نـــقدی کارشناسی بر عـــملکرد ده ساله شهـــرداری و شورای شهر دهدشت/ عزیزی: برنامه های یک ساله و بلند مدت کارشناسی شده ای برای شهر دارم

این روزها و پس مشخص شدن منتخبین شوراها ، مهمترین موضوع مطروحه در جلسات متعدد اعضای شورای پنجم، خصوصا در شهرها ، انتخاب شهردار است که در بعضی از شهرها بسیار پر حرارت و با وسواس زیاد در حال پیگیری است.

دهدشت یکی از شهرهای بزرگ استان کهگیلویه و بویراحمد است که در دور گذشته تنش های زیادی در اطراف شورای شهر و شهردار را به چشم دید و تا حدود زیادی هم دود آن به چشم مردم رفت.

خبرنگار تابناک کهگیلویه و بویراحمد با توجه حساسیت در این زمینه گفتگویی با یکی از صاحبنظران و متخصصین در زمینه مسائل شهری انجام داده است که در ادامه منتشر می شود.

 مهندس فرشید عزیزی چهره موفق و جوان خوش فکر و تحصیلکرده شهر دهدشت که این روزها خبرهایی مبنی بر شهردار شدنش به گوش میرسد .

آقای مهندس عزیزی نظر شما در مورد عملکرد ده ساله شورا و شهرداری یا بهتر بگویم دو دوره شورای گذشته و شهرداران تابعه چیست؟

همیشه برای اینکه بتوانیم موضوع یا رخدادی را مورد بررسی و قضاوت صحیح قرار دهیم،باید شرایط و مقتضیات زمانی و مکانی همچنین شرایط اجتماعی،اقتصادی و عوامل موثر بر آن را بررسی کنیم.چه بسا در نگاه اول اتفاق یا رخدادی کوچک به نظر آید اما پس از بررسی کارشناسانه دریابیم که کاری بزرگ بوده یا اینکه ممکن بود بدتر از این رخ دهد وهمچنین عکس آن نیز صادق است.
در سال ۱۳۸۵ که کاندیدای شورای شهر شدم بخشی از معضلات روز شهری دهدشت را بصورت اساسی و کارشناسی شده طی ساخت کلیپی خدمت مردم و همشهریان ارائه کردم.
بعد از گذشت مدت زمانی طی فاصله چند ماه بعد از انتخابات و شروع به کار شورای شهر جدید، آقای وفایی برای ابقای خود بخشی از موارد ذکر شده در کلیپ را برطرف کردند. آنجا بود که فهمیدم انگیزه برای انجام کار چقدر مهم است و اصولأ کار شدنی است.
دوران شهرداری آقای وفایی مصادف با دولت دوم اصلاحات بود و اوضاع اقتصادی کشور و مردم در حال بهبودی بود که با توجه به آن شرایط و اوضاع اقتصادی مردم، ورای مجوزات انبوه دکه های بی ریخت عملکرد آقای وفایی نسبتأ خوب بود.

 

 

