باتلاق طلاق!!!

اگر سقف خانه شما ترکی بردارد یا قسمتی از رنگ دیوار اتاق تان بریزد و به گچ برسد چه می کنید؟ آیا به عنوان اولین راه حل به سراغ پِی ساختمان می روید و خانه را از پایه خراب می کنید؟ حتماً از طرح چنین سوالی تعجب کرده اید که چرا باید یک آدم عاقل چنین کاری کند. اما این کاری است که این روزها خیلی ها در اطراف ما با زندگی شان می کنند. بنای زندگی شان را به خاطر کوچک ترین اتفاقات و ناسازگاری ها با چیزی به نام طلاق نابود می کنند. فکر می کنند با طلاق مشکلات تمام می شود اما نتیجه منفی آن بعد از این، دامن زن و مرد را خواهد گرفت. 

فرض کنید قرار نباشد در خانواده کسی از کسی اطاعت کند و هر کس طبق خواست خود زندگی کند؛ این یعنی خانواده، مدیر و مسئول نداشته باشد این یک زندگی روی کاغذ است که روی همان کاغذ هم به موفقیت می رسد و نه در عالم واقعی؛ چرا که ما قرار است در واقعیت زندگی کنیم. در ارتباط با یکدیگر و در سختی های زندگی، آن را در کنار هم پیش ببریم.

اولویت حفظ خانواده در این است که منازعاتتان را - چه کوچک و چه بزرگ - به خارج از خانه منتقل نکنید. هر اتفاقی که در خانه افتاده است درون خانه افتاده و هر حرمتی که شکسته شده فقط درون خانه بوده است. لازم نیست حرمت شکسته شده را به خانواده ها و این و آن عرضه کرد. راه کار بعدی این است که به سراغ مادرهایتان بروید و از آن ها بپرسید که هر بار چگونه هنرمندانه بحث ها را خاتمه می داند و نظم را به زندگی برمی گرداندند زیرا خانم خانه نقش اساسی را در نظم خانواده دارد. 

بسیاری از مشکلات به خاطر این به وجود می آید که نمی خواهیم قبول کنیم زندگی قانون و مدیری برای اجرای آن می خواهد. هر کدام به دنبال این هستیم که حقوق خودمان را مطالبه کنیم و به این دلیل است که کم کم فقط خودمان را می بینیم، نه جمع خانواده و قوانین ش را.

هنوز هم فکر می کنید با پیاده نکردن راه کارهای اصولی زندگی، سوالی که در ابتدای متن طرح شده است تعجب آور است؟
فردا: حجت الاسلام غلام رضا قاسمیان