کد خبر: ۷۷۵۴۱۳
تاریخ انتشار: ۰۵ شهريور ۱۳۹۸ - ۱۴:۵۲ 27 August 2019
فاطمه رشیدی ، چهار سال از اعلام آمادگی وزارت نفت برای سرمایه گذاری هزار میلیاردی در پارک جنگلی یاسوج گذشت و نه اجازه فعالیت به نفتی ها داده شد و نه مدعیانی که معتقد بودند مصلحت این پارک و جنگل را بهتر از هر کسی می دانند توانستند سنگی را جابه جا و یا سانتی متری آسفالت اضافه و یا چراغ شکسته ای را تعمیر کنند و حالا استاندار کهگیلویه و بویراحمد می گوید آنقدردر استان برای وزارت نفت مانع تراشیدند که به احتمال زیاد منصرف شده اند و تصمیم گرفته اند در شهر دیگری سرمایه گذاری کنند.
نام محمودآباد شهری در شمال کشور در 4 سال گذشته  در یاسوج همواره به عنوان کلید واژه مخالفان این سرمایه گذاری مطرح بود. آنهایی که با طرح مخالفت می کردند انحصار نفتی ها در شمال کشور را مثال می زدند و حسرت مردم عادی در اطراف این دیوارها را و حالا همان محمودآباد متقاضی جذب این سرمایه گذار مطمئن است!
استاندار کهگیلویه و بویراحمد می گوید: از دست رفتن این فرصت به معنی  از دست رفتن 4 هزار فرصت شغلی ، از دست رفتن فرصت برای مطالبه گری پرواز روزانه  و عدم بهره مندی از حضور ده ها کارشناس و متخصص پولدار در شهر یاسوج  است.
حسین کلانتری  اشاره ای به آتش سوزی جنگل ها و مراتع باشت و خامی و کهوا می کند و می گوید اگر بالگرد های شرکت نفت نبود نمی توانستیم در 24 ساعت آتش را خاموش کنیم  و یادآوری می کند این بالگرد ها متعلق به شرکت نفت و برای عملیات های خودشان است اما در زمان بحران در خدمت منافع عمومی قرار می گیرند.
وی می گوید: باید فرصت شناس بود و با اشاره به حدیث امام علی (ع) می گوید: این فرصت هم مثل ابر بهار است و زود می گذرد و باید برای برگشت آن دوباره همه با هم تلاش کنیم و بعد هم پیشنهاد می دهد باید اجازه فعالیت می دادید و بعد هم سهمتان را مطالبه می کردید.
سرمایه گذاری سرنوشت ساز
اما این سوال پیش می آید چرا این سرمایه گذاری تا این اندازه برای دولتمردان مهم است؟واقعیت این است گردشگری تنها راه نجات شهرستان بویراحمد ، یاسوج مرکز آن و به طور کلی استان کهگیلویه و بویراحمد است . موضوعی که بارها از تریبون های مختلف و از زبان مسئولان کشوری و استانی مطرح شده است. در سفر هیات دولت به استان اولین موضوعی که مورد توجه قرار گرفت همین بود تا جایی که حسن روحانی رئیس جمهوردر مرداد ماه سال 95 پس از بازدید از شهر یاسوج به زیباییهای کم نظیر آن اشاره کرد و گفت این نعمت بزرگی است که یک شهر همزمان رودخانه، جنگل ، آسمان آبی و کوه را یک جا داشته باشد و این قابلیتی غیر قابل چشم پوشی است.
 البته این زیباییها تنها دلیلی نیست که  در چشم انداز  این استان ، شهرستان بویراحمد را به عنوان قطب گردشگری انتخاب کرده اند. مگر می توان  کمبود زمین و آب برای کشاورزی را نادیده گرفت.
موضوع کم اهمیتی نیست آنچنان که  نماینده ولی فقیه در کهگیلویه و بویراحمد به صراحت به آن اشاره کرده است "آیت الله سید شرف الدین ملک حسینی می گوید« تصور می شود این استان سنتی است و قابلیت بالایی برای کشاورزی دارد، اما متاسفانه این تصور اشتباهی است چون زمین کافی برای کشاورزی در کهگیلویه بویراحمد وجود ندارد و مهم ترین قابلیت  استان توسعه گردشگری است. »
 
چه کسانی مانع سرمایه گذاری وزارت نفت در کهگیلویه و بویراحمد شدند؟

کشاورزی نیستیم صنعتی هم نمی شویم
کشاورزی که نباشد تنها یک گزینه داریم و آن هم صنعت است .آیا در این جغرافیایی که برای هر قدم و کار کوچک باید درختی بر زمین افتد می توان به صنایع بزرگ و آنچنانی فکر کرد؟ فرض کنیم صنعتی هم شدیم بعد  تبعاتش را چه می کنیم ؟ آلودگی های زیست محیطی ناشی از آن چه بر سر جنگل هایمان خواهد آورد.چه بر سر آسمان آبی و رودخانه ها می آورد؟
تمامی مسئولان و کارشناسان بطور قطعی گردشگری را مهمترین قابلیت این استان می دانند . البته کم هم روی آن مانور داده نشده است آنچنان که در هر مناسبت و تعطیلات سیلی از گردشگران به سمت استان سرازیر می شود.تعطیلات عید فطر هر سال یادمان نرود که افزون بر سه تا پنج برابر جمعیت شهر یاسوج مسافر و گردشگر وارد این شهر می شود. 