اما دوره شورای سوم و به تبع آن شهرداری آقای رستم عزیزی مصادف با دومین سال ریاست جمهوری احمدی نژاد شد.دوران سرازیر شدن بودجه برای کارهای عمرانی بود، نفت به یکباره به بالای ۱۳۰ دلار رسید. آغاز اقتصاد انبساطی و بی نظمی ها و شروع برداشت های بی حساب و کتاب از ذخیره ارزی و روانه کردن آن به همراه پول نفت به ادارات و نهادهای سازندگی و شهرداری های کوچک بدون حساب و کتاب بود.این دوران،دوران طلایی شهرداری های کوچکی بود که از منابع دولتی بهره می جستند. سهم دو در هزار نفت استان نیز به شهرداری های استان در همان سال اختصاص یافت و این شرایط دوران طلایی را برای شهرداری استان بخصوص دهدشت به عیار ۲۴ رساند. اما متأسفانه شرایط غیر از آن بود و آنچه شاهد آن بودیم بیشتر جنبه تبلیغاتی و ظاهری داشت! عملکرد شهرداری و شورای شهر در چنین شرایط طلایی نامتناسب با بودجه های دریافتی بود! کارهایی را انجام میدادند که در نگاه اول و ساده انگارانه خوب به نظر می آمدند در صورتی که در نهان شهرداری با تصمیماتی رو به رکود میرفت. تصمیماتی که بعدا خود رو نمایان میکردند مثل اعتیاد به اعتبارات و کمک های بیش از حد دولتی و ورود بی برنامه و افزایش 80 نفری به پرسنل شهرداری که بار مالی و حقوقی و بیمه ای بالایی را برای شهرداری به بار آورد در حالی که شهردار میتوانست خود را به سمت خودکفایی و نیروهای موجود خود را سروسامان دهد. جذب بودجه های کلان و ارائه برنامه ها فقط برای رنگ لعاب دادن به ظاهر فرسوده شهر هزینه میشد در حالیکه میتوانست صرف ایجاد درآمدهای پایدار و ایجاد زیر ساخت ها شود. همچنین تجهیز ناوگان نقلیه و عمرانی و راه اندازی اماکن و تاسیسات خودکفایی را میتوانستند انجام دهند و از این طریق میتوانست فشار بر فضای درآمد کنونی شهرداری که تنها از طریق عوارضات تأمین میشد و عاملی شده برای دخالت های مکرر اعضای شوراهای ادوار گذشته کاهش یابد.
اما... در آن زمان هر روز موج نارضایتی های مردم شهر از نبود خدمات و زیرساخت های سالم لازم دهدشت بیشتر میشد و علیرغم آنهمه تلاش در آن برهه، با وجود آنکه دو سال دیگر به پایان کار شورا زمان باقی مانده بود به جای آقای رستم عزیزی شهرداری دهدشت را به آقای حمید تقوی که آن زمان رییس اتحادیه تاکسیرانی بود سپرده شد. زمان آقای عزیزی چند کار خوب صورت گرفت یکی سرپوش کانال بزرگ و دوم آغاز بلوارگذاری پارک های محله ای و امکانات ورزش عمومی.

با شروع مدیریت آقای تقوی تحریم ها آغاز شده بودند، وضعیت اقتصادی کشور و تابع آن مردم بخصوص شهر ما که سرانه تولید پایینی دارد دچار تنش گردید و نبود منابع درآمد کافی باعث شد کم کم زمزمه مهاجرت از شهر به مرکز استان و دیگررشهرها به گوش برسد و این موارد باعث میشد که آقای تقوی دوران مدیریت خود را کوتاه ببیند. البته تقریبأ میتوان گفت که آقای تقوی بیشتر دستورات شورای شهر را انجام میداد و تابع تصمیمات ریاست وقت شورای شهر بود. وی قصد داشت در ابتدا کاری انجام دهد تا صدای اعتراضات را کمتر کند و موجبات رضایت شهروندان را جلب کند پس تصمیم گرفت به سنت شهرداران جدید در میدان مرکزی شهر تغییری دهد.به همین منظور در گام اول طرحی نو و لازم اما ناهمگون را برای میدان مرکزی پیشنهاد داد.

وی میخواست با این طرح طوقی نو و زرین بر گردن پارک پیر شهر بیاندازد که با مخالفت صحیح و ناصحیح عوام قرار گرفت. عملأ دوران شهرداری آقای تقوی دوران آغاز رکود و نمایان شدن مشکلات شهری در دوران قبل خود و همچنین آغاز نمایان شدن دردهای شهر شد.

شورای چهارم گل سر سبد و نوک حمله به جان در حال رکود شهرداری شد، البته شورایی که در نطفه و بواسطه عوامل بیرونی دچار تنش و در پی آن باعث تقابل بی سابقه و عجیبی گردید.
تقابل بین طیف قومیتی که گزینه دکتر جواد تخشا رو ارائه داده بودند از یکطرف و از طرفی دیگر طیفی که بواسطه تعداد انگشت شماری از اصلاح طلبان به رهبری محمود منطقیان گزینه اسفندیار برخه دارای تحصیلات فوق دیپلم بهداشت رو پیشنهاد داده بودند.
شورایی که تآثیر پذیری زیادی از تقابل و کارشکنی به خود دید. شورایی که میرفت با انتخاب یک چهره تحصیلکرده و دارای سابقه بالای مرتبط، امید را برای باز سازی شهر در دل مردم روشن کند. اما بخشی از اصلاح طلبان که به لطف استاندار جدید و فرماندار جدید دارای نفوذ و قدرت شده بودند بواسطه اینکه نتوانسته بودند گزینه مورد نظر خود یعنی " برخه" به کرسی بنشانند در اقدامی قابل تأمل بجای همکاری و جذب بودجه برای توسعه شهر شروع به کار شکنی کردند تا نارضایتی مردم از شهرداری و طیف اکثریت شورا بالا بگیرد و باعث عزل شهردار شوند؛ آنها میخواستند برخه را شهردار کنند حتی به بهای ویرانی شورا و شهرداری!!!

