جغرافیایی تاثیرگذار که سرنوشت سیاست و اقتصاد را رقم میزند

به گزارش تابناک اصفهان، همزمان با روز درختکاری بحث ها در مورد اهمیت به حفظ محیط زیست در کشور بالا می گیرد. به گونه ای که همه از مردم عادی گرفته تا مسئولان اقدام به کاشت نهال در
سراسر کشور می کنند.

این موضوع گرچه در نوع خود قابل ستایش و ضروری است چراکه کشور ایران نیمه خشک محسوب شده و در سال های گذشته به دلیل فعالیت های انسانی و همچنین شرایط اقلیمی حاکم بر کشور بخش قابل توجهی از پوشش گیاهی کشور حتی در خوش آب و هواترین نقاط نیز از بین رفته است.

یکی از استان هایی که به سبب واقع شدن در فلات مرکزی که اغلب بیابان ها و مناطق خشک را شامل میشود، در معرض خطر بیابان زایی و کاهش پوشش های مختلف گیاهی اعم از مرتع و درخت قرار دارد، استان اصفهان است.

استان اصفهان از طرف شرق به منطقه ای بیابانی و خشک ختم می شود و از سوی غرب به کوهستان ها و شهرستان ها و روستاهای سرد میرسد. منطقه غرب استان به دلیل برخورداری از هوایی معتدل و بارشهای نسبتا خوب از وضعیت بهتری به لحاظ پوشش گیاهی برخوردار است.

اما منطقه شرق به سبب کمبود بارشها و منابع آبی و نیز طبیعت خاصی که دارد از پوشش گیاهی کمتر برخوردار است.

این پوشش گیاهی ضعیف سبب تهدید محیط زیست و سلامت مردم استان اصفهان شده است چراکه بیابان زایی خطر انتشار ریزگردها و گرد و غبار در استان را افزایش داده است.

اقدام روز گذشته استاندار اصفهان برای کاشت نهال در منطقه سجزی اصفهان آن هم در شرایط طوفان و شن های روان اهمیت این موضوع را دوچندان می کند که برای حفظ سلامت تمام استان باید تهدیدآمیز ترین کانون ها به فرصتی برای سرمایه گذاری انسانی و طبیعی بدل شوند.

مدیرکل منابع طبیعی استان اصفهان امروز در نشست خبری خود به اهمیت این بحث اشاره داشت و گفت: در شرق اصفهان نه تنها کمکی برای کنترل کانون بحران نکردیم بلکه ۹ هزار هکتار از آن توسط معادن گچ و ۲ هزار هکتار توسط معادن شن تخریب شده است.

شاملی گفت: بنابراین لازم است در ابتدا تخریب را کاهش و سپس احیا را در دستور کار قرار دهیم که نیاز به نهال کاری و در اولویت قرار دادن استفاده پساب برای این امر ضروری است.

وی با بیان اینکه 30 درصد استان اصفهان بیابان است، متوسط بارندگی استان را 125 میلی متر یعنی 50 درصد متوسط کشوری عنوان کرد.

اینکه حدود یک سوم از اراضی موجود در استان اصفهان بیابان است، نکته ای هشدار دهنده برای وضعیت اقلیمی و آینده این استان به شمار می رود چراکه افزایش بیابان ها نه تنها افزایش انتشار ریزگردها را به همراه دارد که سبب تغییر اقلیم و تاثیر مستقیم این امر بر بارندگی ها در بلند مدت خواهد شد.

اتفاقی که به صورت خفیف و البته نگران کننده در سال های اخیر در استان رخ داد و تغییر اقلیم در استان سبب شد که در چند سال گذشته ، روزهای زمستانی اصفهان که غالبا در بسیاری از شهرستان های آن با بارشهای سنگین برف همراه بود، به روزهای بهاری تبدیل شود.

افزایش بیابان ها موضوعی فراتر از سیستم جغرافیایی منطقه را می تواند درگیر خود نماید و تاثیرات آن تا مرزهای اقتصادی، اجتماعی و حتی روابط بین استان های همجوار نیز خواهد رفت.چراکه افزایش بیابان ها از یک سو به کاهش منابع آبی و تنش های اجتماعی برای تامین آب شرب سالم برای جمعیت میلیونی استان منجر خواهد شد و از سوی دیگر ادامه فعالیت صنایع آب بر را با چالش جدی روبرو خواهد کرد.

از سویی نیز کشاورزی و دامپروری به عنوان صنایع دیرپای این استان همچنان که اکنون نیز در مضیقه هستند در آینده با سختی های مضاعف و شاید نابودی مواجه شوند.