شاید برای خواننده ، این تیتر کمی سئوال برانگیز باشد. مجلس ششم کجا و مجلس یازدهم کجا ؟ آنجا عده ای مثلا به تعبیر برخی ها برانداز وجود داشت که در مقابل رهبری موضع میگرفتند و یا در بسیاری از برهه های حساس مملکت مواضع تندی علیه ارکان نظام می گرفتند در حالیکه اکثریت قاطع مجلس یازدهم در اختیار جزیان انقلابی و مقلدین محض رهبری و .. است.
برای روشن شدن ماجرا باید نکته ای را عرض کنم.
مجلس ششم هرچه توان داشت و هر کنش سیاسی ای را آغاز کرد ، آن قدر توان نداشت که جریان انقلاب را متوقف نماید تا لطمه ای اساسی به آن وارد نماید و البته این موضوع وابسته به قدرت بالای انقلاب بود. هرچه مجلس ششم حاشیه ایجاد نمود نظام براحتی سد آن را شکست و ماجرا فیصله یافت (نامه معروف به جام زهر، تحصن نمایندگان و .. ). در تحلیل مجلس یازدهم ، باید اذعان نمود مردم ته مانده امید خود را به جریان انقلابی تقدیم نموده است و انتظار دارد مشکلات شان توسط این ها حل و فصل گردد.
در مجلس ششم خواست اصلی مردم یعنی معیشت شان به رسمیت شناخته نمیشد و نمایندگان در پاسخ به سوالات معیشتی مردم می گفتند اولویت ما اقتصاد نیست بلکه توسعه سیاسی است . از اتفاقات اخیر مجلس یازدهم و مواضع نمایندگان ان نیز میتوان پالس هایی را دریافت نمود که یک جریان مشابهی در مجلس در حال شکل گیری است . باید توجه نمود اولویت اول و آخر مردم مسائل معیشتی است . حال چطور میشود در زمانی که اخبار خودکشی ها و خودسوزی ها بخاطر فقر گوش فلک را پر کرده است ، نماینده ای طرح دو فوریتی بری تغییر نام فلان محل بیاورد ؟ یک نماینده طرح حجاب و ازدواج اجباری بیاورد ؟ فلان نماینده دغدغه های دست چندم فرهنگی خود را بعنوان مهمترین مباحث کشور جا بزند.
جمع بندی بنده این است که این مباحث حاشیه ای است . حاشیه هم برای مردم حاشیه است فرقی ندارد حاشیه سیاسی باشد مثل مجلس ششم و چه حاشیه فرهنگی در مجلس یازدهم. مجلس باید به مامورت اصلی خود یعنی ریل گذاری قانونی کشور به منظور حل مشکلات اقتصادی مردم توجه نماید و بقیه مسائل در حاشیه بحث گردد . اگر این اتفاق نیفتد و بقیه مباحث ، اصل و محور توجه مجلس باشد و اقتصاد و معیشت مردم مظلوم کشور به فراموشی سپرده شود هیچ دستاوردی برای نظام نخواهد داشت. چنانچه نوشتم مجلس ششم نه برای توسعه سیاسی توانست قدم بزرگی بردارد و نه توانست در مقابل جرکت اصلی نظام خللی ایجاد نماید اما اگر مجلس یازدهم به حاشیه کشانده شود و نتواند برای معیشت مردم کاری انجام دهد قطعا برای از بین رفتن اعتماد عمومی مردم به جریان انقلابی گام بزرگی خواهد بود.