علیرضا جلال‌زایی در گفت‌وگو با ایسنا منطقه سیستان و بلوچستان، افزود: معمولا در مناطق حاشیه نشین عواملی چون گرایش به اعتیاد، فقر، بیكاری، فقدان برنامه صحیح جهت پر كردن اوقات فراغت، با نابرابری های اقتصادی و اجتماعی و در دسترسی بودن مواد مخدر قابل رؤیت است.
كارشناس برنامه ریزی شهری در ادامه گفت: امروزه حاشیه نشینی جزئی از شهر و در آن آمیخته شده است و به چالشی رو به روی شهرها قرار گرفته است.
جلال زایی تصریح كرد: حاشیه نشینها فاقد بهداشت عمومی و خصوصی در حد و اندازه استاندار های جهانی و ملی هستند. انباشت زباله ها و عدم جمع آوری آنها، جریان فاضلاب منازل در كوچه ها، و عدم دفع بهداشتی آن و آلودگی های صوتی در این محلات مشهود است.
به گفته وی در چند سال اخیر مشخص شده است كه شهر زاهدان نیز از این قاعده مستثنی نیست و به نوعی دچار چالش حاشیه نشینی شهری شده است.
وی تصریح کرد: مناطق حاشیه نشین شهر زاهدان نیازمند ساماندهی است چرا که بسیاری از معضلات شهر از این مناطق بوجود می آید.
وی بیان كرد: در مناطق حاشیه نشین خرده فرهنگ های خاص مشاهده می شود و این فرهنگ ها بسیار دیر جذب فرهنگهای شهری می شوند و این امر نیز فقر فرهنگی ساكن در این مناطق را بوجود می آورد.
جلال زایی در ادامه خاطرنشان كرد: كم سوادی و یا بی سوادی، دور بودن از وسایل ارتباط جمعی و فساد اخلاقی نیز از عوامل مورد مشاهده در مناطق حاشیه نشین است.
وی بيان كرد: با توجه به عوامل گفته شده و كمبود مسكن متناسب با نیاز و توان متقاضیان مخصوصا قشر آسیب پذیر و كم در آمد این افراد برای تامین سرپناه و با استفاده از راه‌حل‌های ممكن و سهل اقدام به ساخت سكونت گاههای غیر رسمی و نامطمئن می كنند و در نتیجه پدیده حاشیه نشینی شكل می گیرد.
عضو هیات علمی دانشگاه در پایان گفت: حاشیه نشین ها جزء مناطق مستعد ارتكاب جرم هستند و فقدان نظارت امنیتی كافی و وجود تعداد زیادی افراد نیازمند و بیكار، موجب روی آوردن این افراد به ناهنجاری های اجتماعی می شود.