اعداد و ارقام عجیب و غریب در لایحه بودجه ۹۸، فراخوان روحانی به جلوگیری از هدر رفت منابع آبی، دیدار نمایندگان طالبان با عراقچی در تهران، دستگیری شبکه انتقال ارز ۴۲۰۰ تومانی به خارج از کشور، مجازات سنگین در انتظار مرتکبان اسیدپاشی، چوب حراج بر کشت و صنعت مغان، دلار ارزان شد، صراف‌ها منتظر گرانی هستند، ۲۰۱۹؛ آفتاب در بریتانیا غروب می‌کند؟، اصلاحات زیر تیغ استمرار، خودروسازی درگیر ضد و نقیض‌های متولیان، فیلتر داخلی گردشگری، کربلای ۴ فریب نبود، فریب شد و بازار اجاره کارت‌های بازرگانی، از مواردی است که موضوع گزارش‌های خبری و تحلیلی روزنامه‌های امروز شده است.
به گزارش «تابناک»؛ روزنامه‌های امروز سه شنبه یازدهم دی ماه در حالی چاپ و منتشر شد که حضور محسن رضایی و قاسم سلیمانی در برنامه حالا خورشید و روشنگری درباره عملیات کربلای ۴ با تیتر‌ها و عناوین مختلفی در صفحات نخست چند روزنامه برجسته شده است. بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار با دبیرکل جهاد اسلامی فلسطین با عنوان پیروزی نهایی ملت فلسطین محقق خواهد شد. فراخوان روحانی به جلوگیری از هدر رفت منابع آبی دیگر موضوعی است که در چند روزنامه برجسته و موضوع یادداشت‌ها و گزارش‌هایی شده است. استعفای وزیر بهداشت و مباحث بودجه‌ای دیگر عناوین تشکیل دهنده گزارش‌های امروز روزنامه‌ای ایران است.
در ادامه تعدادی از یادداشت ها، سرمقاله‌ها و گزارش‌های منتشره در روزنامه‌های امروز را مرور می‌کنیم؛
رونمایی کیهان از سناریوی احتمالی فتنه ۹۸
محمدحسین محترم در یادداشت روز امروز کیهان با عنوان سناریویی برای سال ۹۸ نوشت: آنچه درباره فتنه ۸۸ و نهایتا پاسخ قاطع ملت در ۹ دی به آمریکا و فتنه‌گران گفته و یادآوری می‌شود، مبتنی بر رویکرد گذشته‌محور است. اما آنچه که ملت ضمن توجه به تجربه گذشته باید بداند و نسبت به آن هشیار باشد، رویکرد مبتنی بر آینده‌محور است و این همان هشدار اخیر رهبر معظم انقلاب است درخصوص اینکه «ممکن است نقشه را برای سال ۹۸ کشیده باشند»؛ لذا برای اینکه دشمن موفق به فتنه‌ای دیگر نشود باید تحولات داخلی و خارجی را با این نگاه مورد تحلیل و بررسی قرار داد. درباره تصمیم رئیس جمهور آمریکا برای خروج از سوریه آنچه که تاکنون آشکار شده این است که این موضوع هم به مسائل داخلی و خارجی آمریکا و هم به مسائل داخلی و خارجی ایران ارتباط دارد. درخصوص پیامد‌های تصمیم خروج آمریکا از سوریه بر تحولات داخلی ایران باید گفت: رسانه‌های غربی- عربی نقشه لو رفته آمریکا برای سال آینده درباره جمهوری اسلامی را رسانه‌ای کردند. 
شبکه العربیه عربستان پس از تغییر مقامات سعودی و برکناری افراد نزدیک به بن سلمان و به‌ویژه عادل الجبیر وزیر خارجه ادعا کرد «در ماه‌های آینده شاهد تغییرات ریشه‌ای در ایران خواهیم بود و بعد از این تغییر، روابط کشور‌های حاشیه خلیج فارس و در راس آن‌ها عربستان با ایران بهبود خواهد یافت!» واشنگتن پست و اسکای نیوز عربی هم به نقل از منابع سیاسی آمریکا اعلام کردند «ارتش آمریکا با انتقال نیرو‌های خود از سوریه، به همراه نیرو‌های سوریه دموکراتیک، در اربیل اتاق عملیات مشترک به منظور سازماندهی و هماهنگی فشار‌های علیه ایران ایجاد می‌کند». این همان اتفاقی است که در فتنه ۸۸ و همچنین در بحران افزایش قیمت دلار و نابسامانی‌های اقتصادی در اوایل امسال رخ داد. خروج آمریکا از سوریه، با تمایلات مایک پمپئو و جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا و در حقیقت به نوعی با تمایلات منافقین و ضدانقلاب‌ها و سلطنت‌طلب‌های فراری و نفوذی‌های داخلی هماهنگ است که بولتون و پمپئو حامی و بلندگوی اصلی آن‌ها هستند و هدف متمرکز شدن بر تلاش‌های امنیتی و نظامی برای رقم زدن تحولات جدیدی در ایران در سال ۹۸ است و این سیاست آمریکا در چارچوب هشدار اخیر رهبر معظم انقلاب قابل ارزیابی دقیق‌تر است که تاکید کردند «ملت ایران و همه حواسشان جمع باشد و با چشم بیدار مسائل را در طوفان امروز دنیا ببینید، ممکن است نقشه را برای سال ۹۸ کشیده باشند».
