در این مراسم شامگاه جمعه ۷ دی ۹۷ در سالن اجتماعات مجتمع احسانی در چالوس و با حضور فرهیختگان، هنرمندان، شاعران و جمعی از اهالی لرگان از توابع کجور شهرستان نوشهر برگزار شد و چند تن از شاعران این خطه هنرپرور تازه ترین شعرهای فارسی و محلی خود را قرائت کردند.
اجرای موسیقی محلی توسط علی دیوسالا و سیدحسین موسوی، از دیگر برنامه های این شب به یادماندنی بود.
ولی اله پاشا- شاعر، منتقد و پژوهشگر ادبی- سخنران این همایش بود.
وی طی سخنانی، ضمن بیان اهمیت شعر تبری به عنوان تنها محمل در انتقال فرهنگ و زبان تبری، گفت: مهمترین ابزار انتقال و دوام فرهنگ، زبان است و ماندگاری یک زبان به میزان و تدوام گویشوران آن بستگی دارد.
پاشا در ادامه افزود: برای حفظ و زبان تبری، راهی جز انتقال آن به نسل امروز و آینده نداریم و برای انجام این مهم نیز چاره ای جز تهیه خوراک فرهنگیِ منطبق با ذائقه فکری این نسل وجود ندارد.
این شاعر و پژوهشگر ادبی، با بیان اینکه؛ شاعران می بایست موضوعات و مفاهیم امروزین را که با آن زیست و زندگی می کنند، وارد شعر کرده و از تکرار و توصیف و گذشته گرایی فاصله بگیرند، گفت: شاعر بومی سرا به کسی گفته نمی شود که صرفا واژه های محلی را وارد یک قالب شعری نماید؛ بلکه شعر و شاعری را می توان بومی قلمداد کرد که تجربه، تخیل، ذهن و نحو و زبانش توامان بومی باشد و چون روحی در کالبد واژه دمیده شود.
وی، نیما را نماد ذهنیت و زبانیت بومی نامید و افزود: نیمای بزرگ، علاوه بر وارد کردن ده ها واژه تبری به شعر فارسی، لحن و نحو زبان تبری را نیز وارد شعر فارسی کرد. به عبارتی، نیما مازندرانی می اندیشید و فارسی شعر می نوشت.
مازندنومه