بلاغ، استادیوم یا ورزشگاه شهید متقی ساری قدمت بالای ۸۰ ساله در فوتبال و دو و میدانی مازندران دارد.
اولین ورزشگاه فوتبالی استانهای گیلان و مازندران، که در رژیم گذشته میزبان مسابقات گندم طلایی جوانان کشور، لیگ استانهای شمالی، جام خزر و لیگ دو قهرمانی کشور و لیگ منطقهای مازندران بود.
جشنهای چهارم آبان رژیم ستمشاهی، موتورسواری، ژیمناستیک و کشتی پهلوانی و دو و میدانی قهرمانی کشور قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در این ورزشگاه انجام میشد.
دو سکوی بتنی آهنی در ضلع غرب و شرق، بعدها در شمال و جنوب این ورزشگاه ایجاد شد، که سکوی تماشاگران بود و بعد از پیروزی انقلاب بنابه دستور اعضای شورای تأمین، سکوی بتنی ضلع جنوبی ورزشگاه جهت تأمین امنیت جانی داوران و بازیکنان تخریب شد تا مانع از حضور تماشاگرنماهایی شود که با پرتاب سنگ و چوب به ورزشکاران آسیب میرساندند.
یادآوری میشود که در دهه ۶۰، زمانیکه تیم نساجی قائمشهر در ورزشگاه شهید متقی در دیدار حساس میزبان پیام مقاومت مشهد بود، با پرتاب سنگ از همین ضلع برخی از بازیکنان قائمشهر مجروح و باعث ناکامی در این دیدار و مانع از حضور در مرحله بعدی فوتبال باشگاههای کشور شد.
هرچند سال یک بار به بهانه چمن کاری زمین فوتبال، چندین لودر و صدها کامیون هزاران تن خاکبرداری و کانال کشی انجام میدهند، که در همه موارد به گفته کارشناسان و از جمله پروژه چمنکاری، غیر کارشناسی و غیراصولی بوده است. هرچند ماه یکبار هم این ورزشگاه میزبان سفرهای مقامهای ملی، رئیس جمهور و مسؤولان ارشد کشور بهخصوص در سالهای دفاع مقدس و مانور اعزام نیروها به جبهه جنگ بود؛ همه نیروها در این ورزشگاه جمع میشدند و کل چمن در ملاقاتهای مردمی و اعزامها کاملاً تخریب میشد.
تنها یکبار مقام معظم رهبری در سفری که به مازندران داشته بودند قرار بود ملاقات مردمی و سخنرانی ایشان در همین ورزشگاه برگزار شود، که به اطلاع ایشان رسید زمین ورزشگاه زیرگشت چمن رفته و ایشان نیز اجازه برگزاری مراسم ملاقات عمومی در این مکان ورزشی را ندادند. در همان سال پیست دو و میدانی و چاله پرش ارتقاع کاملاً به صورت استاندارد نصب شده بود، اما در یکشنبه سیاه که ناگهان سقف ورزشگاه ریخت دهها مجروح و چند قربانی، کل ورزشگاه از چمن جایگاه نابود و پیست دوومیدانی به همراه تجهیزات و امکانات نابود شد، اما تا به امروز این ورزشگاه به هیچ عنوان بازسازی نشد بلکه کاملاً تخریب شد.
البته همین ورزشگاه مجروح با همین شرایط فقط و فقط برای برگزاری مراسم جشنها و مانور استقبال از مسؤولان در نظر گرفته میشود و این ورزشگاه برای برگزاری مسابقات غیرقابل استفاده اعلام شد؛ برخی از مسؤولان شعارهای تبلیغاتی و انتخاباتی برای بازسازی دادهاند که عملی نشد.
طی ۱۰ سال گذشته تنها این ورزشگاه را برای کسب درآمد مدارس فوتبال و سرمایه بزرگ ورزش ساری اجاره دادهاند، البته طی ۲۰ سال گذشته برای بازسازی قولهایی داده شد که تا به امروز هیچ اقدامی به اجراء گذارده نشد و سوأل اینجاست که متولی این ورزشگاه کدام اداره و یا تشکیلات و سازمانی است؟ آیا این مکان متعلق به آموزش و پرورش است یا اداره ورزش و جوانان؛ و آیا وزارت ورزش و جوانان اعتبار مالی برای این ورزشگاه قدیمی ساری دارد و برنامه دستگاه متولی برای آینده ورزشگاه شهید متقی ساری چیست؟
در همه جای دنیا اگر چنین اماکن ورزشی در بافت مرکزی شهر قرار داشته باشد، آیا اینگونه مورد کم لطفی مسؤولان قرار میگیرد؟ ورزشگاهی که یادآور تاریخ ورزش استان است و فوتبال و دوومیدانی مازندران خاطرات خوبی از آن دارند.
یادمان نمیرود یکسال پیش در زمان مراسم تشییع جنازه مرحوم محمد خاوری، مسؤولان قول بازسازی پیست دوومیدانی این ورزشگاه را داده بودند اما قول هم در حد شعاری بیش نبود…