از این روی، واشنگتن نیرو‌های خود را از سوریه به سمت برخی کشور‌های حاشیه خلیج فارس سوق داد تا شاید بتواند بر تحولات داخلی ایران بمدد تحریم‌ها و سیاست تغییر نظام ایران تمرکز کند. آمریکایی‌ها با اعزام ناو و انتقال نیرو‌ها و تشکیل اتاق مشترک در مرزهای ایران تلاش دارند بار دیگر به کمک نفوذی‌های داخلی خود در آستانه انتخابات سال آینده مجلس «سناریوی القای جنگ و صلح» و ترساندن مردم برای رای دادن به لیستی به اصطلاح آن‌ها میانه‌رو و همسو با غرب را اجرا و نسخه‌پیچی کنند! در همین زمینه خط‌دهی رسانه‌های غربی به برخی جریان‌های سیاسی غربگرای داخلی برای «تحریم انتخابات» و «فراهم کردن زمینه اختلاف‌افکنی و آماده کردن میدان بازی برای دشمن» مشهود است تا جایی که بی‌بی‌سی و برخی خبرگزاری‌ها فارسی‌زبان و غیرفارسی‌زبان از جمله المانیتور هفته گذشته این خط‌دهی را در پیش گرفتند که «با توجه به عملکرد منفی دولتِ مورد حمایت اصلاح‌طلبان، اکنون اصلاح‌طلبان با خطر از دست دادن سرمایه سیاسی خود مواجه‌اند، خطری که احتمالا آن‌ها را به شکل بی‌سابقه‌ای در وضعیت دشواری قرار خواهد داد. به همین خاطر اصلاح‌طلبان درباره شرکت کردن یا تحریم انتخابات آتی ایران هنوز به موضع‌گیری واحدی دست پیدا نکرده‌اند». راهبرد اصلی نفوذی‌ها و رسانه‌های خط‌دهنده آن‌ها نیز این است که با مخالفت‌خوانی با اوضاع کنونی که خود مسبب آن هستند، و هدف قرار دادن رهبری به‌جای دولت و مسئولان اجرایی که مسئول برآورده کردن مطالبات اقتصادی مردم هستند، و به‌جای ادعای «تقلب»، با شعار «تغییر قانون اساسی تا ۱۴۰۰» به میدان بیایند. هرچند برخی تئوریسین‌های آن‌ها معتقدند «این راهبرد غیر واقعگرایانه است زیرا اصلاح‌طلبان این راه را در گذشته امتحان کرده‌اند و به نتیجه‌ای نرسیدند».
ضرورت مذاکره ایران و طالبان چیست؟
عبدالمحمد طاهری، کاردار پیشین ایران در افغانستان طی یادداشتی که در روزنامه ایران منتشر شده، نوشت: مقام‌های ایران برای پرهیز از رویارویی نظامی با این گروه که یک گروه غیر رسمی و معارض بوده و با هدف تثبیت و ایمن سازی مرزهای خود، ناگزیر بوده طالبان را رصد کرده و حتی به ضرورت پای مذاکره با آن‌ها بنشیند. مذاکراتی که اخیراً دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان در خاک افغانستان از انجام آن‌ها خبر داد.
ایران یکی از بازیگران اصلی منطقه است و اگر در نقطه کانونی معادلات صلح افغانستان ننشیند و در یک موقعیت غیررسمی و حاشیه‌ای قرار گیرد، نمی‌توان چشم اندازی برای صلح در افغانستان متصور بود. ایران و افغانستان علاوه بر مرزهای مشترک، از دین و زبان مشترک هم بهره مندند و ایران در زمینه‌های اقتصادی و فرهنگی سرمایه گذاری‌های زیادی را در این کشور انجام داده است. چنانکه در امحای فقرزدایی و سازندگی نقش زیادی داشته است.
