این موضوع بدین معنی است که حتی با وجود ویروس کرونا و طغیان آن در مازندران، این استان، شاهد حضور مسافر از سراسر کشور خواهد بود و محدودیتهای اعمال شده، این امر را نیز تسهیل خواهد کرد.
اینکه سفر حق هر انسانی است شکی وجود ندارد اما سفر در روزهای پرالتهاب کرونایی آن هم در وضعیت قرمز استانهای شمالی همچون مازندران، کمی بیش از حد، غیرمنطقی به نظر میرسد، آن هم مازندرانی که بیش از ۳ ماه با بستری ۵۹۴ بیمار کرونایی در وضعیت قرمز قرار دارد و نتوانسته به حالت قبل بازگردد.
مشکلات ناشی از ویروس کرونا و قدرت انتقال بسیار بالای آن از یک سو و حضور گروه زیادی از مسافران در مازندران از سوی دیگر، به مصائب این استان میافزاید.
موضوع دو گانه "سلامت - معیشت" موجب شده تا راه برای ورود مسافران به این استان هموار و از سوی دیگر، تاخت و تاز کرونا نیز ادامه داشته باشد اما مشکل به مراتب خطرناکتر از کرونا، مسافرانی هستند که با تولید زباله و انباشت آن در اراضی ساحلی و جنگلی، سلامت مردم این خطه را به خطر خواهند انداخت.
به گزارش ایسنا، مازندران که خود با جمعیت حدود ۳ میلیونی، نتوانسته بر مشکل زباله غلبه کند، با ورود مسافر و تولید بیش از اندازه پسماند، قطعا با مشکلات فراوانتری رو به رو خواهد شد و بار مضاعف این مسافرتها، در کنار انتقال ویروس کرونا به مردم این استان و یا استان خود، چیزی جز تداوم مشکلات و شیوع بیماریهای پنهانی چون سرطان و غیره نخواهد بود.
بر این اساس، تلنبار شدن مواد زائد در زمینهای اطراف شهرها و روستاها، رودخانهها، جنگلها و حتی مزارع از مهمترین معضلات زیست محیطی برای تمامی مناطق شهری و روستایی ایران است که منجر به آلودگی خاک، هوا، آبهای سطحی و زیرزمینی و اکوسیستمهای خشکی و آبی شد.
حال توجه کنید که در این روزهای پایانی سال، حجم سفرها بر حجم پسماندها میافزاید بهطوریکه آمارها نشان میدهد در ماههای غیرگردشگری، زباله تولیدشده در کل این استان حدود سه هزار تن در روز است که این رقم در تعطیلات نوروز به ۶ هزار تن در روز میرسد.
عزیر عابسی عضو هیئت علمی دانشگاه نوشیروانی مازندرانی چندی پیش به ایسنا گفته بود که، مازندران در شمال کشور، به دلیل سرسبز بودن، تمامی مولفههای زیست محیطی را دارد و به دلیل شرایط آب و هوایی، رودخانههای پرماهی، جنگل سرسبز و غیره، مقصد مسافران و در حال حاضر مهاجران شده است.
عابسی معتقد بود که به دلیل روند افزایش ورود مسافران و مهاجران به مازندران، محیط زیست این استان طی ۲۰ سال گذشته، بسیار آلوده شده و مشکلات دیگر مانند فرسایش خاک را باید به این موضوع اضافه کرد.
این در حالی است که مهدی رازجویان، معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری مازندران در کارگروه راهبردی مدیریت پسماند این استان در اردیبهشت ماه سال گذشته گفته بود که، نواحی زباله مازندران به ۹ منطقه تقسیم بندی شده است، بخشی از افزایش تولید زباله در مازندران مربوط به گردشگران و مسافران است؛ در شرایط فعلی این استان مسئول جمع آوری این زبالهها است و باید در حوزه پسماند از محل اعتبار ملی به این استان کمک شود.
حسین علی ابراهیمی، مدیرکل محیط زیست مازندران نیز در این کارگروه اعلام کرده بود که، مدیریت نشدن درست پسماند در مازندران این خطه را از لحاظ زیست محیطی در وضعیت نابسامانی قرار داده است.
به گزارش ایسنا، این روزها، جنگلها که به هیچ عنوان در امان نیستند، از یک سو قاچاق چوب و خاک و از سوی دیگر دفن و دپوی زباله، کار را به جایی رساندهاند که جنگلها این روزها مملو از زباله شدهاند و هر از چندگاهی دودهای ناشی از سوزاندن زباله در جنگلها دیده میشود.
این روزها حال و هوای سواحل دریای مازندران نیز تعریف آنچنانی ندارد و به تعبیری دیگر، کمر سواحل دریایی مازندران، تحت فشارهای روزافزون زیستمحیطی خم شده است. کارشناسان محیطزیستی اعتقاد دارند که اگر برای مدیریت این آلودگیها برنامهریزی مناسبی صورت نگیرد، در آیندهای نهچندان دور صدای شکستن کامل استخوانهای بدنه سواحل به گوش خواهد رسید.
چنین هشدارهایی از آن جهت حائز اهمیت است که امروز از ساحل به عنوان یکی از مقاصد گردشگری یاد میکنند اما به مسائل زیست محیطی آن کمترین توجهی نمیشود.