عضو هیئت علمی منابع طبیعی دانشگاه صنعتی اصفهان با اعتقاد بر این‌که امروز اصفهان تونل کوهرنگ و بهشت آباد را نمی‌خواهد و تنها به دنبال حقابه خود است، گفت: آبی که از استان اصفهان به خوزستان می‌رود بیش از ۲.۵ برابر آبی است که از کارون در قالب طرح های تونل های اول و دوم کوهرنگ و چشمه لنگان وارد اصفهان می شود. مهدی بصیری با اشاره به برخی اعتراضات نسبت به اجرای طرح بهشت آباد، اظهار کرد: سود عمده طرح انتقال آب بهشت آباد به یزد و بعد سپس عاید کرمان میشود و سودی از این طرح عاید اصفهان نمی شود.
وی افزود: آبی که قرار است در قالب طرح انتقال آب بهشت آباد به اصفهان اضافه شود، پیشتر از حقابه داران اصفهان برداشت شده و به یزد و چهارمحال و بختیاری و جهت توسعه صنایعی همچون ذوب آهن و فولاد واگذار شده است.
عضو هیئت علمی منابع طبیعی دانشگاه صنعتی اصفهان با اشاره به این‌که اگر ۱۵۰ میلیون مترمکعب در قالب این پروژه به اصفهان برسد تقریبا یک ششم آبی‌ست که از حقابه داران اصفهان برداشت شده است، گفت: در حالی که دولت مقدار قابل توجهی از حقابه‌های کشاورزان را برای بخش‌های دیگر مانند شرب، صنعت و انتقال به یزد برداشت کرده است، برای جبران این برداشت‌ها دو طرح بهشت‌آباد و تونل سوم کوهرنگ را در نظر گرفته است.
وی تاکید کرد: در واقع امروز اصفهان تونل کوهرنگ و بهشت آباد را نمی‌خواهد و تنها به دنبال حقابه خود است، بنابراین دولت چاره‌ای به جز تعریف این طرح‌ها نداشته است.
بصیری با تاکید بر این‌که نباید بارگذاری جدید بر روی زاینده رود انجام شود، ابراز عقیده کرد: زاینده‌رودی که اکنون در حال خشکی است با طرح‌هایی همچون بن- بروجن مرگ آن حتمی خواهد شد و در واقع آبی دیگر از شهر اصفهان عبور نمی‌کند، چراکه برداشت های بالادست و هم‌چنین یزد ادامه دارد و میزان مصرف شرب نیز در حال افزایش است.
وی با ابراز این عقیده که طبق مصوبات شورای عالی آب، اصفهان مجاز به احقاق حق نسبت به طرح بن- بروجن است، چراکه بارگذاری جدیدی بر حوضه زاینده رود، خلاف این مصوبه است، افزود: وقتی طرح‌های بین حوضه‌ای اجرا میشود به دنبال آن نیاز مبرمی ایجاد شده و زندگی و حیات منطقه‌ای تهدید میشود، عامل اصلی تعریف این طرح‌ها مهاجرت و جانمایی اشتباه و توسعه صنایع بزرگ همچون پالایشگاه، نیروگاه و ... است که موجب افزایش مصرف آب میشود.
وی گفت: دولت برای جبران افزایش بارگذاری بر روی زاینده‌رود و یا دیگر حوضه‌های آبریز، طرح‌های بین حوضه ای تعریف کرده است، اما متاسفانه همزمان برداشت‌های آب از این حوضه‌ها را بیشتر کرده است.
بصیری تاکید کرد: طرح های انتقال آب بین حوضه ای همچون جراحی برای درمان یک بیماری است و اگر این کار انجام نشود، حیات یک منطقه دچار خطر می شود.
وی با بیان این‌که آبی که از استان اصفهان به خوزستان می رود بیش از ۲.۵ برابر آبی است که از کارون در قالب طرح های تونل های اول و دوم کوهرنگ و چشمه لنگان وارد اصفهان می شود، گفت: جمع آب ورودی از این طرح‌ها به حوضه زاینده‌رود در سال‌های پرآبی ۷۰۰ میلیون مترمکعب است، در حالی‌که یک میلیارد و ۷۰۰ میلیون مترمکعب آب از فریدون شهر، سمیرم و ... وارد حوضه دز و کارون میشود.
عضو هیئت علمی منابع طبیعی دانشگاه صنعتی اصفهان یادآور شد: سالانه ۳۲ میلیارد مترمکعب آب از شش استان همچون اصفهان و چهارمحال و بختیاری وارد خوزستان میشود که اگر بخشی از آن وارد اصفهان شود موجب خشکی کارون نخواهد شد.
وی با بیان این‌که سدهای زیادی بر روی کارون زده شده است، گفت: این سدها ۱۲ میلیارد مترمکعب ذخیره آب دارد و آب تبخیری آنها، بیش از ۷۰۰ میلیون مترمکعب آبی است که از کارون وارد اصفهان میشود.