یک کارگردان تئاتر همدانی که مدت‌هاست در نمایش‌های خود از توان معلولان استفاده می‌کند، گفت: در صورت حمایت و ایجاد انگیزه همه نوع ژانری را می‌توان با این هنرمندان معلول به روی صحنه برد.
یک کارگردان تئاتر همدانی که مدت‌هاست در نمایش‌های خود از توان معلولان استفاده می‌کند، گفت: در صورت حمایت و ایجاد انگیزه همه نوع ژانری را می‌توان با این هنرمندان معلول به روی صحنه برد.
به گزارش فارس؛ آثار منتخب تمام رشته‌های هنری مرحله نهایی نهمین جشنواره فرهنگی مذهبی امام رضا (ع» ویژه ناشنوایان سراسر کشور از 11 تا 13 مردادماه در مشهد مقدس به اجرا در آمد که نمایش "مام شاه غریبان" از همدان به نویسندگی و کارگردانی بهنام میرزایی و سرپرستی لیلا مرادی با گروه نغمه‌های سکوت همدان نیز به عنوان تنها کار پذیرش شده هیئت داوران در بخش تئاتر در این جشنواره به روی صحنه رفت.
در همین رابطه سرپرست این گروه نمایشی در گفت‌وگو با فارس در مورد نحوه ورود به این جشنواره اظهار کرد: فراخوان نهمین دوره جشنواره فرهنگی و هنری ناشنوایان کشور توسط یکی از بچه‌های ناشنوا به دست ما رسید. اما زمان برای آماده‌سازی محدود و حدود یک هفته بود، با این‌حال به لطف خداوند توانستیم نمایش «مادر شاه غریبان» را آماده و لوح فشرده آن را ارسال کنیم که در بخش تئاتر و از بین آثار رسیده، نمایش ما به عنوان تنها کار تئاتر برتر معرفی شد و برای حضور در جشنواره و اجرا در روز اختتامیه دعوت شدیم که در نهایت هم اجرای موفقی هم داشتیم و مورد تشویق نخبگان ناشنوایان سراسر کشور نیز قرار گرفت.
بهنام میرزایی گفت: البته آشنایی ما با برگزاری جشنواره ناشنوایان به نیمه شعبان امسال و جشنواره‌ای که به مناسبت میلاد امام زمان (عج) مختص ناشنوایان سراسر کشور برای نخستین بار در شهر قم برگزار شد، برمی‌گردد.
وی افزود: در این جشنواره هم گروه «نغمه‌های سکوت» ما نیز نمایشی با موضوع « تولد امام زمان و شادی فرشتگان و ناراحتی و نگرانی‌های ابلیس از تولد منجی عالم بشریت» را تهیه و به دبیرخانه جشنواره ارسال کرد که بعد از مرحله بازبینی از طریق فیلم نمایش‌ها صورت گرفت در نهایت هشت گروه نمایشی به مرحله پایانی این جشنواره راه یافت، در ادامه طی سه روز داوری شدند که خوشبختانه در این داوری‌ها نمایش «نامیرا می‌آید» به نویسندگی و کارگردانی بنده مقام اول را از آن خود کرد و همین جا بود که در جریان جشنواره‌ای قرار گرفتیم که در مشهد برگزار می‌شود و هشتمین دوره اش سال قبل بوده است.
میرزایی ادامه داد: نهمین دوره این جشنواره در 12 رشته مختلف فرهنگی و هنری از جمله عکاسی، داستان‌نویسی، شعر، تئاتر، سرود، تشکل‌ها، مترجم، فیلم کوتاه، دانشجوی نمونه، ورزشکار نمونه، طراحی پوستر و داستانک تصویری برتر و به مدت چهار روز برگزار شد که متقاضیان تا پایان تیرماه فرصت داشتند آثار خود را برای شرکت به دبیرخانه جشنواره ارسال کنند.
وی گفت: در مراسم اختتامیه این جشنواره که همزمان با میلاد امام رضا(ع) در مشهد مقدس برگزار شد، علاوه بر اهدای لوح‌های سپاس و جوایز نقدی رتبه برتر نمایش به همه اعضای گروه، ضمن تجلیل، لوح ابلاغیه ای هم از طرف دبیرخانه این جشنواره به بنده بابت همکاری‌های تخصصی در حوزه نمایش با این دبیرخانه اعطا شد.
سرپرست گروه «نغمه‌های سکوت» افزود: البته همراه ما سه نفر دیگر هم از استان همدان هم در بخش‌های ترجمه و داستان به این جشنواره دعوت شده بودند که آنها نیز در مرحله نهایی تقدیر شدند.
