صنایع دستی کردکوی هر چند با گذشت زمان و تغییر در سبک زندگی، بخش هایی از آن به فراموشی سپرده شده ولی هنوز نور ضعیفی در حیات صنایع دستی شهرستان سو سو می زند.
به گزارش تابناک گلستان در این نوشتار با عنوان 'نگذاریم صنایع دستی کردکوی فراموش شود' به قلم یعقوب محمودی آمده است: صنایع دستی یکی از هنرهایی است که از فطرت ذاتی انسان سرچشمه می گیرد. هم هنر است و هم می تواند نیاز زندگی مادی انسان را برطرف کند و در این صنعت عشق واقعی به هنر یافت می شود.
به نقل ایرنا از اینجا می شود گفت که صنایع دستی همچون آیینه ای عشق به زندگی و هنر را در روح تلاشگر یک ملت و قوم نمایان می سازد؛ تلاشی برای زندگی سبز با عشق مملو از ذات هنر در نزد هنرگر بزرگ خداوند است.
صنایع دستی شهرستان کردکوی هرچند با گذشت زمان و تغییر در سبک زندگی بخش هایی از آن به فراموشی سپرده شده ولی هنوز نور ضعیفی در حیات صنایع دستی شهرستان سو سو می کند.
پیشینه صنایع دستی در شهرستان کردکوی به قرن ها می رسد هنر سفال و کوزه گری ساده سالیان سال آتش کوره ها را گرم نگه می داشت. چرخ ریسندگی، دار حصیر بافی، جاجیم بافی مادربزرگ، در دوره های تاریخی هنوز در فرهنگ این شهر از نسلی به نسل دیگر جریان دارد.
هنرمندان گذشته با شوق فراوان و انتخاب منابع اولیه که از طبیعت بکر شهر کردکوی ناشی می شد، توانسته بودند هنر اصیل خود را به یادگار بگذارند.
حال ما کجای کار قرار داریم؟ حال چرا صنایع زیبای مادربزرگ ها به فراموش سپرده شده است؟
آن چادرشب و سفره مادربزرگ بالاجاده ای، آن لباس سنتی رنگارنگ زنان روستایی سرکلاته تمیشه…
کجاست آن تنور زیبا که عکس مادربزرگ روی آن نقش می بست؟
آیا باید در آلبوم خاطرات آنها را جستجوی کنیم؟
امروزه یکی از منابع مهم درآمد بعضی از کشورها همین صنایع دستی است؛ حتی این صنایع موجب ایجاد بازار کار برای جوانان شده است. چرا در بازار ما انواع صنایع دستی چینی مشاهده می شود؟
لازم است تولیدکنندگان صنایع دستی حمایت شوند؛ چرا اندک افرادی که درحال فعالیت هستند حمایتشان نمی کنیم؟ آیا باید صنایع دستی شهر ما به باد فراموشی سپرده شود؟
بیایید عمل کنیم وبچه های ما آن هنر مادربزرگ و پدربزرگ را ببینند و افتخار کنند نه اینکه ندانند جاجیم و سفره و چادر شب و لم چغا چیست…
به امید آن روز…