دوچرخه سواری، ورزشی که امنیت تمرین ندارد

عضو تیم ملی دوچرخه سواری ایران گفت: در طول تمرین‌های دوچرخه سواری در جاده امنیتی ندارم، اکثرا پدرم در طول تمرین با ماشین شخصی مرا همراهی می‌کند وحتی پیش آمده که وسیله‌ای به سمتم پرتاب شود یا ماشینی ناگهانی به سمتم بپیچد.

به گزارش تابناک همدان، ورزش علاوه بر جسم، بر روح افراد هم تاثیر گذار بوده و اگر زنان ما ورزشکار باشند قطعا نسل‌های آینده افرادی با روحیه، چابک و پرورش یافته هستند و در نتیجه جامعه‌ای پویا، با نشاط و سالم را می‌آفرینند.

متاسفانه در جامعه ایرانی محدودیت‌های بسیاری در حوزه ورزش بانوان وجود دارد، و همین امر باعث عدم پوشش رسانه‌ای فعالیت بانوان در این رشته‌ها است بنابراین در این خصوص گفتگویی را با ستاره زرگر، قهرمان دوچرخه سواری انجام داده ایم که در ادامه می‌آید.

ستاره زرگر، قهرمان دوچرخه سواری بانوان و نفر اول ایران گفت: دو دوره اعزام به مسابقات قهرمانی آسیا به کشوره‌های کره و مالزی داشتم که در مسابقات کره مقام پنجم رشته ۵۰۰ متر را کسب کردم و تا به امروز نفر اول ایران هستم.

وی ادادمه داد: از رده سنی نونهالی، نوجوانی و امسال که عضو تیم بزرگسالان شده ام نفر اول هستم یعنی کلا رکورد دست خودم است.

عضو تیم ملی دوچرخه سواری ایران درباره سختی‌های این رشته ورزشی بیان کرد: ورزش دوچرخه سواری، سختی‌های بسیاری دارد؛ از خیلی از تفریح‌های خود صرف نظر می‌کنم و حتی زمانی که باید صرف مطالعه کنم از آن هم زدم، به نحوی که صبح برنامه بدنسازی و بعد از ظهر دوچرخه سواری در هوای گرم خوزستان را دارم و روزانه تا ۴ ساعت تمرین هوازی دارم؛ من در آب و هوای ۵۰ درجه تمرین می‌کنم البته همه این اقدامات من بدون حمایت و قرارداد‌های پایین است.

زرگر در خصوص امکانات و تجهیزات ورزشی گفت: فقط در زمان اردوی تیم ملی تجهیزات کامل در اختیار قرار می‌دهند البته این وسایل نیز قدیمی هستند، اما در مقایسه با وسایل فدراسیون بالاترند، فدراسیون دوچرخه سواری خوزستان تجهیزات کامل ندارد، لذا تجهیزات لازم را با استفاده از تسهیلات بانکی تهیه کردم تا فعالیت هایم مثمر ثمر باشد.

عضو تیم ملی دوچرخه سواری ایران گفت: زمانی که می‌خواستم به مسابقات قهرمانی آسیا، به کره اعزام شوم زین چرخم قبل از اعزام شکست و وقتی از هیئت خوزستان زین چرخ خواستم متأسفانه حمایت نشد و در نهایت با یک زین قرضی به مسابقات اعزام شدم.

زرگردر خصوص شرایط سخت و محدودیت‌های رشته دوچرخه سواری گفت: فدراسیون حتی موتور ندارد که پشت سر آن گرم کنم، همه این مدت به تنهایی تمرین کرده ام، در طول تمرین‌های دوچرخه سواری در جاده امنیتی ندارم، اکثرا پدرم در طول تمرین با ماشین شخصی مرا همراهی می‌کند وحتی پیش آمده که وسیله‌ای به سمتم پرتاب شود یا ماشینی ناگهانی به سمتم بپیچد.

وی با اشاره به اینکه تنها خانواده از من حمایت می‌کنند بیان کرد: پدر و مادرم برای همراهی هدفمند گواهی مربی گری درجه ۳ و گواهی درجه ۳ داوری را گرفتند البته جدیدا رییس هیئت دوچرخه سواری تغییر کرده است و قول‌هایی جهت همکاری داده اند که امیدواریم به قول‌ها عمل کنند.

زرگر با تأکید بر اینکه تنها دغدغه‌ای که در طول ۷ سال فعالیتم داشتم و همچنان دارم رسیدگی به ورزش بانوان است گفت: به دلیل عدم پخش مسابقات از رسانه ملی، حامی مالی‌ای نداشته ام و فقط از جانب خانواده حمایت می‌شوم. هیئت دوچرخه سواری حتی درصدد پیدا کردن حامی مالی نبوده است.

منبع: تابش کوثر