یکی از دستاوردهای مهم برجام موضوع همکاری های بین المللی برای گسترش و نوسازی تاسیسات و فناوری های هسته ای ایران می باشد. چرا که در سال های گذشته به دلیل تحریم ها و قطعنامه های شورای امنیت و شورای حکام کشورها در ارائه فناوری به ایران با محدودیت های فروانی روبرو بودند.
به گزارش«تابناک»، در همین راستا ایران در پاره ای از موارد مجبور می بود برای پیشبرد و گسترش ظرفیت های هسته ای صلح آمیز خود دست به دامان روس ها شود. به عنوان مثال پروژه چند ساله بوشهر برای تولید برق را می توان از جمله این موارد نام برد که البته همچنان نیز در حال تکمیل است.
با این حال بعد از برجام امیدها برای رقابتی شدن بازار هسته ای ایران و حضور شرکت ها و کشورهای دیگر در پروژه توسعه صنعت صلح آمیز هسته ای ایران شدت گرفت. اما حال که در آستانه اجرایی شدن برجام قرار داریم شاهد هستیم که عطش چندانی برای سرمایه گذاری در بخش هسته ای ایران از سوی غیر روس ها وجود ندارد.
در روزهای اخیر نیز خبر عجیبی در رسانه های کشور منتشر شد که در کمتر از یک روز این خبر تکذیب شد. بهروز کمالوندی سخنگوی سازمان انرژی اتمی از کلنگ زنی دو نیروگاه هسته‌ای جدید که قرار است به طور مشترک بین ایران و روسیه ساخته شود، خبر داد. سخنگوی وزارت خارجه روسیه گزارش‌ها در مورد آغاز ساخت نیروگاه جدید در ایران را تکذیب کرد و گفت احتمالا در ترجمه این مطلب اشتباهی صورت گرفته است.
ماریا زاخاروا سخنگوی وزارت خارجه روسیه گفت: «ما در زمینه انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای در بوشهر با ایران همکاری داریم و فاز نخست آن مدت‌ها قبل تحویل داده شده است. در حال حاضر توافق سال ۲۰۱۴ برای احداث ۴ بلوک دیگر در این نیروگاه در حال اجرا است.»
با این حال مشخص نیست اعلام ساخت دو نیروگاه جدید هسته ای با احداث 4 بلوک دیگر در بوشهر چگونه می تواند از طریق اشتباه در ترجمه رسانه ای شود. در واقع فاصه زیادی میان کلمات«ساخت دو نیروگاه جدید» و «احداث 4 بلوک دیگر در بوشهر» وجود دارد. حال هر چه که هست سئوال این است که چرا ایران حتی در بعد از برجام همچنان بر خرید و همکاری هسته ای از روس ها اصرار دارد.
در حالی که بر اساس بخشی از برجام همکاری های بین المللی هسته ای با جمهوری اسلامی ایران از جمله با اعضای 1+5 در حوزه ساخت نیروگاه های هسته ای، راکتور تحقیقاتی، گداخت هسته ای، ایزوتوپ های پایدار، ایمنی هسته ای، پزشکی و کشاورزی هسته ای و ... امکان پذیر و ارتقاء پیدا خواهند کرد. همچنین بر اساس برجام، دسترسی ایران به بازار جهانی، عرصه های تجاری، مالی، دانش فنی و انرژی نیز فراهم خواهد شد.
این در حالی است که تاکنون در این زمینه خبرهایی منتشر نشده است. اگرچه ایران در موضوع بازطراحی اراک با امریکایی ها و چینی ها به توافق رسیده است اما در موضوع ساخت نیروگاه خبری از سرمایه گذاری و همکاری های بین المللی با ایران به گوش نمی رسد.
روس ها در سال های پر فراز و نشیب گدشته نشان داده اند که در تحویل طولانی مدت پروژه های هسته ای زبانزد خاص و عام هستند و حتی هنوز پروژه بوشهر را کامل با تمام ظرفیت تحویل نداده اند.
این موضوعات باعث می شود که مسئولان در صورت اجرای برجام به دنبال شریک های جدید در پروژه های هسته ای باشند که بتواند آینده صنعت و همچنین نیازهای آینده ایران را تامین کند. تا کار از تکذیب ساخت و اشتباه در ترجمه! بیشتر کش دار نشده است!
اگرچه در همین موضوع نیزمسئولان سازمان انرژی هسته ای باید به صراحت و شفافیت پاسخگوی افکار عمومی کشور باشند که ِایا روس ها قولی برای ساخت نیروگاه داده بودند که الان آن را نمی پذیرند یا اینکه به واقع در ترجمه ساخت نیروگاه اشتباهی صورت پذیرفته است!
