دکتر غزال زاهد در گفت و گو با ایسنا با اشاره به اینکه اختلالات خلقی از جمله شایع ترین مشکلات روان شناختی در کودکان مبتلا به بیماری های روماتولوژی است، گفت: اختلالات افسردگی و انواع اختلالات اضطرابی شایع ترین مشکلات روان شناختی است که در درمان بیماری های روماتیسمی کودکان، اغلب داروهای سرکوب کننده ایمنی و استرویید ها مورد استفاده قرار می گیرد و می تواند همراه با عوارض جانبی شدید روان شناختی باشد.
وی در ادامه با اشاره به اینکه علایم روان پزشکی در کودکان با اختلالات روماتولوژیک می تواند انعکاسی از روند اتوایمون باشد، افزود: عملکرد والدین کودکان بیمار، نقش مهمی در تعیین اثرات دراز مدت اختلالات روان پزشکی کودکان بیمار دارد.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تصریح کرد: دیسترس و افسردگی والدین به خصوص مادر، می تواند با مشکلات رفتاری جدی تری در کودک همراه شود. والدین منفعل و والدین با احساس گناه نسبت به بیماری فرزند، باعث ایجاد اختلالات عملکردی شدید تری در کودک می شود.
زاهد با تاکید بر اینکه درمان مشکلات روان پزشکی کودکان روماتولوژیک باید درمانی همه جانبه و سیستمیک باشد، خاطرنشان کرد: با توجه به شدت اختلال مدیکال و درمان های مورد استفاده، وضعیت روان شناختی والدین، سابقه مشکلات روان پزشکی قبلی در کودک، مکانیسم های تطابقی بیمار و خانواده، وضعیت خواب بیمار و توجه کافی به سرکوب درد تا حد امکان در این بیماران از جمله مواردی است که بر درمان سیستمیک و همه جانبه تاثیر می گذارد.