دکتر محمدحسین رجبی دوانی اظهار
داشت: بر اساس نقل های معتبر و منابع دسته اول به خصوص کتاب تاریخ سیستان
مردم سیستان به محض شنیدن خبر شهادت امام حسین(ع) به خونخواهی آن حضرت قیام
کردند.
وی زمان این قیام را حداکثر 2 ماه پس از حادثه عاشورا عنوان کرد
و افزود: مردم این منطقه پس از شنیدن خبر شهادت امام حسین(ع) فرمانروای
وقت سیستان که برادر عبیدالله بن زیاد بود را از شهر اخراج کردند و برای
مدتی شهر را در اختیار داشتند.
کارشناس تاریخ اسلام تصریح کرد: اگر چه
اطلاعات بیشتری در این زمینه وجود ندارد اما فضل تقدم در خونخواهی امام
حسین(ع) به نام سیستانیان ثبت شده است.
وی افزود: این قیام نشان دهنده
ایمان، اعتقاد و اخلاص مردم سیستان به ساحت مقدس اهل بیت(ع) به خصوص
سیدالشهدا بود که توانستند در خفقان به شدت سنگین یزید از جان خود بگذرند و
به خونخواهی قیام کنند.
رجبی دوانی گفت: در حالی مردم سیستان با فاصله
طولانی از مرکزیت عرب و عراق به خوانخواهی امام حسین(ع) قیام کردند که
اعراب به آن حضرت پشت و خیانت کردند.
وی افزود: با وجود سخت گیری دستگاه
خلافت بر مردم و پیروان اهل بیت(ع) دستگاه حاکمیت در مقابل مردم سیستان
کوتاه آمد و نتوانست حریف این مردم ولایتمدار شود.
کارشناس تاریخ اسلام
با اشاره به سابقه درخشان این مردم در قبل و بعد از اسلام و دوران دفاع
مقدس تاکید کرد: امیدواریم این مردم غیور و دلیر تا ظهور امام زمان(عج) بر
ایمانشان پایدار باشند و نامشان کماکان در صحنه های سیاسی، اجتماعی و مذهبی
این مملکت بدرخشد.
به گزارش ایرنا منطقه سیستان با پنج شهرستان زابل،
هیرمند، زهک، نیمروز و هامون در شمال استان سیستان و بلوچستان و در همسایگی
کشور افغانستان واقع شده است.