به گزارش تابناک ارومیه به نقل از اروم نیوز ،سنگ تاریخی کیله شین در نزدیکی روستای «درود» در غرب شهرستان اشنویه قرار داشت و به دلیل قرار گرفتن در دامنه کوهی که کیله شین نام داشت به سنگ نوشته کیله شین معروف شد.
کتیبه کیله شین در سال 1365 با آغاز جنگ بین ایران و عراق با توجه به اهمیت تاریخی و جلوگیری از آسیب‌های احتمالی به پیشنهاد برخی از فرهنگ دوستان منطقه و با مساعدتهای مرکز باستان‌شناسی ایران و سازمان میراث فرهنگی به موزه ارومیه منتقل و تاکنون در همین موزه نگهداری می شود.
با این وجود عبدالوهاب سلیمان مسئول میراث فرهنگی شهر سوران در کردستان عراق در گفتگو با سایت خبری "هاوولاتی" ادعا کرد کتیبه کیله شین متعلق به کردستان عراق است و بایستی به موزه اربیل برگردانده شود.
وی گفت: به دلیل ارزش تاریخی و اهمیت بالای کتیبه کیله شین نچیروان بارزانی نخست وزیر حکومت اقلیم کردستان در سال 2009 موضوع بازپس دادن سنگ کیله شین را با مقامات ایرانی مطرح کرده که تا کنون پاسخی از طرف مقامات ایرانی دریافت نشده است.
وی می افزاید: به هرحال ما همچنان در حال پیگیری موضوع برگرداندن سنگ نوشته کیله شین هستیم و امیدواریم در آینده نزدیک بتوانیم آن را به موزه خانه اربیل بازگردانیم.
در هیمن ارتباط ناظم دباغ نماینده حکومت اقلیم کردستان عراق در تهران نیز به سایت هاوولاتی گفته است: کتیبه کیله شین متعلق به کردستان عراق است و لازم است حکومت اقلیم کردستان به صورت رسمی از ایران بخواهد آن را بازپس دهد.
دباغ تصریح کرد: هرچند این میراث ارزشمند تاریخی متعلق به حکومت عراق است و دهها اثر تاریخی عراق بعداز تاراج توسط سودجویان به کشورهای همسایه منتقل شده اند ولی حکومت اقلیم می تواند از طریق روابطی که با ایران دارد درخواست کند سنگ نوشته کیله شین به موزه اربیل انتقال داده شود.
کتیبه سنگی کیله شین از نوع سنگ خاصی تهیه شده که در منطقه یافت نمی شود و ظاهرا این سنگ از محل دیگری به این مکان آورده شده است.
کتیبه به صورت یکپارچه و با دو خط میخی او رارتویی و آشوری در هر چهار طرف سنگ دارای نوشته می‌باشد. قسمت آشوری این سنگ در اثر تیراندازی‌های مکرر افراد ناآگاه به شدت آسیب دیده است ولی خطوط آن هنوز خواناست. در قسمت پشت کتیبه که به زبان اورارتویی است ساییدگی بر روی سنگ دیده میشود.
ترجمه متن اورارتویی سنگ نوشته کلاشین
نخستين كسي كه کتیبه کیله شین را به دنيا معرفي كرد شولتز، باستان شناس آلماني بود كه در سال 1829 اين سنگ را كشف كرده و از آن كپي برداري نمود،در سال 1882 ميلادي فرد ديگري به نام سايكه موفق به ترجمه متن اورارتوريي اين كتيبه مي شود.
متن ترجمه شده اورارتویی کتیبه کیله شین: نزد خدای خالدی به شهر موساسیر برای تقدیس آمدند رمه‌ای به خدای خالدی تقدیم داشته و چنین گفتند آن کس که این رمه‌های رهاشده را از جلوی دروازه معبد خدای خالدی بریابد، آنکس که بیند آنها را می‌دزدند و خود را در تاریک و خفا پنهان سازد، و آنکس که در مرکز شهر موساسیر زندگی می‌کند و می‌شنود.
مشخص این رمه‌ها را، از برابر دروازه‌های خدای خالدی از نابودی آنها، افسرده نمی‌شود به چنین آدمی، خدای خالدی مرحمت و الطاف بیکران ندارد و نسل او را از روی زمین برخواهد داشت.
هر کس این سنگ‌نبشته را از این جا بردارد، هر کس این سنگ‌نبشته را بشکند، هر کس به کس دیگری بگوید، برو این سنگ‌بشته را بشکن، تمامی خدایان شهر موساسیر، خدای خالدی، خدای هوا، خدای خورشید نسلش را از روی زمین برخواهد انداخت.