انصاف چیز خوبی است و اگر انصاف را که در نظر بگیریم شهرداری علیرغم اقتصاد دارای تورم و همچنین اقتصاد ضعیف شهری و عدم ساخت و ساز توسط مردم و مهاجرت بالای مردم و کارشکنی های افراد مذکور توانست کاری کند که حداقل چراغ شهرداری خاموش نشود. البته این موضوع به معنای تأیید عملکرد شهرداری و شورای شهر نیست اما در چنین شرایطی که شورای شهر در تقابل تمامیت خواهی بسر میبرد اوضاع کنونی شهرداری میتوانست از این بدتر و وخیم تر باشد.
در این دوران شورای شهر و شهرداری به دلیل مچ گیری و سنتی بودن و وجود دوئیت ها نتوانستند تمرکزی بر مدیریت شهری داشته باشند.ناوگان شهری به نهایت فرسودگی خود رسید،فضای سبز بیمار شد، نیروی انسانی متخصص به تحلیل رفت و از درآمدهای پایدار هم هیچ خبری نبود و رکود بی سابقه شهر باعث مهاجرت زیادی از مردم به دیگر شهرها شد.
اینجا بود که اعتیاد و وابستگی شهرداری به اعتبارات دولتی خود را نمایان می کرد و میشود این چنین پنداشت اگر اعضای شورای قبلی از تنش ها به دور بودند و در فضایی صمیمی و دوستانه با همدیگر همکاری میکردند و گروهی از اصلاح طلبان که حمایت های استانداری و فرمانداری را در تمام زمینه ها هم داشتند شورا و شهرداری و مهم تر شهری که خود در آن می زیستند را در جذب بودجه همراهی میکردند میتوانستند وضعیت شهرداری و شهر را از این بهتر کار کنند.
شورای دور چهارم یک نکته را خوب به همه ما آموخت و آن نکته اینست که اگر بهترین شهردار را هم بیاوریم، یک شورای شهر ناکارآمد میتواند آن را به تحلیل ببرد و باعث فرسایش شهرداری و عقب رفت شهر شود.
اعضای شورای شهر دور پنجم با درس گرفتن از شورای چهارم و نحوه برخورد مردم با هر دو طیفش در انتخابات که به هر دو رای ندادن حتی حجت خواه و خوش آئیین که در صورت حضور مجدد سرنوشتی چون حقانی و موسوی امجد در انتظارشان بود بدانند که در وهله ی اول خود را از تمامیت خواهی و تمامیت خواهان وارهاند سپس با صمیمیت و همکاری و تعامل و انتخاب صحیح یک شهردار به فکر ارائه طرح و برنامه برای توسعه و رشد شهر باشند.

شورای پنجم بدانند که بدهکار و پاسخگوی هیچ آدم و طیف سیاسی نیستند که بخواهند از بیرون برایشان تعیین تکلیف کنند و از طریق اشخاص و برنامه هایشان و پسند عمومی در نهایت بهترین گزینه را انتخاب نمایند.قطعأ در چنین صورتی از اقبال عمومی مردم برخوردار خواهند شد.

در پـــایان این نقدو بررسی خبرنگار این پایگاه خبری،از جناب آقای فرشید عزیزی سوالی را مطرح کردند و پرسیدند :

آقای عزیزی آیا شما برنامه هایی را برای توسعه شهر و شهرداری به شورای شهر پیشنهاد میدهید و اصلأ آیا پیشنهادی دارید؟

بله بنده پیشنهاداتی دارم که انشاءالله اگر اعضای محترم شورای شهر افتخار بدهند و تمایل به همکاری داشته باشند با کمال افتخار برنامه های خود را که حاصل تجربیات تحقیقی_علمی و عینی است که در چهار برنامه یکساله در قالب یک برنامه بلندمدت چهارساله کارشناسی شده و قابل اجرا که در وهله ی اول برای برون رفت شهرداری از وضعیت رکود فعلی است و در وهله ی دوم برای رشد و تعالی شهر است ارائه خواهم داد.


گفتگو از : سید مصطفی گنجی