در نوشته‌های تاریخی از قلعه‌ای بزرگ، معروف به خورشه و خورشاه نام برده شده که فاصله‌اش تا شهر، پنج فرسخ و بانی آن، خورشه، عامل خلفای بنی‌امیه بوده است.
حمدالله مستوفی در نزهةالقلوب می‌نویسد "جهرم شهری وسط و از بناهای بهمن بن اسفندیار است." اگر چه بهمن و اسفندیار جنبهٔ افسانه‌ای داشته و سندیت تاریخی ندارد ولی توجه به اشاره تاریخی از سرنوشت دارا و اردشیر و بهرام گور و اشاره فردوسی چنین به نظر می‌رسد که جهرم در دوران قبل از اسلام دارای اهمیت مخصوصی بوده و یکی از شهرهای معتبر فارس به شمار می‌رفته است و حتی شهرت آن در داستان‌های قدیم ایران به حدی بوده که در سرگذشت‌های اسکندر و دارا نیز نامی از این شهر به میان می‌آید و این امر نشان دهنده اهمیت شهر جهرم در آن دوره تاریخی است.
جهرم بعد از اسلام هم در نوشته‌های ابن اشیر، مورخ اسلامی، آمده است، جاییکه عنوان می‌شود در سال 23 هجری توسط ساربه‌ابن رنیم، سردار عرب، فتح می‌شود.
اما جهرم امروز، شهری که با وجود ریشه‌های تاریخی، تاثیر اقتصادی در حوزه کشاورزی و اثرگذاری‌های فرهنگی در حوزه‌های مختلف، مظلوم مانده و به تناسب جایگاهش، توسعه مطلوبی نداشته است.
این گزارش، تنها از منظر گردشگری و میراث فرهنگی به جهرم نظری دارد، نگاهی با هدف ساختن بستری برای آشنایی بیشتر مردم ایران با شهری که در عمق تاریخ ایرانی – اسلامی، ریشه‌های ستبری دارد.
شهرستان جهرم دارای 5629 کیلومتر مربع گستردگی با مرکزیت شهر جهرم است و در 190 کیلومتری جنوب شرقی شیراز قرار دارد. این شهرستان از شمال با شهرستان‌های سروستان و کوار، از شرق با شهرستان فسا، از جنوب شرقی با شهرستان زرین دشت، از جنوب با شهرستان لار و از غرب با شهرستان‌های قیر و کارزین و فیروزآباد هم مرز است.
جهرم علاوه بر ویژگی‌های تاریخی و مذهبی دارای جاذبه‌های طبیعی همچون آبشار خفر و چشمه آب گرم سیمکان هم هست، نقطه‌ای که با فضا سازی بسیار زیبا توسط سازمان میراث فرهنگی پذیرای گردشگران است. پوشش گیاهی شامل درختان وسیع و فراوان مرکبات و خرمای مشهور شاهانی نیز از امتیازات گردشگری این شهرستان است.
کمتر کسی است که به فارس و شهرستان جهرم سفر کرده باشد و آبشار خفر این شهرستان را ندیده باشد، حتی برای گذری کوتاه. این آبشار دارای سکوهایی جهت استقرار و استراحت گردشگران است.
از مناطق گردشگری و مذهبی و تاریخی که بگذریم صنعتگرانی در رشته‌های دستبافی، خاتم، حصیربافی، تراش سنگ‌های قیمتی، البسه سنتی، سفالگری، منبت چوب و نقاشی روی چرم در این شهر زندگی می‌کنند که چیره دستی آنها شهره عام و خاص است.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی فارس در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا در فارس به تشریح جزییات جاذبه‌های تاریخی، فرهنگی، طبیعی و مذهبی این شهرستان پرداخت و از بازار سرپوشیده این شهرستان که مربوط به دوره زندیه است به عنوان بازار صلیبی و چهار سوق یاد کرد.
مصیب امیری افزود: از این بازار به عنوان خواهر دو قلوی بازار وکیل شیراز نام برده می‌شود که دارای چندین کارونسرا، مسجد و حمام است و حاج محمد حسین خان جهرمی حاکم جهرم (متولد1256 ه.ق) این اثر را به یادگار بنا گذاشته است.
وی، مسجد و مدرسه خان این شهرستان را از دیگر آثار تاریخی این شهرستان اعلام کرد و گفت: این اثر مربوط به دوره صفویه در غرب شهر جهرم است که خشت، گل، آجر، سنگ و گچ، مصالح آن را تشکیل داده است. بانی این بنا محمدحسن خان است و حدود 200 سال قبل توسط یکی از افراد خاندان مذکور تعمیر شد. هم‌اکنون تعدادی از طلاب و مدرسین همه روزه در مدرسه مشغول تحصیل و تدریس هستند.
امیری با بیان اینکه بزرگترین غار سنگ‌شکنان دست‌ساز جهان در این شهرستان واقع شده، تصریح کرد: معماران و حجاران از سنگ‌های کوه‌های جنوب شرقی جهرم آثاری بدیع و گران بها به یادگار گذاشته‌اند. ستون‌های سنگی غار به شکلی کاملاً مهندسی سقف را نگه داشته که نشان از توان بالای استادان و حجاران جهرمی در مهندسی معدن سده‌های پیشین دارد.
مدیرکل میراث فرهنگی فارس همچنین از آرامگاه شاهزاده فضل بن موسی بن جعفر یاد کرد و در خصوص این مکان نیز گفت: این آرامگاه زیارتگاهی منسوب به یکی از فرزندان امام موسی بن جعفر(ع) است که ساختمان آن شامل بقعه‌ای کوچک و ساده است که هیچ نوع تزیینات و کاشی کاری در آن دیده نمی‌شود.
امیری، دروازه پیرشبیب، چهار طاقی آتشکده قطب آباد، قلعه مهرک، قلعه قبر، گردشگاه بونیز، رودخانه شورجهرم، شهر قطب آباد، مسجد جامع جهرم، امامزاده حمزه (ع) و امامزاده حسین(ع) را از دیگر جاذبه‌های تاریخی و مذهبی شهرستان جهرم برشمرد که پهنایی به قدمت تاریخ را گرد هم آورده و این شهرستان را در دل تاریخ هضم کرده است.
به گفته این مقام مسئول، یکی دیگر از جاذبه‌های جهرم، قدمگاه است، بنایی که بر فراز یک تپه قرار گرفته و نظر هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند.
به گزارش ایسنا، آتشکده جهرم بنایی است تاریخی که برخی آن را به بعد اسلام مرتبط می‌دانند و برخی دیگر با استناد به قرائنی، به گذشته دورتر مرتبطش می‌کنند، گذشته‌ای که استفاده از این بنا را به‌عنوان آتشکده، نشان می‌دهد. بعضی کارشناسان تاکید دارند که به احتمال قوی در نقطه‌ای که به قدمگاه شهرت دارد، قبل از اسلام، آتشکده‌ای وجود داشته و بعداز ظهور اسلام به صورت فعلی درآمده است.
میان آتشکده در پشت طاق‌های بالای محوطه سرپوشیده، چیزی شبیه به چارسوق بازار به وجود آمده و دالانی با سقف گنبدی شکل دارد که عرقچین و مقرنس کاری پوشش درونی آن را تشکیل داده است. قدمگاه متعلق به دوره ساسانیان است و در سال‌های اخیر توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مرمت و بازسازی شده است.