 سیلی که دستاوردش برای استان چمن هایی است که زیر چادرهای مسافرتی له می شود. زباله هایی که در جای جای شهر رها می شوند، سرویس های بهداشتی است که  که هرچه بر تعدادشان افزوده می شود باز هم کم است.حضورشان حتی برای سوپر مارکت های شهر هم دستاوردی ندارد چنانچه معتقدند نباید روی این نوع از مشتری ها چندان حساب باز کرد.
 مشتری هایی که همه چیز را پشت خودرو جاساز می کنند و به مقصد می رسند و خیلی هنر کنند بنزینی بزنند و یا از نانوایی ها نان بخرند . به گونه ای که با هر حساب و کتابی ،ضرر حضورشان بیشتر از منفعتش  است.
گردشگری چه موقع پول ساز می شود
و این سوال پیش می آید پس گردشگری چه سودی برای استان دارد و چگونه است برخی کشورها به رغم  داشتن حداقل ها، گردشگری مهمترین منبع درآمدشان است.
 پس چرا گردشگری را در زمره صنایع پولساز و منفعت آفرین می گذارند؟ آنجا چه کرده اند که ما نکرده ایم. مگر نه این است که خانه های به جا مانده از جنگ، زلزله و بحرانها هم در آینده به جاذبه گردشگری تبدیل می شود و کشورها از این ویرانه ها کسب درآمد می کنند پس چه می شود که همه داشته های این استان که  هر کدامشان به تنهایی می تواند یک جاذبه گردشگری باشد، بی استفاده مانده است و این همه گردشگری که گاه از اول تا آخر تابستان در پارک ساحلی اتراق می کنند حتی به خود زحمت رفتن تا غار ده شیخ ، مارگون ، زیلایی و لوداب را نمی دهند.
نماینده ولی فقیه می گوید «در این زمینه ها باید گام های بزرگی را برداشت .دراستان اگر به دنبال درآمدزایی از صنعت گردشگری هستیم باید هزینه کنیم و خدمات خوبی ارائه دهیم.»
باید هزینه کنیم
نکته ظریفی است  اگر از گردشگری، درآمدزایی می خواهیم پس باید هزینه کنیم.و مساله همینجاست. دست دولت برای هزینه کردن روی گردشگری خالی است وقتی هنوز روستاها در آب آشامیدنی و جاده دسترسی مانده اند.
 بخش خصوصی استان هم هنوز انگیزه ای  برای سرمایه گذاری پیدا نکرده است و افراد عادی هم دلخوش به همان دکه های سمبوسه ، فلافل ،بادکنک و غیره است و بازهم دست به دامان دولت می شویم.
 دولتی که تلاش می کند نقشش را در اقتصاد استانها کمرنگترکند  تا بنیه استانها متکی بر توانمندی خودشان و سرمایه گذاران بومی شود.
گردشگری استان در میان این همه سوال و اما و اگر مانده بود تا اینکه وزیر نفت  سال 94به استان آمد و او نیز چون همه میهمانان کشوری مجذوب این همه زیبایی شد و به ناگاه همه قول و قرارهایی که با شهرستان سپیدان برای ایجاد یک مجتمع گردشگری برای وزارت نفت گذاشته  بودند  را بر هم زد و این پیشنهاد را به استان کهگیلویه وبویراحمد داد .
 پیشنهادی که مسئولان استانهای دیگر را نا امید و ناراحت کرد.و در عوض انتظار می رفت موجی از شادی و امید برای استان به همراه داشته باشد که اینطور نشد.
پاسخ قاطع وزیر نفت
آنهایی که نگاه بلند مدتی به موضوع داشتند برکاتش را به مردم گوشزد کردند آنچنان که بسیاری معتقد بودند فرصت های این سرمایه گذاری کمتر از نفت نیست.
 اما در طرف دیگر تعدادی هم به بهانه های مختلف سعی در سنگ اندازی در این مسیر کردند. ودر ابتدا مهمترین مساله ای که مطرح کردند نگرانی برای قطع درختان جنگل های شمالی یاسوج بود. نگرانیهایی که خود وزیرنفت  با قاطعیت به آنها پاسخ داد و خیال فعالان زیست محیطی را راحت کرد.
بیژن زنگنه تاکید کرد همه الزامات زیست محیطی در ساخت این مجتمع رعایت می شود و حفظ جنگل های یاسوج به عنوان آخرین بازمانده های زاگرس اولویت این پروژه است.
