آنها که جز با زبان تلخ و طعنه از سپاه یاد نمی‌کردند، در این زمان، تسلیم نگاه حجت خدا و بسیجی شهید محسن حججی شدند و زبان به تحسین و تمجید حماسه‌سازی او و همرزمان شهید و رزمنده‌اش گشودند. او «پاسدار انقلاب» بود اما نه در پشت میز ریاست پدر و نه با اقدام سلبی علیه جناح مخالف سیاسی، او آن قدر کار ایجابی داشت و آن قدر بزرگوارانه از کنار طاعنان وطنی گذشته بود که وقت پاسخ به طعنه‌ها را نداشت. بعد از این وحدت مثال‌زدنی، سخنان دیروز رئیس‌جمهور نیز ستودنی بود: «نمونه اسماعیل را در عصر جدید در چهره حججی می‌بینید. این عزیزی که او را می‌برند به سوی قربانگاه، نه یک آدم رئوف که یک آدم جلاد او را می‌برد. شما در چهره او نگاه کنید. همان آرامش و حالت و نگاه آرام را در صورت او می‌بینید. آن نگاه حججی برای افتخار کشور ما کافی است. نشان می‌دهد جوانان ما تا چه حد در راه اهداف بلند و خاندان رسالتشان آماده‌اند و چقدر ایثارگرند. خانواده او نیز همین طور. آنها نیز همین آمادگی را دارند. این یادگار ابراهیم خلیل است.»
اینگونه بود که یک بسیجی به نام حججی که پس از پایان جنگ تحمیلی به دنیا آمده، همه را از خود راضی کرد، نه حتی شخص رئیس‌جمهور را که خود چندین بار گفته است یک بسیجی است و فقط گاهی حق بسیجی و پاسدار را آن طور که باید ادا نمی‌کند، بلکه حتی بدترین طعنه زنندگان داخلی را به سکوت و سپس به تمجید واداشت.
اما سپاه جواب دشمنان خارجی را نه صرفاً در میادین مقاومت و مبارزه با تروریسم تکفیری بلکه بیشتر در داخل کشور و با افزودن بر توان موشکی و قدرت بازدارندگی و ایجاد امنیت داخلی و نیز به اعتراف همگان در عرصه سازندگی کشور می‌دهد، اگرچه در این عرصه هم علاوه بر دشمنی امریکا با طعنه «کاسب تحریم» همان طاعنان داخلی روبه رو بود اما جمع وقایع ماه‌های اخیر نشان می‌دهد صبوری فرماندهان سپاه و بسیج در مقابل این هر دو دشمنی‌ها، شرایط را به گونه‌ای دگرگون کرد که حالا برای آزردن بسیج و سپاه در داخل، نمک نشناسی بسیار لازم است و برای دشمنی کردن با سپاه در میادین جنگ و مقاومت، نیرویی پر قدرت. و این مسیرها برای دشمنان سپاه و بسیج روز به روز به همت خون امثال شهید حججی سخت تر و فواید آن برای ملت ایران پربارتر خواهد شد.