به گزارش خبرنگار حوزه آموزش تابناک تهران، هفته گذشته نتایج رتبه‌بندی بین‌المللی umultirank ۲۰۱۹ منتشر شد. در این رتبه‌بندی نام برخی از دانشگاه‌های غیردولتی و یک پژوهشگاه خصوصی به چشم می‌خورد. پس از انتشار این رتبه‌بندی هیچ‌یک از پایگاه‌های اطلاع‌رسانی دولتی نه‌تنها نتایج این رتبه‌بندی را منتشر نکردند بلکه در گزارش‌هایی آن را نادیده گرفتند.
وزارت علوم در همان تاریخ یعنی ۱۸ خرداد ماه جاری در گزارشی از وضعیت دانشگاه‌های ایرانی در نظام‌های رتبه‌بندی در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ را منتشر کرد. در این گزارش به بسیاری از نظام‌های رتبه‌بندی اشاره شده اما حتی نامی از نظام رتبه‌بندی umultirank به میان نیامده است. در صورتی که وزارت علوم متولی دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌های کشور است و ثبت و انتشار اخبار افتخارآمیز دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها از رسالت‌های مهم سایت این وزارتخانه تلقی می‌شود.
براساس رتبه‌بندی umultirank در سال ۲۰۱۹ اسامی ۱۹ دانشگاه و پژوهشگاه برتر ایرانی معرفی شدند. این نظام رتبه‌بندی معیارهای متنوعی شامل آموزش و یادگیری، پژوهش، انتقال دانش، جهت‌گیری بین‌المللی و موقعیت داخلی را مدنظر قرار داده است و بر اساس این معیارها دو دانشگاه و یک پژوهشگاه غیردولتی یعنی واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی و پژوهشگاه مهندسی بحران‌های طبیعی شاخص‌پژوه توانستند در میان برترین‌ها باشند. دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات در رتبه چهارم، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف‌آباد در رتبه هشتم و پژوهشگاه مهندسی بحران‌های طبیعی شاخص‌پژوه در رتبه یازدهم قرار گرفتند و این در حالی است که دانشگاه‌های فردوسی مشهد، علم و صنعت ایران، صنعتی اصفهان، کاشان، علوم پزشکی شهید بهشتی، صنعتی شریف، شیراز، تبریز، تربیت مدرس، تهران، علوم پزشکی تهران، خواجه نصیرالدین طوسی و یزد در رتبه‌های بعدی از این دانشگاه‌ها و موسسه قرار دارند.
به نظر می‌رسد انتشار گزارش‌های این‌چنینی از سوی وزارت علوم و نادیده گرفتن دانشگاه‌ها و مؤسسات پژوهشی خصوصی که برتری جهانی دارند ناشی از نگاه غیرمنصفانه این وزارتخانه باشد. متأسفانه وزارت علوم با نگاه سلیقه‌ای به دانشگاه‌ها و تبلیغ آشکار دانشگاه‌های دولتی و غیردولتی وابسته به خود برای جذب دانشجوی بیشتر دیگر نمی‌تواند ادعا کند که رویکرد بی‌طرفانه دارد. این روزها آن‌قدر صحبت از همدلی و وفاق در سطوح مختلف کشور به میان می‌آید که نگاه‌های این‌چنینی قطعاً پذیرفتنی نیست. شاید گاهی رقابت‌های داخلی لازم باشد ولی وقتی صحبت از درخشش در جهانی به میان می‌آید باید رقابت‌ها و اختلاف‌نظرها را فاکتور گرفت و برای درخشش‌های جهانی خوشحالی کرد و همگی را به‌نام و کام ایران دانست.
