به گزارش «تابناک هرمزگان»؛ گروهی از مدیران میخواهند همیشه مدیر باقی بمانند، به چه بهایی و چرا حاضر نیستند از میز و صندلی جدا شوند؟ آیا دفتر کار مجلل ، منشی ، تلفن و کامپیوتر برای این دست از مدیران مثل اکسیژن است که اگر نباشد میمیرند یا حاضرند بمیرند ولی میز و صندلی از آنها گرفته نشود، شاید هم دوست داشته باشند به رسم فراعنه به هنگام خاکسپاری با میز ، صندلی ، وسایل دفتری دفن شوند!.
چرا برخی مدیران به حدی از سوءمدیریت و پسرفت سیستم تحت مدیریتی خویش شرمنده و ناراحت نیستند که حاضرند میلیاردها تومان «ضرر و زیان» به کشور تحمیل نمایند ولی در جای خودشان باقی بمانند و یا جای دیگری میز و صندلی بالاتری دریافت کنند ریشه این نابهنجاری از کجاست؟ قطعاً ضعف از مدیران بالا دستی است.
ریاست قبلی بیمارستان شهید محمدّی بندرعباس در انتهای دوره ریاست آمد جای بخش «نفرولوژی» را که مجاور دیالیز و بخش مراقبتهای ویژه بود با بخش ارتوپدی ۲ جابهجا کرد که جدایی دو بخش ارتوپدی مجاور هم مشکلات متعددی را برای بیماران و پزشکان به همراه داشت. انتقال بخش نفرولوژی از مجاورت دیالیز به طبقهی سوم هم همچنین و در یک شیرین کاری دیگر هم به مدت دو ماه بخش ارتوپدی مجاور دیالیز را که 20 تخت داشت با بهانه تبدیل آن به بخش vip تعطیل کرد و پس از 2 ماه تعطیلی یعنی معادل هزار و دویست روز تخت بیمارستانی! آمد مجدداً با همان شکل ، شمایل و نیروها به بخش داخلی و جنرال و عقرب گزیدگی تبدیل کردند.
حال این سؤال را میتوان طرح کرد که این تعطیلی و جابهجاییها چه مقدار «ضرر و زیان» مادی برای سیستم درمانی استان و چقدر «اذیت و آزار» برای بیماران به همراه داشته است؟.
جالبه که جناب رئیس بیمارستان پس از اتمام دوره ریاست ، معاونت آموزشی شدهاند! قبل از ریاست بیمارستان هم دورهای معاونت درمان و قبل از آنهم دورهای مسئول اورژانس ۱۱۵ بودهاند. تقریباً میتوان آثار و برکات کاری ایشان را در تمام حوزههای فعالیتی مشاهده کرد.
قطعاً جناب رئیس از عملکرد خویش ضمن راضی بودن اصلا شرمنده هم نیستند به قول گفتنی فقط میزی باشد برای نشستن و دفتری برای تشکیل جلسه و یک منشی هم برای گرداندن دفتر، دعا میکنیم خداوند برخی مدیران را با میز و صندلی محشور کند.
لازمه خسارتهای مادی و معنوی تحمیل شده به سیستم بهداشت و درمان استان توسط روسا بررسی و مدیران حوزه درمان به جای مدیریت به طبابت خویش بپردازند. کاش به جای دانشکده پزشکی ، مدیریت میخواندند و جای یک پزشک را اشغال نمیکردند.
پیشنهاد میشود با افتتاح «پاساژ مدیران»، مدیران علاقهمند به میز صندلی از ادارات مختلف نظیر شهرداریها ، دانشگاهها ، مخصوصاً استانداری و فرمانداریها ... جمعآوری و در پاساژ بزرگی این مدیران گردآوری شوند تا برای تماشای چهره مبارک این عزیزان مردم به آنجا بروند ولی در تصمیمات و اداره، ادارات دخالت نکنند تا به بیت المال و جان مردم آسیبی نرسد.
انتهای پیام/*