسیب دیدگی انگشتان شد را خوب توصیف کرد و عنوان کرد: خوشبختانه مشکل خاصی این فرد دیگر ندارد و حتی چندی پیش خبر ازدواجشان نیز به گوشمان رسید.
حسین فراست فرماندار گلپایگان در حاشیه مراسم بزرگداشت ۶ دی گفت: حال همه مجروحین مساعد و خوب است جز ستوان زینلی که ایشان نیز روند رو به بهبودی دارند.
رطوبت تهدیدی برای تنها مسجد سقف تیرپوش خوانسار
گزارش های مردمی حاکی از آن است که با وجود مرمت این بنا، سقف این اثر ارزشمند به دلیل شرایط جوی منطقه و به خصوص سرما و بارندگی هم چنان در معرض آسیب و تخریب قرار دارد.
چندی است اداره میراث فرهنگی شهرستان کار حفاظت و نگهداری از مسجد جامع خوانسار این بنای مقدس و زیبای به یادگار مانده از عهد صفوی را به عهده گرفته است و اخیرا نیز پس از مرمت و بازسازی که روی این بنا صورت گرفت زیبایی آن دو چندان شده است.
مسجد جامع شهرستان خوانسارمربوط به سدهٔ ۱۲ است این اثر در تاریخ ۱۰ آبان ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۱۱۲۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این مسجد یکی از قدیمی‌ترین مساجد تاریخی ایران به شمار می‌رود، تاریخ بنای این مسجد نیز براساس سنگ نبشتهای که بر سر در آن نصب شده سال ۱۱۰۱ ه ق، نشان می‌دهد.
این مسجد و مسجد جامع ابیانه تنها مساجد سقف تیر پوش استان اصفهان به شمار می روند و تا به امروز بزرگانی از علما و اکابر این خطه در آن به عبادت و تهجد پرداخته اند و در و دیوار آن شاهد و حکایت گر سجده و شب زنده داری های مردان خدا در این دیار بوده است.
هر چند که با مرمت هایی که در سال های اخیر اداره میراث فرهنگی انجام داده است تا حدی این بنا توانسته است در برابر سیلی دست های خشن روزگار تاب بیاورد اما این بنای چند صدساله و دارای ارزش فرهنگی و هنری هم چنان نیازمند توجه و رسیدگی است.
گزارش های مردمی حاکی از آن است که با وجود مرمت این بنا، سقف این اثر ارزشمند به دلیل شرایط جوی منطقه و به خصوص سرما و بارندگی هم چنان در معرض آسیب و تخریب قرار دارد.
این گزارش ها هم چنین بیان گر آن است که افراد دلسوز و پیگیر در خصوص رفع مشکلات این بنا با مراجعه یا تماس تلفنی با اداره میراث فرهنگی پاسخی جز نبود بودجه کافی برای نگه داشت آن دریافت نکرده اند.
شاید تا پیش از قبول مسئولیت حفظ و نگهداری مسجد جامع توسط میراث فرهنگی اگر صحبتی از نبود بودجه و نقدینگی کافی می شد چندان جای تعجب نبود.
اما مسئله نبود بودجه کافی طی چند سال اخیر دستاویزی شده است تا هر از چند گاهی شاهد از دست رفتن میراثی باشیم که سال ها و بلکه قرن ها از عمر آنها می گذرد.