و این بار و پس از اطمینان خاطر مسئولان به فعالان زیست محیطی، برخی افراد از جمله اعضای شورای شهر موضوع استفاده عمومی از این مجتمع  را دستاویز مخالفت با این پروژه سرنوشت ساز قراردادند بدان معنا که مخالفان معتقدند سرمایه گذار بیاید هزار میلیارد هم سرمایه گذاری کند و بعد هم درب مجتمع را به روی عموم مردم باز کند و بگوید هر کس هر کجا و به هر شکلی دوست دارد از آن استفاده کند.
موضوعی که نه منطقی و نه معقول است و اگر هم اینچنین شود نتیجه ای بهتر از پارکهای اسکان شهر یاسوج نخواهد داشت.
هرچند سهم همین پارک جنگلی با وجود جاده گردشگری که ازحدود بیست سال پیش در آن کشیده شد، چیزی جز زباله و زخم های ارذل اوباش و گاه معتادان بر درختانش نبوده است و کمتر خانواده ای پیدا می شود که این مکان زیبا را برای تفریح و استراحت انتخاب کند.
و زیباییهای بی نظیرش سالها بی استفاده مانده است و فقط گاه گداری به لطف افشاگری های رسانه ای معلوم می شود زمین خواران  و زغال گیران شبانه به جان جنگل و کوه درختش افتاده اند.
سرمایه گذاری کمتر از نفت نیست
واقعیت این است مجتمع هزار میلیاردی اگر فقط  و فقط مورد استفاده کارکنان شرکت نفت سراسر کشور هم قرار گیرد برای استان می تواند یک فرصت باشد. چرا که مسئولان کشوری و تراز اول برای رفت و آمد به این مجتمع به حداقل هایی مانند فرودگاه، جاده، راه آهن نیاز دارند. چه اینکه مجبور به ساخت جاده شویم چه خودشان جاده بسازند منفعتش متوجه استان است. چنانچه همین گچساران بخشی از زیرساختها مانند جاده،سینما، باشگاه ها و غیره اش رامدیون حضور نفتی های داخلی و خارجی در این شهرستان است و نه چاه های نفت. که اگر به چاه های نفت ربط داشت امروز بهمئی نفت خیز نام محرومیت را یدک نمی کشید.
این است که دکتر پرویز درگی استاد بازاریابی درباره آن می گوید: استان کهگیلویه وبویراحمد بیش از 25 درصد مخازن نفت و گاز کشور را در دل خود دارد در حالی  که این حجم از ذخایرطلای سیاه تاکنون نتوانسته به رونق استان کمک کند زیرا نفت در زیر زمین است و متعلق به همه مردم ایران است و هیچ کس نمی تواند مدعی شود که فقط برای استان خودم است .
این استاد دانشگاه می افزاید: نفت اگر حتی بیشتر از این هم بود نمی توانست گرهی از مشکلات استان را بگشاید اما یک پروژه سرمایه گذاری بزرگ می تواند منجر به توسعه راه های ارتباطی استان، ساخت و ساز، رفت و آمد، اشتغال و ارتقا دانش و مهارت و فناوری برای استان شود.
به سرمایه گذار مشاوره دهید
 رئیس دپارتمان تحقیقات بازاریابی شرکت tmba  نیز معتقد است باید با نگاه باز به استقبال سرمایه گذاری رفت و به جای سنگ اندازی در مسیر یک سرمایه گذاری به عنوان ساکنان شهر یاسوج و استان کهگیلویه وبویراحمد به سرمایه گذاران ایده  و مشاوره داد.
امیر حسین سرافزازیان می افزاید: اگر به سرمایه گذار مشاوره داده شود که نوعی از گردشگری را که به فضای استان می خورد یعنی گردشگری مبتنی بر طبیعت را ایجاد کنند  تغییرات مهمی هم در منطقه و هم در معیشت مردم ایجاد خواهد کرد.
وی می گوید لازمه موفقیت سرمایه گذار نفت، وجود هتل  و متل های کوچک ، رستوران، شرکت های حمل و نقل و ماشین کرایه ، ایجاد طرحهای بومگردی و غیره در شهر است که این بدان معناست که هم شهر و هم طرح باهم رشد خواهد کرد.
وی یادآوری می کند : نباید مزیت گردشگری شهر یاسوج یعنی طبیعت در پروژه ها نادیده گرفته شود چون طرحهای مدرن و شیک در چنین اقلیم هایی جواب نخواهد داد و این چیزی است که مردم و فعالان  اجتماعی باید از سرمایه گذار بخواهند.
نباید فراموش کرد87 درصد استان کهگیلویه وبویراحمد پوشش جنگلی است و برای کوچکترین عمران و آبادانی ناگزیر به قطع درختان هستیم با این حال قرار شده ساخت و سازهای این طرح در همان 75 هکتاری که 10 سال پیش منابع طبیعی مشخص و به شهرداری واگذار کرده انجام شود  و آنچنان که کارشناسان هم می گویند اگر غیر از این باشد شانس موفقیت سرمایه گذار هم کم خواهد شد و بعید است سرمایه گذار اقدام به ساخت یک مجتمع  گردشگری با هزار میلیارد اعتبار کند بدون اینکه به آینده آن فکر کرده باشد.
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار