دولت دوازدهم چند روزی است رسما آغاز به کار کرده و اولین جلسه خود را به ریاست رئیس‌جمهوری برگزار کرده است . اعضای تازه‌ نفس کابینه، از بهارستان راهی پاستور شدند تا برگ دیگری از تاریخ نظام جمهوری اسلامی ایران را رقم بزنند.
کد خبر: ۴۸۴۰۴۷
تاریخ انتشار: ۰۴ شهريور ۱۳۹۶ - ۱۱:۲۸ 26 August 2017
به گزارش تابناک : دیری نپایید که هر یک از وزرا، حکم خود را رسما از رئیس جمهوری تحویل گرفتند و البته در کنار آنها، ترکیب معاونان رئیس جمهوری نیز تکمیل شد.

اولویت کار آقای روحانی در همین ابتدای کار روی موضوع اقتصاد متمرکز شده است؛ چیزی که در دوره قبل خلأ آن وجود داشت. شاید مهم‌ترین حکمی که این روزها رئیس دولت دوازدهم برای هم ‌قطارانش زد، امضایی بود که بر حکم ماموریت «محمد نهاوندیان»، رئیس دفتر رئیس جمهوری در دولت یازدهم نشست و او در دولت فعلی فرصت یافت تا در سمتی جدید، به همراهی دولت ادامه دهد. او اکنون معاون اقتصادی رئیس جمهوری است؛ حکمی که ۲۰ سال قبل برای «محسن نوربخش»، رئیس کل «بانک مرکزی» زده شد، البته یک سال قبل از اینکه سکاندار این بانک شود. این که «نهاوندیان» چه ماموریتی را در این سمت دارد موضوع بحث فعالان اقتصادی است . آیا او مسئولیت هماهنگی بین دستگاه های اقتصادی کشور را به عهده دارد و خلأ رهبری اقتصاد کشور را به دست می گیرد ؟ و یا …

نگارش این مقدمه از این بابت است که انتصاب های اخیر اقتصادی رئیس جمهوری برخی را خرسند و عده ای از اقتصاددانان را دچار نگرانی کرده است .

اما این نگرانی ها به واسطه چیست؟ علم اقتصاد شیوه بهینه تولید ،توزیع ومصرف را تبیین می کند، چگونه تولید محقق شود که با کمترین هزینه بیشترین محصول حاصل شود. چگونه توزیع شود تا رفاه جامعه حداکثر شود. تحلیل مصرف بر این اساس که چگونه تقاضای بهینه مصرف کننده تحت تاثیر عوامل مختلف شکل می‌گیرد نیز درحوزه علم اقتصاد قرار دارد‌. علم اقتصاد ابزار بهینه‌سازی وضعیت اقتصادی (فرد و جامعه) است که در چارچوب قیدها ومحدودیت‌های مکتب اقتصادی و با در نظر گرفتن ملاحظات نهادی عمل می‌کند. به عبارت دیگر رعایت قوانین مکتب و قواعد نهادهای اجتماعی حیطه تبیینی علم اقتصاد درهر جامعه است .

با این وصف از اقتصاد پی می بریم که تولید و توزیع و معیشت چرخه ای است که مدیران هماهنگ می خواهد. تیم جدید اقتصادی آقای روحانی توانمند هستند ولی باید دید در مسیر پیش رو این هماهنگی حفظ خواهد شد؟ آقای «شریعتمداری» وزیر صنعت، معدن و تجارت ؛ آقای «کرباسیان» وزیر اقتصاد، آقای «نیلی» که چند سالی است مشاوره های اقتصادی به آقای روحانی می دهد ، آقای «زنگنه »وزیر نفت که به عبارتی کلیددار صندوق ارزی است و به این مدیران آقای «نهاوندیان» را در پست ابقا شده از بیست سال پیش تا کنون اضافه کنید. هر کدام از این بزرگواران تئوری خودش را برای اقتصاد دارد.
به تشبیه آقای «طهماسب مظاهری» تیم اقتصادی، مانند یک ارکستر است که می‌خواهد موسیقی بنوازد، از نوازندگان مختلفی تشکیل شده و هرکدام به کار خودشان مسلط هستند. مسلط بودن اعضای تیم نوازندگی شرط لازم است اما کافی نیست.

از جمله مشکلات اداره کشور می توان به کثرت قوانین اشاره کرد که اگر رهبری واحدی در اقتصاد وجود نداشته باشد قطعا هر کدام از مدیران اقتصادی به مشکل خواهند خورد و این را می توان در گذشته بازرگانی و صنعت و معدن جستجو کرد که در نهایت به ادغام دو وزارتخانه منجر شد زیرا چندین سال نتوانستیم هماهنگی لازم بین این دو وزارتخانه را به وجود آوریم.

لذا باید به دولت توصیه و به عنوان یک پیشنهاد، این موضوع را مطرح کرد که برای تسهیل تصمیم گیری و ارتقای کیفیت حکمرانی، نیاز داریم که یک رهبر و مرجع اقتصادی داشته باشیم؛ کما اینکه در حوزه دیپلماسی خارجی نیز وزیر امور خارجه تصمیم می‌گیرد و همه با او، خود را هماهنگ می‌کنند؛ یا اینکه در حوزه نظامی، فرماندهی مشخص است که چه فردی، چه مسئولیتی دارد؛ ولی ما در اقتصاد، هیچگاه رهبری و مرجعیت واحد نداشته‌ایم و همواره افراد متکثر در نهادهای مختلف، وارد گود شده و بنابراین اتفاق قابل انتظارمثبت در اقتصاد ایران رخ نمی دهد و اهل فن آن را به ناهماهنگی تیم اقتصادی مرتبط می دانند. لذا در همین ابتدای کار تعیین فرمانده اقتصادی از مهمترین تصمیمات رئیس جمهوری خواهد بود.





منبع : اقتصاد برتر 
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
وبگردی
آخرین اخبار