حالا با چنین پیشینه‌ای اگر جمهوری اسلامی در فرآیند مذاکرات صلح با حضور طالبان و سایر کشور‌ها از جمله امریکایی‌ها نقشی نداشته باشند و امریکایی‌ها بخواهند تمام نتایج این مذاکرات را به نام خود مصادره کنند، طبیعی است که کشورمان نیز از طریق مذاکره دوجانبه با گروه طالبان به دنبال دستیابی به خواسته‌های خود خواهد بود. به عبارت دیگر معاهده صلحی با طالبان پایدار خواهد بود که ایران یکی از ارکان اصلی آن باشد. یکی از مهمترین دلایل آن به این مسأله باز می‌گردد که طالبان در موقعیت کنونی، تعارض آشتی ناپذیری با امریکایی‌ها و حتی بیشتر از آن با دولت مرکزی دارد و از آنجایی که ایران و طالبان در امریکا ستیزی وجه مشترک دارند، گروه طالبان بی تمایل نیست که ایران پای میز مذاکره باشد. این در حالی است که داعش به عنوان یک گروه تروریستی به دنبال سرزمین می‌گردد و اگر طالبان دنبال معاهده باشد و بخواهد در مذاکرات به نتیجه برسد مسأله بعدی اش این است که با داعش چه خواهد کرد؟ از این رو به دولت مرکزی فشار وارد می‌کند و با ناامن نگه داشتن افغانستان دنبال معاهده صلحی است که در آن سهم قابل توجهی داشته باشد.
مجموع این عوامل نشان می‌دهد فرآیند مذاکرات صلح افغانستان یک کلاف سردرگم است که ایران می‌تواند بیشترین نقش را در آن داشته باشد نه کشور‌هایی که حضور نظامی و برتری اقتصادی دارند. اینک امریکا، پاکستان، روسیه، عربستان و چین از جمله بازیگران حاضر در فرآیند مذاکرات افغانستان هستند که در کنار جمهوری اسلامی یک پازل را تشکیل می‌دهند و چنانچه از نقش مؤثر ایران در افغانستان غافل شوند نمی‌توان چشم‌انداز روشنی را برای صلح افغانستان متصور بود. نکته حائز اهمیت آن است که گروه طالبان یک گروه لایه لایه است؛ اینکه ایران با کدام گروه از طالبان وارد مذاکره شده است، اهمیت بسیاری دارد که قطعاً دولتمردان ایران با شناسایی دقیق این جریان‌ها، به مذاکراتی سازنده با آن‌ها روی آورده‌اند.
سکوت دولت در برابر قهر وزیر بهداشت
روزنامه آرمان امروز در گزارشی با عنوان سکوت دولت در برابر قهر وزیر بهداشت موضوع استعفای وزیر بهداشت را موضوع قرار داد و در بخش‌هایی از آن نوشت: وزیر بهداشت رفتنی شد؟ هنوز این خبر به درستی تایید یا تکذیب نشده است، اما نقل قول‌های مسئولان وزارت بهداشت نشان می‌دهد، حسن قاضی‌زاده هاشمی گلایه‌هایی از بودجه سال ۹۸ وزارت بهداشت دارد و این گلایه‌ها خود را در لابلای بحث‌های رسانه‌ای وزارت بهداشتی‌ها نشان می‌دهد. مسأله‌ای که فارغ از استعفا و تایید و تکذیب آن، تایید می‌کند مدیران وزارت بهداشت نسبت به بودجه دریافتی خود معترض هستند و نوک پیکان انتقادات آن‌ها به سمت سازمان برنامه و بودجه است. روز یکشنبه که الیاس حضرتی گفت: «از کانال‌های مختلفی پیگیری کردم که دکترقاضی‌زاده هاشمی سه جلسه است که در جلسات هیات دولت شرکت نمی‌کند و استعفا داده است.» دیروز، اما «وزیر بهداشت در جلسه معاونان وزارت بهداشت از همکاران خود خداحافظی کرد.» بدون تردید استعفای وزیر بهداشت برای رئیس‌جمهور و دولت خوشایند نیست و فشاری بر پاستور است. رفتار اخیر قاضی‌زاده هاشمی در تناقض کامل با اظهارات اوست.
چنانکه ۱۶ شهریور ماه سال جاری بود که وزیر بهداشت در نیشابور گفت: «دولت، نه از باب غفلت بلکه از باب واقعیت مشکلات و تنگنا‌های خاص و زیادی دارد، فعلا مدیریت همین و وضعیت همین است، شما مردم رأی داده‌اید، رئیس‌جمهور و مجلس انتخاب کردید و آنان نیز وزیر و مدیر انتخاب کردند، پس بی‌خود اعصاب، روح و روان همدیگر را آزار ندهیم، فعلا همین هستیم و باید درست مدیریت کنیم.»، اما امروز او تنگنا‌های دولت را فراموش کرده است! این اتفاق و سوالات و ابهامات متعددی که در اطراف آن پدید آمده بیشتر از دفعات گذشته نشان دهنده فشل و ناکارآمد بودن اطلاع‌رسانی دولت است. در چنین شرایطی این سوال پدید می‌آید که اصلا فلسفه وجودی حوزه اطلاع‌رسانی دولت چیست؟ اگر قرار است حتی در چنین مواردی هم شفاف‌سازی از سوی اطلاع‌رسانی ریاست جمهوری وجود نداشته باشد، چرا باید برای چنین مجموعه‌ای که کار خود را انجام نمی‌دهد، هزینه پرداخت؟ به هر حال، استعفا، قهر و یا ناراحتی وزیر هر دلیلی که داشته باشد، چند روز است در حرف و حدیث‌ها جریان دارد و نه دولت روشنگری می‌کند و نه خود وزیر و این سکوت فقط به شایعه‌ها دامن می‌زند. جالب اینکه در چنین احوالی صدایی هم از مجلس بلند نمی‌شود. انگار نه انگار که در این کشور غیر از خود آقایان کسانی به نام مردم زندگی می‌کنند که حق دارند از چنین مسائلی باخبر شوند.
وزیر به خاطر مسائل مربوط به بودجه استعفا می‌دهد، آقای نوبخت می‌گوید بودجه مورد نظر در نظر گرفته شده، آقای وزیر با همکاران و معاونان خود خداحافظی می‌کند، در این اوضاع سردرگم مجلس هم دنبال سکوت تیم اطلاع‌رسانی دولت را می‌گیرد و حتی یک سوال مطرح نمی‌کند. جالب‌تر اینکه دولت هیچ احساس نیازی به سخنگو نمی‌کند. صرف نظر از اینکه برای بیان برخی مطالب و تصمیم‌های اقتصادی قرار شده که رحمانی فضلی سخنگوی دولت باشد که به اندازه کافی عجیب می‌نماید، کدامیک از اعضای کابینه نمی‌داند که حوزه سلامت چیزی کم از اهمیت اقتصاد ندارد؟
این موضوع زمانی رنگ واقعی‌تری به خود می‌گیرد که علی‌اکبر حق‌دوست، معاون وزیر بهداشت درباره شایعه استعفای وزیر بهداشت به علت مشکلات بودجه‌ای سال آینده وزارت بهداشت می‌گوید: «اختلاف نظراتی به وجود آمده که البته فقط مربوط به موضوع بودجه نیست و اصل موضوع به مسائل دیگر از جمله برنامه تحول سلامت مربوط می‌شود. زیرا منابعی که باید به برنامه تحول سلامت تخصیص پیدا کند، چه در حوزه بیمه سلامت و چه در حوزه وزارت بهداشت به اندازه کافی و به موقع نبوده است. هر چند باید گفت که بودجه برنامه تحول سلامت فقط چیزی حدود ۲۰ درصد از بودجه وزارت بهداشت را شامل می‌شود. از طرفی مشکلاتی در بودجه‌های جاری وزارت بهداشت نیز وجود دارد».
دیروز عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس از بررسی دلایل استعفای وزیر بهداشت در جلسه سه‌شنبه این کمیسیون خبرداد و گفت که در صورت نیاز از قاضی‌زاده هاشمی، وزیر بهداشت نیز برای حضور در این جلسه دعوت به عمل خواهد آمد. محسن علیجانی با بیان اینکه براساس شنیده‌ها علت استعفای وزیر بهداشت، بودجه اختصاص داده به این وزارتخانه و بخش بهداشت و درمان بوده است، گفت: البته بررسی‌های ما نشان می‌دهد که سازمان برنامه و بودجه، بودجه خوبی را برای حوزه سلامت اختصاص داده است، کما اینکه معتقدیم مشکلات این حوزه تنها با بودجه حل نمی‌شود و باید تغییرات اساسی‌تر در طرح تحول لحاظ شود به خصوص در اجرای این طرح به برنامه‌های توسعه توجه ویژه‌ای صورت گیرد./ح
