«فاطمه آزاده» تنها خلبان زن سیستان و بلوچستان است که اولین آزمون واقعی پرواز خود را در سن 19 سالگی انجام داده، آزمونی که در حین انجام آن تا مرز سقوط هواپیما پیش‌رفته و شهادتین را گفته است.
برای اکثر ما انسان‌ها به ویژه در کودکی رخ می‌دهد که با دیدن هواپیما در آسمان برای لحظه‌ای هم که شده آرزوی خلبان شدن داشته باشیم، این آرزو هم در سر دختران و هم پسران می‌گذرد اما محقق کردن آن برای آقایان آسانتر و قابل تصور تر است تا بانوان.
«فاطمه آزاده» یک دختر سیستانی متولد سال 1367 است که توانسته با تلاش و پشتکار رویای خود را محقق و از سن 19 سالگی پرواز بر فراز آسمان را تجربه کند.
او تنها بانوی خلبان سیستان و بلوچستان است که اولین آزمون واقعی پرواز خود را در سن 19 سالگی انجام داده است، آزمونی که در حین انجام آن تا مرز سقوط هواپیما پیش‌رفته و شهادتینش را نیز خوانده است، وی می‌گوید پس از این پرواز تا یک هفته کابوس سقوط و مرگ می‌دیده است.
خبرنگار فارس در زاهدان گفت‌وگویی با این بانوی شجاع انجام داده که در ادامه با هم می خوانیم.
چطور شد که خلبانی را انتخاب کردید؟
به دلیل علاقه زیادی که از کودکی به این حرفه داشتم بعد از اخذ مدرک دیپلم برای گذراندن دوره های خلبانی در کلاس‌های خصوصی اقدام کردم، تمام دوره‌هایم را خارج از استان گذارنده‌ام، اولین پروازم سال 89 در شیراز بود که تست دادم، سابقه 200 ساعت پرواز در مسیرهای مختلف را دارم.
دوره هواپیمای شخصی را در ایلام گذرانده ام و با هواپیماهای شبیه ساز مسافر بری دوره‌های لازم برای خلبانی هواپیمای مسافری را نیز گذرانده ام. گذراندن این دوره‌ها هزینه‌های زیادی دارد و با تلاش فراوان توانستم هزینه‌هایم را تامین و به هدف برسم.
در مسیر رسیدن به هدفتان با چه فراز و نشیب‌هایی رو به رو بودید؟
به دلیل تعصبات و شرایط و ویژگی‌هایی که در استان است به سختی توانستم به هدف برسم و مادرم از موافقان و مشوقان بی نظیرم بود البته پدرم از مخالفان سرسخت ورود من به حرفه خلبانی بودند امروز خوشحالم که توانستم رویای بزرگ زندگیم را محقق کنم.
اولین بار چه سالی پرواز را تجربه کردید؟
اولین پروازم سال 89 و آزمون سقوط بود، در این آزمون من تا مرز سکته رفتم و حتی شهادتین را هم خواندم. با توجه به اینکه 19 ساله بودم تا حدودی سنم کم بود، در این آزمون از من تست سنجش میزان شجاعت را گرفتند تا ببینند من قابلیت و توانمندی و شجاعت لازم را در هنگام رخدادهای ناگوار دارم یا خیر.
در ابتدا نمی‌دانستم که در حال آزمون دادن هستم، این آزمون به نحوه ای بود که هواپیما آرام آرام ارتفاع کم می‌کرد و من هول شده بودم، اما تلاش داشتم استادم را آرام کنم چون اطلاع نداشتم این اقدام عمدی است، واقعا ترسیده بودم و شهادتینم را خواندم اما بعد از مدتی هواپیما به حالت عادی برگشت و بعد متوجه شدم این اتفاق یک آزمون وتست برای سنجش توانایی من بود، بعد از آن تا یک هفته این صحنه حالت سقوط را در خواب می دیدم و می‌ترسیدم.
آیا سایر بانوان را هم برای روی آوردن به سمت خلبانی تشویق می کنید؟
در حال حاضر من تنها بانوی خلبان در سیستان و بلوچستان هستم اما دوست دارم سایر بانوان هم به این رشته روی بیاورند البته اگر خودشان علاقه دارند زیرا بدون داشتن علاقه موفق شدن در این مسیر امکانپذیر نیست زیرا سخت‌های زیادی را باید پشت سر گذاشت.
تلاشم این است تا روزی در استان بتوانیم رشته خلبانی را به ویژه در بین بانوان ترویج دهیم اما نمیدانم چقدر با استقبال رو به رو خواهد شد.
اگر در حین پرواز هواپیما دچار نقص شود چه می‌کنید؟
دوره های لازم را برای هر شرایطی و برای هر نقص فنی گذرانده ایم و میدانیم که در هنگام هر کدام از این نقص ها باید چه اقدامی انجام دهیم.
اما اگر هواپیما به هر دلیل در حال سقوط باشد مطمئنم نمیتوانم به مسافران اطلاع دهم و آرامش آنها را بهم بزنم، قطعا آنها را به آرامش دعوت می کنم، خلبان فرمانروای هواپیماست و مسؤول حفظ جان مسافران است، اگر بدانم صدرصد هم هواپیما سقوط می‌کند هرگز به مسافران این خبر را نمی دهم و ترجیح می دهم سقوط کند تا اینکه من زودتر آرامش آنها را به هم بزنم زیرا نگرانی مسافران در بهم ریخته شدن تمرکز خلبان هم تاثیر دارد، در مجموعا تمام تلاشم را برای پیدا کردن راه حل انجام می‌دهم.
«فاطمه آزاده» می‌گوید: حمایت‌ها و پشتیبانی‌های مادرم برای رسیدن به هدفم که همان خلبانی است را هرگز فراموش نمی‌کنم و میدانم هرگز نمیتوانم محبتهای او را در این سالها جبران کنم.
گفت‌وگو: مریم سرگزی/فارس