دنیای بازیگران دنیایی چگونه است؟

خوبى اش اندك، شرّش حاضر، دولتش در معرض ربوده شدن، و آبادش در معرض خراب شدن است. چه خيرى است در سرايى كه مانند خراب شدن ساختمان خراب مى گردد؟ و عمرى كه چون تمام شدن توشه در آن خانه به پايان مى رسد؟ و مدتى كه چون تمام شدن راه به آخر خواهد رسيد؟! واجبات خدا را از خواسته هاى خود قرار دهيد، و در اداى حقّش و خواسته هايش از او بخواهيد شما را يارى دهد، و کاری کنید که گوشهایتان دعوت مرگ را به بشنود پيش از آنكه شما را دعوت كنند.  

زاهدان در دنيا دلشان مى گريد گرچه به ظاهر بخندند، و اندوهشان شديد است گرچه شاد باشند، و خشمشان بر خود زياد است گرچه در ميان مردم به خاطر آنچه از آن بهره مندند مورد غبطه اند.

ياد مرگ از دلتان پنهان شده، و آرزوهاى دروغ نزد شما حاضر گشته، از اين رو دنيا بيش از آخرت مالك شما شده، و متاع فعلى دنيا شما را از توجه به متاع آخرت بازداشته است. شما بر مبناى دين خدا برادر هستيد، چيزى جز آلودگى درونها، و بدى نيّت ها شما را از هم جدا نكرده، به اين لحاظ يكديگر را يارى نمى دهيد، و خيرخواهى نمى كنيد، و به هم بذل و بخشش نداريد و با يكديگر دوستى نمى كنيد. شما را چه شده كه به اندكى از دنيا كه به دست مى آوريد شاد مى شويد، و به بسيارى از آخرت كه از دست مى دهيد غصه دار نمى گرديد؟! چون اندكى از دنيا از دستتان برود شما را پريشان مى كند، تا جايى كه آثار پريشانى در چهره شما آشكار مى گردد و در برابر آنچه از دستتان رفته بيتابى مى كنيد، و گويى دنيا جاى اقامت هميشگى شماست، و گويى متاع آن براى شما دائمى است!

چيزى شما را از گفتن عيب برادر خود به صورت روياروى بازنمى دارد جز ترس از اينكه او هم به مانند آن عيب را براى شما بگويد. در ترك آخرت و محبّت به دنيا با هم خالصانه دوستى مى ورزيد، و دين هر يك از شما بازيچه زبان اوست. به كسى مى مانيد كه كارش را انجام داده، و خشنودى مولاى خود را به دست آورده است!

منبع: خطبه 112 نهج البلاغه، به نقل ازعرفان