دکتر منصور حقیقت پور
در صحبت انقلابی ماندن اشاره شد که با اتکا به مدل انقلابی بودن می توان مشکلات و معضلات عظیم کشور مانند براندازی رژیم منحوس پهلوی، اداره دفاع مقدس و عبور عزت مدارانه از عقبه های خطرناک و تولید عزت را شاهد بود.
اشاره شد که در این شرایط ، امداد الهی به کمک ما می آید که نام آنرا برکت می گذاریم . در چنین وضعیتی جوان هیجده ساله ما سپهسالار جنگ تحمیلی می شود و امرای ارتش منحوس صدام را به اسارت می کشد و هم زمان ایشان با پوشیدن لباس غواصی و عبور از رودخانه خروشان اروند، رود مرگ را به سُخره گرفته و خرطوم استکبار و عوامل آن را به خاک می کشند ؛ به راستی پیوست استمرار این مدل رفتار انقلابی چیست؟!
اگر مجاهد انقلابی توانست تمایلات شخصی، حزبی و جناحی خود را به زنجیر بکشد و خود را وقف دستورات الهی نماید آنگاه هدایت و نصرت الهی بر آن شامل خواهد بود. بر پایه آزمون های اسلامی این اقدام از جهاد فیزیکی بر علیه دشمنان خدا سخت تر است.
علل شکست بسیاری از بزرگمردان در تاریخ ترجیح ندادن امر خدا بر تمایلات قومی، محلی و صنفی بوده است.
چه بسا انسان های بزرگ که در امتحان الهی ناموفق بودند درانتخاب کارگزاران انقلاب و نظام تمایلات فردی، شخصی، حزبی و گروهی را بر شایسته سالاری ترجیح دادند و با این عمل ضمن اعمال ظلم و بی عدالتی ، جامعه را ازظرفیت های اجرایی مدیران شایسته محروم کردند و سپردن کارهای بزرگ به مردان کوچک یعنی ظلم بین جامعه اسلامی .
مدیران ناکارآمد که صرفا بر پایه خویشاوندی و تعلقات قومی انتخاب می شوند میدان مانورشان صرفا در حد همان قوم و طایفه است ؛ این مدیران قادر نخواهند بود کشور و منطقه را متحول سازند و جامعه اسلامی ما به واسطه همین مدیران دچار فقر توسعه ای می شود.
مدیران انقلابی همواره در میان مردم زندگی می کنند ، این مدیران نیز همواره مردمی زیسته اند و هیچگاه به واسطه انقلابی بودن سهم ویژه ای برای خود قائل نشده اند و نظیر امام انقلابی خود که حاضر نشد ذره ای حق ویژه برای خود قائل شود، اینان نیز اجر انقلابی زیستن خود را صرفا از حنای خود جویا هستند و لاغیر بنابراین چنین مدیرانی تنها به خدای خود اتکا دارند و ذره ای امید به غیر خدا و اجانب در اندیشه آنان راه ندارد.
یکی از مشکلات اساسی انقلابی بودن، انقلابی ماندن است . انقلابی ماندن از انقلابی شدن به مراتب سخت تر است چه بسا مردان بزرگی انقلابی شدند ولی در راه پایداری و انقلابی ماندن دچار مشکل شدند مگر نه این که بعد از رسول گرامی اسلام به جزتعدادی محدود از صحابه ، بقیه دچار تردید شدند و نتوانستند راهی را که شروع کرده اند ، استمرار بخشند ؟
همچنانکه در سابقه تاریخی ملت بزرگ ایران ضبط شده است در انقلاب اسلامی ایران نیز شاهد این ریزش انقلابیون بوده ایم. یکی به بهانه تعلقات حزبی، آن دیگری به دلیل سختی مسیر، و آن دیگری به دلیل تعلقات دنیایی و....
یک فرد انقلابی با تقدیس و حفظ شأن آرمانهای خود انقلابی است. بنابراین شروع ایجاد فاصله با آرمانهای انقلاب ، آغاز دوران افول زیست انقلابی یک فرد مدعی انقلابی گری است . انقلابی خسته، انقلابی پشیمان و انقلابی بریده به انسانهای انقلابی فاصله گرفته از آرمانهای خود اطلاق می شود.
بیایید مرزبندی خود را در این کشور مقدس بر پایه انقلابی و غیر انقلابی تنظیم کنیم. انقلابیون وظیفه اداره کشور بر پایه ارزش دینی را دارند و غیر انقلابیون نیز در این کشور حق حیات دارند و می توانند آزادانه زندگی کنند ولی سهم مدیریتی ندارند ...
منظور از سهم مدیریتی چسیت؟ منظور همان بخور بخورها، اصلا همه انها مال تو، جناب دکتر. چند سال استان را عقب نگه داشتی با شعارهای کلی گویی خود وشعارهایت دردی از مملکت دوا نکرد. اگر دوا کرد آدرسش را بده. حالا هم بیشتر از این که به فکر رفع مشکلات استان باشی به فکر حفظ مقام خودت هستی. آقای دکتر به جای وعظ و خطبه دلیل جبهه گیری تان را علیه راه آهن اردبیل بفرمایید. واقعا آن لحظه به چه می اندیشیدید؟ راه آهن اردبیل خیانت و راه آهن بیرجند و اصفهان و ... خدمت. آخر چرا؟؟؟ یادآوری میکنم که وظیفه نماینده حمایت و حفظ حقوق منطقه خود است نه حمله به منطقه خود؟؟؟