تابناک هرمزگان، بهنام کهوری؛ اخیرا نشستی با عنوان بررسی وضعیت جذب نیرو در بنگاهها ، واحدهای اقتصادی و تولیدی فعال در استان هرمزگان برگزار شد که در این جلسه استاندار نیز بر اساس گزارشی که از سازمان تأمین اجتماعی استان اخذ کردهاند بیان نموده « بیش از ۵۲ درصد افراد بیمه شده شاغل در بنگاهها و واحدهای اقتصادی و تولیدی فعال در هرمزگان نیروهای بومی و متولد این استان هستند و بیش از ۲۵ درصد نیروها نیز افراد دارای سابقه بیش از ۵ سال سکونت و ماندگار در هرمزگان هستند!
دادور مدیر عامل پالایشگاه نفت ستاره خلیجفارس نیز مدعیاند که ۶۵ درصد نیروهای شاغل در این پالایشگاه را نیروهای بومی تشکیل میدهند!
از آنجایی که قصد نداریم نسبت به آمارهای ارائه شده توسط مسئولین شک و شبههای وارد کنیم اصل سخن این دو شخص را هم مورد بررسی قرار نمیدهیم.
اما لازم است تا قبل از ورود به بحث اصلی یک اشاره کوتاه داشته باشم به آمار منتشر شده از تعداد شاغلین بومی در کارخانه سیمان استان گلستان که توسط آقای حق شناس استاندار این استان بیان شده بود« ۹۴ درصد کارکنان کارخانه سیمان گلستان بومی استان گلستان هستند» با ورود به صفحه ایشان در شبکه اینستاگرام قابل دسترس است.
اگر نگاهی به وضعیت صنایع مشابه در استانهای یزد، اصفهان، سمنان، فارس و خوزستان هم داشته باشیم و مقایسه تعداد نیروهای بومی و غیربومی شاغل در این صنایع و کارخانجات را انجام دهیم میتوانیم یک قضاوت عادلانه داشته باشیم.
اما نکته مهمتر از آمار عددی نیروهای شاغل در بنگاههای اقتصادی و صنعتی ، آمار کیفی نیروهای بومی شاغل در این بنگاههاست یعنی اینکه «دادور» یک عدد کلی را با خود به جلسه بیاورد و اعلام کند ۶۵ درصد نیروهای ما بومی هستند.
آمارشان دقیق باشد و مشخص فرمایند از بین اعضای هیئت مدیره چند نفر نیروی بومی دارند؟ معاونین مدیر عامل چند درصد نیروی بومی، مدیران ارشد، مدیران میانی، سرپرستان، کارشناسان، کارگران متخصص و در انتها کارگران عادی و غیرمتخصص را مشخص نمایند که چند درصد از آنها بومی هستند؟.
کسانی که با توسعه و پیشرفت جوامع آشنا هستند به خوبی میدانند که موتور محرک بنگاههای اقتصادی مدیران میانی هستند این طیف مدیران قدرت فزایندهای دارند که در صورت بستر مناسب میتوانند میانجی خوبی بین مدیر عالی و کارکنان بوده و با کسب تجربه و طی نمودن مراحل مدیریتی به سمتهای عالی مدیریتی برسند. اما وقتی در بنگاههای اقتصادی غرب بندرعباس نیروهای بومی نقشی در مدیریت عالی و میانی این بنگاهها ندارند یعنی در آینده هم نمیتوان نقشی را برای مدیران هرمزگانی در این بنگاهها متصور شد، چون اجازه حضور و کسب تجربه ، رشد در سلسله مراتب مدیریتی را نداشتهاند و اگر این روال ادامه پیدا کند جناب دادور و جانشینان بعدی ایشان با توجیه نبود نیروی متخصص در هرمزگان از بکارگیری جوانان هرمزگانی خودداری میکنند و نیروهای غیر بومی هم که اکنون مشغول کارند پس ۵ سال به اسم نیروی ماندگار معرفی میشوند و به همین راحتی جوانان هرمزگانی نابود شده و مجبور به مهاجرت میشوند و یا مجبورند به سمت مشاغل کاذب بروند.
این آمار آقای دادور ما را به یاد دوران استعمار هند انداخت
در هند دوران استعمار ارتش بریتانیا در یگانها و لشکرهای خود از سربازان هندی استفاده میکرد و به تبع آن تعداد نیروهای هندی شاغل در ارتش از تعداد بریتانیایی تبارها بیشتر بود اما سربازان هندی نیروهای پیاده نظام و نیروهای رده پایین بودند و مشاغل حساس و فرماندهی همگی در دست افسران بریتانیایی بود.
آقای دادور به خوبی میدانند که نیروهای بومی هرمزگان را بیشتر در مشاغل عادی و کارگری استخدام کردهاند و مشاغل مدیریتی در دستان گروههای قومی دیگر است.
انتهای پیام/*