فردا و در چارچوب هفته سیزدهم لیگ برتر فوتبال کشور، تیم بحران زده ی ماشین سازی تبریز در حالی از ساعت 14 در ورزشگاه اختصاصی رقیب سنتی خود به میدان خواهد رفت که دچار مشکلات فزاینده ای است.
پس از استعفای سرمربی تیم، اختلاف نظر هیات مدیره و مدیرعامل باشگاه در انتخاب سرمربی جدید، باعث استعفای قائم مقام ( که فقط دو ماه از حکمش می گذشت!) و مدیرعامل شد تا کلاف سردرگمی های قدیمی ترین تیم فوتبال شمالغرب کشور، پیچیده تر از قبل شود و اختلافات نمایان شود. حالا کاری نداریم که چرا باید قائم مقام باشگاه (که حق رای نداشته و یک پست تشریفاتی به شمار می رود) استعفا دهد!
اختلاف نظر هیات مدیره با مدیرعامل که بر سر معرفی تونی اولیویرا و فرهاد کاظمی شکل گرفته بود همچنان ادامه دارد و هیچ یک از طرفین از موضع خود کوتاه نمی آیند و متضرر اصلی تیم ماشین سازی است!
انگار هیچ مربی دیگری به جز این دو گزینه وجود ندارد و همه ی فوتبال ایران در این دو نام محدود می شود!
این وضعیت برای تیمی که قرار است فردا (5شنبه) پذیرای ذوب آهنی باشد که به تازگی اوج گرفته و سودای رده های بالای جدول را دارد، بسیار خطرناک است. ذوب آهنی که در جام حذفی هم یقه ماشین را گرفته و آن را از گردونه رقابت ها حذف کرده است.
پس منطقی تر این بود که مدیران و مسئولان باشگاه برای کمک به نجات تیم از گردابی که در آن گرفتار شده، اختلاف ها را کنار گذاشته و بدون در نظر گرفتن منافع شخصی، گروهی، حزبی و جناحی و ... یک مربی کاربلد، بااخلاق و با دانش را به خدمت بگیرند نه اینکه بر حاشیه ها اضافه کنند ...
رسم بر این است که هیات مدیره پشت درهای بسته تصمیم میگیرد و آن را رسانه ای می کند نه اینکه ارباب جراید با خبرهای استعفا، از چند و چون ماجرا باخبر می شود.
حال باید همه ارکان باشگاه تمرکز خود را برای بازی فردا قرار دهند و حداقل برای یک روز هم که شده، اختلافات را کنار بگذارند.
اینک حسین خطیبی سکان هدایت سبزقباهای تبریزی را در غیاب برادر کوچک ترش و همه ی گزینه های احتمالی بر عهده گرفته تا شاید با پیروزی در این دیدار ضمن سروسامان بخشیدن به وضعیت آشفته تیم، شانس خود را برای روزهای آینده افزایش دهد و نام خود را به عنوان یکی از گزینه ها مطرح سازد! هرچند وی گفته که این چند روز را به خاطر توصیه برادرش در تیم مانده است ولی پیروزی در دیدار فردا می تواند افتخاری بس بزرگ را برای این مربی جوان به همراه داشته باشد. چه در این تیم بماند و چه برود!
در سوی دیگر میدان نیز سبزپوشان اصفهان قرار دارند که برای دشت یک پیروزی آسان راهی تبریز شده اند. پیروزی ای که از هم اکنون سه امتیاز آن را به نام خود واریز کرده اند.
آنها از هفته دهم اوج گرفته اند و سه پیروزی متوالی را به نام خود ثبت کرده اند. ابتدا قهرمان فصل گذشته را مغلوب کرده و در هفته یازدهم و دوازدهم تیم های تازه صعود کرده نفت آبادان و پیکان (قهرمان لیگ دسته اول) را سه تایی کرده اند! و فردا برای شکست سومین تیم صعود کرده آماده شده اند!
اما ماشین سازی هم تیم تبریز است! تبریزی که نماد غیرت و مردانگی است. بی شک سبزقباهای تبریز می توانند از غیرممکن، ممکن بسازند و با همدلی، اتحاد و جنگندگی دومین پیروزی فصل شان را کسب کنند.
فردا باید روز غیرت و مردانگی باشد.
روز اعاده حیثیت از فوتبال دیار آذربایجان.
تیم های تبریزی هیچ گاه چنین روزهای تلخی را (7شکست متوالی) تجربه نکرده اند و بایستی فردا بازیکنان ماشین سازی بخاطر تک تک هوادارانی که به عشق این تیم نفس می کشند، بخاطر مردمی که شعار "آذربایجان تیملری فرق اله مز رهلری" را سر می دهند، بخاطر همان تماشاگرانی که سکوهای یادگار و باغشمال را در روزهای پایانی لیگ دسته اول پر می کردند، مردانه بجنگند و یک روز فراموش ناشدنی را رقم بزنند. بایستی ثابت کنند که جانانه برای اعتلای نام تیم شان مبارزه می کنند و اجازه نمی دهند تا بیش از این شکست را متحمل شوند.
فردا روز ماشین سازی است. قدیمی ترین تیم تبریز
تیمی که بازیکنان بزرگی را به فوتبال تبریز و ایران تقدیم کرده است...
فردا روزی است که ماشین باید دستش را روی زانوی خودش قرار دهد و از جایش بلند شود.
ما به این تیم ایمان داریم!
ماشین می تواند و باید بتواند!