به گزارش تابناک کرمانشاه به نقل از ایسنا،گنج هایمان را همه رها کرده ایم به حال خودشان و تنها گاهی مانند مرغ افسانهای بوتیمار آه و ناله و وااسفایی سر میدهیم که همه چیزمان از دست رفت.
تاق بستان تفرجگاه امپراطور ساسانی در میان دود چلوکبابیها و قلیان سراها گم شده، شهربازیمان متروکه است و دریاچه زیبایش را خشک کردند، باغهای مفرح و دلگشای سراب قنبر را یکشبه بلعیدند، رنگ و بوی تاریخ را از خیابان و محلات قدیمی شهر گرفتند و جایش ساختمانهای سنگی بد ریخت قد علم کرد، بلوار زیبا و سحر انگیز تاق بستان را به نام توسعه و شهرسازی نابود کردند و جایش ستونهای بتنی زشت و بدقواره نشست و هزار خنجر دیگر که بر پیکر این شهر باستانی فرود آوردند.
دردهای شهر هزار قصه کرمانشاه یکی دو تا نیست. قره سویی که روزگاری فضایی عاشقانه و پر رمز و راز را به این شهر بخشیده بود، اکنون به گندابی متعفن و بدبو تبدیل شده که کسی را یارای نزدیک شدن به آن نیست.
رودخانهای پر پیچ و خم که به زیبایی از دل شهر عبور میکند و میتوانست جایی برای جذب گردشگران زیادی باشد، این روزها تبدیل به لجن گاهی شده که هیچکدام از مردم شهرش علاقهای ندارد از کنار آن عبور کند، چه برسد به گردشگران.
رودخانه راین در مینز آلمان، نیل در آسوان مصر، دانوب در بوداپست مجارستان، گنگ در واراناسی هند، ولگا در یاروسلاوی روسیه و دورو در پورتو پرتغال نمونههای از رودخانههای مشابه قره سو هستند که از دل شهرها عبور کرده اند، اما سرنوشت آنها کجا و سرنوشت قره سوی فراموش شده کجا!
هرکدام از این شهرها امروزه در فهرست گردشگر پذیرترین و محبوبترین شهرهای دنیا هستند که مسئولان آنها با درک ارزشمندی و اهمیت این جاذبههای طبیعی و با ایجاد زیرساختهای متنوع در کنارشان توانسته اند گردشگران زیادی را به سمتشان بکشانند، اما اینها برای قره سو رویایی است که سالها انتظارش را میکشد.
اگر برای لحظهای چشمهایمان را ببنیدیم و قره سویی خیال انگیز را در ذهنمان تجسم کنیم، پیاده راهی زیبا در کنار رودخانه با انبوهی از درختان و خنکای نسیم یک عصر دل انگیز را حس میکنیم و آرامشی به یکباره بر جانمان مینشیند، اما این حال رو روز این روزهای این رودخانه نیست، قره سو سالهاست که به سرنوشت نامش دچار شده، آب سیاهی که مُرده و کسی به این مرده بدبوی متعفن نگاهی هم نمیاندازد.
قره سو میتوانست کرمانشاه غوغا به پا کند، گردشگران را شیفته خودش کند و حال دل مردم جنگ زده و غم زده این شهر با دیدنش خوب شود.
مسئولین سالهاست که فقط شعار میدهند و شعار. اعداد و ارقام را پیش روی نجات قره سو میگذارند تا صدای کسی در نیاید، هر ادارهای ساز خود را میزند و مردم هم مثل همیشه بی تفاوت فقط نگاه میکنند، چون ما اینجا چشم هایمان به دیدن داشته هایمان عادت کرده و راحت از کنارشان عبور میکنیم، برای همین چندان برایمان مهم نیستند.
هر روز حجم زیادی فاضلاب وارد قره سو میشود تا لقب آلودهترین رودخانه کرمانشاه را به خود بگیرد. وضعیت قره سو روز بروز بغرنجتر میشود، اما طرحهای نجات قره سو و ساماندهی آن در پیچ و خم اعتبارات گم شده اند، اما شاید همه اینها بهانه است و همتی مردانه و عزمی جزم میخواهد که قره سو را نجات دهد.
همانطور که سرپرست میراث فرهنگی استان میگوید: قره سو یکی از محورهای اساسی شکل دهنده و یکی از رگهای حیاتی شهر کرمانشاه است که باید احیاء شود.
جبار گوهری به سرنوشتی که قره سو به آن دچار شده اشاره میکند و به ایسنا میگوید: قره سو میتوانست در رونق گردشگری کرمانشاه تاثیر داشته باشد، اما شرایط کنونی آن قابلیت اینکه گردشگران را به سمت آن ببریم، ندارد.
اینکه دستگاههای مختلفی باید پای کار بیایند تا قره سو را از این شرایط فعلی اش نجات دهند مسئلهای است که این مسئول هم به آن میپردازد و ادامه میدهد: نیاز هست سازمان محیط زیست، امور آب، استانداری، میراث فرهنگی، شهرداری و... در کنار هم قرار بگیرند و ضمن احداث تصفیه خانه برای جدا سازی فاضلاب از رودخانه، ساماندهی و نجات قره سو را اجرایی کنند.
"بار گردشگری کنونی کرمانشاه روی پارک کوهستان و تاق بستان افتاده، هرچند که شهرداری در سالهای اخیر تلاش کرده تا مردم و گردشگران را به سمت سراب قنبر هم سوق دهد، اما هنوز این اتفاق نیفتاده، بنابراین نیاز به نقاط گردشگری بیشتری داریم" و این نکته دیگری است که سرپرست میراث فرهنگی کرمانشاه به آن اشاره میکند و در ادامه میگوید: نه تنها قره سو، چمبشیر و آبشوران هم دیگر ظرفیتهای خوب گردشگری در شهر کرمانشاه هستند که از آنها استفادهای نمیشود.
غفلت و بی خیالی نمایندههای استان در مجلس شورای اسلامی نسبت به این ظرفیتهای گردشگری در این سالها کاملا مشهود بوده، برای همین است که جبار گوهری در کنار درخواست از دستگاههای مخالف استان، از نمایندهها هم میخواهد تا به این موضوع ورود کنند.
او در ادامه میگوید: اگر قره سو ساماندهی شود؛ ایجاد ارزش افزوده زیادی برای لبههای آن ایجاد خواهد شد و بخش خصوصی سراغ آن میآید و راحت میتوان هزینههایی که برای نجات آن شده را دوباره برگرداند، بنابراین در گام اول باید با ایجاد تصفیه خانه از ورود فاضلاب به این رودخانه جلوگیری کرد و در مرحله بعد با ساماندهی برای آن ایجاد ارزش افزوده کرد.
این مسئول تبدیل قره سو به منطقهای گردشگری را نیازمند همتی جمعی در استان میداند و آمادگی میراث فرهنگی برای نقش آفرینی در این موضوع را اعلام میکند.
در خاتمه باید گفت؛ مسئولین ما برای نجات قره سو باید از شعارها عبور کنند، بجای اینکه مدام اعداد و ارقام را تکرار کنند، آستینهای همتشان را بالا بزنند و دوشادوش هم برای نجات این رودخانه بدسرنوشت برخیزند و مردم هم فقط به جای تماشا مطالبه گر باشند.