یک هفته برای دیدن لبخندها؛ هفته فرهنگی اصفهان از نگاه شهروندان

به گزارش تابناک اصفهان در آستانه هفته فرهنگی اصفهان، مردم از تأثیر رویدادهای شهری بر روحیه‌شان می‌گویند؛ امید به لبخند، تئاتر،موسیقی، تعامل و شور زندگی.

اصفهان، شهری که از گذشته تا امروز با نام فرهنگ، هنر و زیبایی گره خورده، بار دیگر در آستانه یکی از رویدادهای نمادینش ایستاده؛ هفته فرهنگی اصفهان. رویدادی که هر ساله با برنامه‌ریزی و اجرای شهرداری، در قالب جشن‌ها، نمایش‌ها، موسیقی‌های خیابانی و آیین‌های هنری، کوچه‌ها و خیابان‌های شهر را حال و هوایی دیگر می‌بخشد. هرچند هنوز امسال برنامه‌ها آغاز نشده‌اند، اما همین نام، برای بسیاری از شهروندان اصفهانی تداعی‌گر روزهایی شاد، پررنگ و پرانرژی است.

در این گزارش مردمی، با شهروندانی از اقشار مختلف هم‌کلام شدیم تا بدانیم از نگاه آن‌ها، چنین رویدادهایی چه نقشی در بالا بردن روحیه عمومی، ایجاد نشاط اجتماعی و حتی تقویت حس تعلق به شهر دارد. روایت‌هایی که بیش از آنکه به تحلیل بپردازند، یک چیز را فریاد می‌زنند: اصفهان، شادی را کم ندارد، فقط گاهی باید به آن فرصت نفس کشیدن داد.

وقتی احساس سرزندگی در شهر به اوج خود می‌رسد

آقا محسن، راننده تاکسی ۴۵ ساله که در مسیر خیابان چهارباغ توقف کوتاهی برای گفت‌وگو می‌کند، با لبخند می‌گوید:وقتی هفته فرهنگی شروع می‌شه، انگار شهر یه جور دیگه می‌تپه. مردم شادترن، خیابون‌ها زنده‌ست، حتی رانندگی هم آسون‌تر می‌شه! وقتی موسیقی زنده توی چهارباغ پخش می‌شه، آدم ناخودآگاه لبخند می‌زنه. کاش این حال خوب فقط محدود به یه هفته نباشه.

او معتقد است همین چند روز شادی و نشاط شهری، روی اخلاق و رفتار شهروندان هم تأثیر مثبت دارد: مردم کمتر دعوا می‌کنن، بیشتر با هم حرف می‌زنن. انگار همه با هم یه چیز خوب رو تجربه می‌کنن.

فرهنگ برای همه، نه فقط اهل هنر

خانم زهرا، مادر دو کودک خردسال و ساکن محله‌ی جلفا، تأکید می‌کند که هفته فرهنگی فقط برای قشر خاصی نیست.

من نه هنرمندم نه توی رویدادهای رسمی شرکت می‌کنم. ولی وقتی بچه‌هامو می‌برم جشن‌های محلی یا نمایش خیابونی، می‌بینم چقدر ذوق می‌کنن. این یعنی فرهنگ، وقتی وارد خیابون می‌شه، به همه تعلق پیدا می‌کنه.

او معتقد است کارهای شهرداری در این هفته، باید بیشتر به همین جنبه مردمی بودن توجه کند و در دل شهر جاری باشد: وقتی مردم خودشون رو توی برنامه‌ها ببینن، حس می‌کنن شهر براشون ارزش قائله. این خودش باعث شادیه.

فرصتی برای با هم بودن

رضا، دانشجوی معماری دانشگاه هنر اصفهان، نگاه متفاوت‌تری دارد. او این رویداد را فرصتی برای با هم بودن و تعامل فرهنگی می‌داند:تو هفته فرهنگی، آدمایی که شاید هیچ‌وقت کنار هم نمی‌نشستن، میان کنار هم از یه اجرا یا نمایش لذت می‌برن. این یعنی ارتباط اجتماعی، یعنی نشاط جمعی. اینا چیزاییه که تو زندگی روزمره‌مون گم می‌شن.

به اعتقاد رضا، مدیریت شهری با همین برنامه‌ها می‌تونه بگه که برای مردمش دغدغه داره: این‌که شهرداری بیاد و فضاهایی برای لبخند، شادی و هنر فراهم کنه، خیلی ارزشمنده. به‌خصوص وقتی بتونه همه رو درگیر کنه؛ از کودک تا سالمند.

شادی ساده، اما مهم

خانم نظری، فروشنده‌ی یک کتاب‌فروشی در خیابان آمادگاه، نظرش را این‌طور می‌گوید:ما توی زندگی روزمره خیلی دنبال چیزای بزرگ می‌گردیم تا خوشحال شیم، در حالی‌که یه اجرای موسیقی کوچیک یا نورپردازی رنگی هم می‌تونه دل‌مون رو روشن کنه.

او معتقد است اقدامات شهرداری در هفته فرهنگی، اگر ساده و صمیمی باشند، می‌تونن تأثیر عمیقی بر روحیه مردم بگذارن: مردم این روزا بیشتر از قبل نیاز به حال خوب دارن. خوشحالم که شهرداری با همین برنامه‌ها، سعی می‌کنه لبخند بیاره روی لب‌ها.

جشن کوچکی برای دل‌های بزرگ

در روزگاری که خبرهای ناراحت‌کننده همچون خشکی زاینده رود، فرونشست اصفهان  از هر سو ما را احاطه کرده‌اند، مردم اصفهان منتظرند که هفته فرهنگی دوباره با حال‌وهوای تازه‌اش بیاید و لبخند را به چهره شهر بازگرداند. از نگاه شهروندان، هر حرکت ساده فرهنگی می‌تواند دلی را شاد کند و هر برنامه شهری، فرصتی است برای بازسازی روحیه‌ای که شاید در زندگی روزمره کمتر به آن پرداخته‌ایم.

هفته فرهنگی اصفهان، آن‌طور که مردم می‌گویند، می‌تواند جشن کوچکی باشد برای دل‌های بزرگ