به گزارش تابناک کردستان، آبیاری زمینهای کشاورزی با فاضلاب و نیز دفن غیراصولی زباله شهری در برخی از نقاط استان کردستان به یک معضل تبدیل شده است.
آنچه در ارتباط با موضوع مطرح شده در همین چند قدمی مرکز استان مشاهده میشود، علاوه بر ایجاد مخاطرات زیست محیطی، سلامت شهروندان را هم با تهدید مواجه کرده است.
بوی تعفن فاضلاب سنندج در خروجی شهر به طرف کامیاران به سهولت قابل استشمام است و همین فاضلاب، چند قدم آن طرفتر، در مسیر جاده سنندج کامیاران برای آبیاری مزارع مورد استفاده قرار میگیرد.
یکم: مگر نه اینکه وظیفه مشخص کردن این موضوع که زمینی آبی یا دیم است بر عهده جهاد کشاورزی است؛ اگر زمینی آبی است، جهاد کشاورزی نباید معلوم کند نحوه تأمین آب آن چگونه و از چه محلی است؟ جهاد کشاورزی نمیداند وظیفهاش درباره مزرعهای که محصول کشاورزی ناسالم تولید میکند چیست؟
دوم: شهرداری سنندج و شرکت آب و فاضلاب کردستان اگر در باب انتقال فاضلاب به تصفیهخانه و تصفیه آن وظیفهای دارند چرا به وظیفه خود عمل نمیکنند و به وضعیت اسفبار فاضلاب خروجی شهر به سمت کرمانشاه پایان نمیدهند؟
سوم: وقتی که یک محصول آلوده وارد بازار میشود کدام دستگاه باید مانع توزیع آن شود؟ وظیفه نظارت بر امنیت غذایی در این استان بر عهده کیست؟ متولی سلامت مردم کردستان اگر احیاناً اعتقادی به پیگیری امور از طریق مراجع قضایی دارد تاکنون در ارتباط با معرفی عرضهکنندگان محصولات کشاورزی آلوده به مراجع نامبرده چه اقداماتی صورت داده است؟
اما درباره جایگاه دفن زباله شهری سنندج که در 2.5 کیلومتری پلیس راه سنندج کرمانشاه و در نزدیکی روستای «چنو» واقع شده هم، گفتنیهایی هست که موضوع این گزارش است.
آنچه به واسطه فعالیت در این جایگاه قابل مشاهده است، یک فاجعه زیست محیطی تمامعیار است! گشتی در روستای «چنو» و مزارع اطراف روستا بخشی از این فاجعه را نمایان میکند؛ روستا و زمینهای اطراف آن پوشیده از پلاستیکهای سرگردانی است که باد آنها را از محل دپوی زباله به نقاط اطراف منتقل کرده است؛ سگهای ولگرد بیشماری به صورت گلهای در اطراف این سایت دفن زباله پرسه میزنند و هرلحظه امکان حمله آنها به مردم وجود دارد؛ شیرابه زباله، منابع آب زیرزمینی در اطراف این محل را که اتفاقاً در ارتفاعی بالاتر از سایر نقاط محدوده قرار دارد، تهدید میکند و ...
نخست: شهرداری و اعضای شورای شهر سنندج تا چه زمانی میخواهند چشم خود را بر واقعیتها ببندند و شاهد ادامه وضعیت فعلی در محل مورد اشاره باشند؟ وظیفه قانونی و تکلیف انسانی آنها در قبال مردمی که گرفتار این وضعیت شدهاند چیست؟ اگر جمعآوری و ساماندهی سگهای ولگرد یک ضرورت است، انجام کار وظیفه کیست؟ روستائیانی که در اطراف محل سکونت دارند و فرزندان معصوم آنها، مگر انسان نیستند، این مردم چه گناهی کردهاند که باید تاوان بیمسئولیتی عدهای کاربدست را آنها بدهند؟ اگر روزی یک کودک روستایی قربانی سگهای ولگرد شود چه کسی پاسخگوست؟
دوم: گویا مدیرکل جدید محیط زیست کردستان در جلسه معارفهاش ساماندهی دفن زباله را از برنامههای اولویتدار خود معرفی کرده است؛ بسمالله خانم مدیرکل! همین امروز اقدامات خود را برای پایان دادن به وضعیت اسفبار زیست محیطی در همین چند قدمی سنندج آغاز کنید و به مردم گزارش عملکرد بدهید.
اما؛ حالا که امور اساسی مردم و اصلیترین مسئله جامعه یعنی سلامت و امنیت غذایی شهروندان تحتالشعاع عملکرد سؤالبرانگیز برخی مدیران کردستان است، انتظار از مدیران ارشد استان و شخص آقای استاندار آن است که در صورت صلاحدید، دستور بررسی موضوع مطرح شده در این گزارش را صادر کرده تا برای نجات قسمتی از محیط زیست کردستان و از آن مهمتر سلامت مردم، چارهاندیشی شود.
ناگفته نماند، وظیفه رسانه طرح مسئله است؛ اینکه مسئولان به وظایفشان عمل میکنند یا نه، بحث دیگری است!