حسین بشیری گیوی
در بیشتر کشورها بر اساس شرایط منطقه ای و بین المللی، زمینه ای بوجود می آید که در آن دوره گفتمان خاصی برای انتخابات شکل می گیرد. انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را در نظر بگیرید که در حال حاضر در بحث ها و گفتگوهای کاندیداها با هم ، علاوه بر اینکه سیاست شان درباره سیاست داخلی را مشخص و معین می کنند به دیپلماسی خارجی نیز می پردازند و بحث و گفتگو و چالش های کاندیداها در دیپلماسی خارجی عمیق تر از دیپلماسی داخلی است.
البته این مسئله در دنیای مدرن کاملا درست و منطقی است. در دنیای مدرن با توجه به اینکه هر گونه سیاست در خاورمیانه بر سیاست خاور دور تاثیر می گذارد و هر گونه رفتار سیاسی در آفریقا بر سیاست دیگر قاره ها اعم از آسیا ، اروپا و آمریکا هم تاثیر مستقیم و هم تاثیر غیر مستقیم دارد.
در دنیای مدرن هویت های جدید شکل گرفته است. هویت های قرن 19 و 20 دیگر به تنهایی نمی تواند در زندگی اجتماعی و سیاسی نقش آفرینی کند. در دنیای مدرن هویت ترک و فارس یا ایرانی و عراقی و آمریکایی یا آسیایی و اروپایی تعصب و نقش آفرینی اش کم رنگ شده و هویت های جدیدی از جمله هویت مذهبی ، هویت طرف دار محیط زیست ، هویت ایسم های مختلف نقش مهمی در همبستگی در بین افراد در جای جای دنیا دارند. مشروعیت کاندیداها دیگر فقط به وسیله افراد داخل کشور مشخص و معین نمی شود.
به عنوان مثال کاندیداهای حزب سبز در اتحادیه اروپا تحت تاثیر کلیه متفکرین حامی محیط زیست در دنیاست اگر در آلمان کاندیدایی درباره محیط زیست می خواهد برنامه دهد حتی درباره خشک شدن دریاچه ارومیه نیز از وی سوال می پرسند و وی ملزم به پاسخگویی است.
با شکل گیری هویت های جدید در عرصه سیاست، گفتمان های جدیدی نیز شکل می گیرد . در سال های گذشته خصوصا در انتخابات ریاست جمهوری سال 76 برای اولین بار گفتمانی دربرابر گفتمان سنتی شکل گرفت و حتی گفتمان سنتی را به شدت به چالش کشید. از آن به بعد در تمامی انتخابات اعم از خبرگان، مجلس شورای اسلامی و شورای شهر رویارویی این دو گفتمان را شاهد بودیم پس از سال 76 تئورسین های گفتمان اصلاحات به خاطر اینکه یا از نهادهای دولتی بودند و یا اینکه از روزنامه نگاران و چهره های دانشگاهی بودند به خاطر عدم شناخت دقیق وضعیت سیاسی امنیتی جامعه دست به حرکت های رادیکال زدند و متاسفانه خیلی زود مشروعیت به دست آمده را از دست دادند و دوباره گفتمان سنتی از منتهی الیه چپ به پا خواست و در سپهر سیاسی ایران هشت سال بدون هر گونه ملاحظاتی جولان داد.
گفتمان سنتی چپ گرا در داخل خود با تضادهایی اساسی همراه بود اولین تضاد گفتمان سنتی که طرف دار بازار و سرمایه داری بود با شعارهای عدالت خواهانه و رفع محرومیت پا به عرصه سیاسی نهاد و این امر باعث شد که رفته رفته حامیان دولت مهرورز از حمایت این گفتمان کنار کشیدند تا اینکه انتخابات سال 92 با شکست سنگینی مواجه شدند و باز گفتمان اصلاحات که تغییرات و اصلاحات اساسی در خود انجام داده بودند این بار با گفتمان اعتدال به سپهر سیاسی ایران بازگشتند.
گفتمان اعتدال در دیپلماسی خارجی صلح و گفتگو با دنیا را مطرح کرد بر خلاف گفتمان سنتی که هر روز از جامعه بین المللی دورتر می شد و سیاست عدم مذاکره را فریاد می کشید و قطعنامه ها را به سخره می گرفت.
در دیپلماسی خارجی گفتمان اعتدال سیاست مبتنی بر گفتگو جواب داد و توانست مسائل خود را از در گفتگو حل و فصل نماید و فتیله جنگ حتمی در خاورمیانه به پایین کشیده شد.
در این پروسه در عرض دو سال مسائل چالش برانگیز در میز مذاکره و با دیپلماسی به فرجام رسید. ولی به خاطر اینکه دولت اعتدال تمام توان خود را بر دیپلماسی بین المللی گذاشته بود نتوانست در داخل بر شعارهایی که داده بود جامه عمل بپوشاند و جریان های رادیکالی که در انتخابات 92 شکست سختی خورده بودند فضای سیاسی را به دست گرفتند و متاسفانه باز مثل گذشته هزینه هایی را بر ملت ایران تحمیل کردند. ولی در انتخابات 7 اسفند گفتمان اعتدال دوباره در مجلس خبرگان و مجلس شورای اسلامی پیروز خواهند شد و سپهر سیاسی ایران را با فضای جدیدی مواجه خواهد شد.
گفتمان اعتدال گفتمان به کنار رفتن حرکت های رادیکال است. حرکت های رادیکال چنان سپهر سیاسی ایران را ناهنجار کرده بود که حتی چهره های رادیکال هم به ستوه آمده اند. گفتمان اعتدال آرامش و ثبات را در سپهر اجتماعی برای شهروندان به ارمغان می آورد و اگر تک چهره های رادیکال هم به مجلس راه یابند مجبور می شوند سکوت اختیار کنند.
در شرایط سیاسی، اجتماعی و امنیتی حال حاضر نیاز اصلی جامعه هم در عرصه داخلی و هم در عرصه منطقه ای و بین المللی گفتمان اعتدال است و این گفتمان ،گفتمان غالب در انتخابات 7 اسفند خواهد شد.
در پایان به افرادی که تا دیروز سنگ گفتمان سنتی را به سینه می زدند بگویم که رنگ عوض نکنید و به گفتمان اعتدال نپیوندید که در این شرایط دیگر حنای شما رنگی نخواهد داشت و شهروندان با حدت و شدت دنبال گفتمان اعتدال و آرامش در داخل، منطقه و عرصه بین لمللی هستند.
سلام جناب بشيري - بالاخره شما اجازه ميدهيد اعتدال فراگير شود يا گفتمان سنتي را دفع ميكنيد ؟؟؟ مطلبتان عالي است ولي توصيه آخرتان نتيجه گيري را زير سوال برده است - با عرض پوزش