همه بازیگران نمایشم ناشنوا و یا کم‌شنوا هستند
وی با تاکید بر اینکه همه بازیگران نمایش ناشنوا و یا کم شنوا هستند، به معرفی بازیگران این اثر پرداخت و گفت: در این کار هنرمندانی همچون مرتضی چایانی (در نقش غلام و برده)، اسلام شکری (در نقش برده‌فروش)، هادی مومنی و فریدون خواجه‌وند (در نقش خریدار برده)، مهدی شیخ بابایی (در نقش خادم امام موسی کاظم (ع))، تقی حسینعلی بگی(در نقش شبیه حضرت امام موسی کاظم (ع) و مردم عادی)، فاطمه غزنوی، پریسا غلامپور، نسرین مرادی، مریم بیات ( در نقش کنیر، برده و فرشته) و فاطمه نیکونفری (در نقش شبیه مادر امام رضا (ع)، نجمه‌خاتون) حضور داشتند.
میرزایی با اشاره به خلاصه داستان این نمایش گفت: قصه این کار داستان آمدن برده‌فروش مغربی و فروش برده و کنیزانی است که نجمه‌خاتون، یا تکتم بانو، مادر امام رضا(ع) هم در بین این کنیزان مغربی است و امام موسی کاظم(ع) وقتی از آمدن این برده فروش خبردار می‌شود، برای خرید با خادمش می‌آید اما در بین برده‌ها او را نمی‌بیند و ....
وی با اشاره به مشکلات کار با هنرمندان معلول با بیان اینکه این راه هم سختی‌های خاص خودش را دارد، افزود: به خصوص که بعضی از دوستان هم دچار دو یا چند نوع معلولیت هم باشند، بسیار سخت‌تر خواهد بود، اما چیزی که به همکاری با آنها ترغیب می‌کند، عشق و علاقه‌ای است که برای ظهور توانمندی‌های آنها و اینکه می‌خواهند اثبات کنند، معلولیت محدودیت نیست و از طرفی دیگر کوچکترین تشویق طوری آنان را شاد می‌کند که برای من کارگردان جزو لحظات بسیار به یادماندنی است.
میرزایی با بیان اینکه کار با ناشنوایان هم مشکلات خاصی دارد بخصوص اینکه در این نوع نمایش کلام به حداقل آن می‌رسد، ادامه داد: لذا بیشتر وقت ما جدا از تمرینات به این می‌گذشت که کلماتی مثل برده و برده فروش رو تحیلی کار کنیم تا بتوانیم آنها را به نقش نزدیک کنیم که در چه نقشی بازی خواهند کرد و چرا؟ و مثال‌های زیادی از این دست .
وی افزود: از سویی دیگر، چون شنوایی ندارند و همه چیز از روی تکرار و با دیدن خواهد بود کار را سخت‌تر خواهد کرد، هیچ نوع کد‌گزاری از طریق موسیقی، افکت و صدا امکان‌پذیر نیست و تنها چیزی که کمک می‌کند نور است که آن را هم نداشتیم، بنابراین با تمرینات بسیار به کمک چشم‌هایشان به مشکلات غلبه کردیم و اجرا روند خوب خود را پیدا کرد.
میرزایی که از سال 89 فعالیت نمایشی با معلولان را آغاز کرده و تاکنون هم در چندین جشنواره منطقه‌ای و بین‌المللی معلولان هم حضور داشته است، گفت: در این مدت چندین متن با موضوع معلولان نیز نوشته‌ام که چهار مورد از آنها در اولین و دومین جشنواره سراسری نمایشنامه‌نویسی «تدبیر قلم» منتخب شده و حتی در مجموعه نمایشنامه‌های این جشنواره هم چاپ شده تا تمام کشور بتوانند از آنها استفاده کنند البته در این بخش همه نوع ژانری از جمله کار کودک و نوجوان هم کار کرده‌ایم.
وی با تاکید بر اینکه جشنواره فرهنگی امام رضا(ع) امسال سومین کار رسمی ما با هنرمندان ناشنوایان است، اظهارکرد: اولین کار در این حوزه برای جشنواره سراسری ناشنوایان با موضوع امام زمان(ع) بود که موفق به کسب مقام اول کشوری هم شد و دومین کار هم نمایشی آموزشی برای همایش «دستان پاک» بود و سومین کار هم با موضوع امام رضا (ع).
میرزایی با بیان اینکه به خاطر موضوعات مذهبی این جشنواره‌ها، تولیدات ما هم مناسبتی بوده است، گفت: علاوه بر این موضوعات با پتانسیل و توانایی‌هایی که این دوستان ناشنوا وجود دارد و در صورت حمایت و ایجاد انگیزه همه نوع ژانری را می‌توان با آنها به روی صحنه برد.
وی در پایان تصریح کرد: البته گروهی که با آنها مشغول به تمرین و کار کردیم در اصل گروه سرود اشاره « نغمه‌های سکوت» هستند که بیشتر آنها سرودِ اشاره کار کرده‌اند که برحسب نیاز چند نفر دیگر هم برای نمایش اضافه شده‌اند.
