همه راه های نرفته برای شورای پنجم در اصفهان!

در طول چهار دوره تصویب مصوبات و ارائه تذکر به مجموعه مدیران شهری در سال هایی که سیستم مدیریت شهری با نظارت شورای شهر، اصفهان با تحولات و در برخی برهه ها با عقب گردها یا درجا زدن های عمرانی، فرهنگی و اجتماعی مواجه شد.

تیتر شهر در ادامه نوشت: قطار توسعه در شهر تاریخی اصفهان هرچند نمی تواند مانند دیگر شهرهای ایران با سرعت مسیر خود را طی کند و باید به دلیل ملاحظات تاریخی و فرهنگی، استانداردهای لازم را رعایت کند اما هنوز کارهای بر زمین مانده زیادی برای شهر اصفهان باقی مانده که شاید به جرات بتوان گفت در چهار دوره تجربه شورای شهر، هنوز به مرحله اجرا نرسیده است.

استقلال کامل شوراها از شهرداری را دغدغه چندین ساله اصفهان دوستان می توان دانست که متاسفانه به دلیل وابستگی های جناحی و مالی بین شورا و شهرداری، شوراها به بلوغ کامل برای تصمیم گیری مستقل به ویژه در بحث تذکر به مجموعه مدیریت شهری و پیگیری مطالبات مردمی نرسیده اند.

این چالش مختص دوره اخیر هم نیست و در همه دوره ها موازی بودن سیاست حاکم بر شورا و شهرداری و انتخاب شهردارانی که با گرایش سیاسی و فکری اکثریت اعضاء، همراه باشد سبب شد تا برخی شوراها در اصفهان برچسب شورای شهرداری را به خود بزنند و نتوانند شفافیتی که مردم انتظار آن را داشتند به نمایش بگذارند.

این مسئله در سال های اخیر آسیب های زیادی به سلامت حاکمیت شهری در اصفهان زد و نام شهرداری اصفهان با برخی پرونده های فساد مالی و انتصابات نابجا، همراه شد که البته شورای شهر توانست تحت فشار افکارعمومی و رسانه ها، جلوی گسترش فساد را گرفته و با تغییر مدیریت، رضایت عمومی برای اداره سالم شهر را به دست بیاورد.

شورای آینده در اصفهان شاید یکی از پیچیده ترین مسیرها را پیش روی خود داشته باشد چراکه با کاهش درآمدهای شهرداری ها در سال های اخیر، سایه پدیده شهرفروشی روی سر اصفهان هم پیدا شد و شهرداری به جای جذب سرمایه گذاری که شاید یکی از سخت ترین اما پایدارترین روش ها برای جذب درآمد باشد به توسعه سیاست فروش تراکم پرداخت و این مسئله، به هویت تاریخی و فرهنگی اصفهان صدمه های جبران ناپذیری وارد ساخت.

به اذعان بسیاری از کارشناسان شهری، اصفهان هنوز مسیرهای لازم برای تسهیل سرمایه گذاری را هموار نکرده است و همچنان گلایه های بسیاری برای سرمایه گذارانی که برای اولین بار به این شهر پا می گذارند، وجود دارد که ریشه همه آنها به عدم هماهنگی بین دستگاه های مرتبط در سرمایه گذاری بازمیگردد.

شورای شهر با جایگاهی که دارد می تواند پاشنه آشیل جذب سرمایه گذاری در شهر اصفهان را مرتفع کند اما مصوباتی که شورا در این زمینه داشته است بیشتر ناظر به تخفیفاتی است که شهرداری برای سازندگان مراکز تجاری و مسکونی در نظر گرفته است و خبری از حضور نمایندگان یا مدیران دستگاه های مرتبط در این حوزه در شورای شهر برای رسیدن به یک راهکار مشترک وجود نداشته و ندارد.

در همه دوره های پارلمان شهری، شورا نتوانست نقطه ثقل برای تصمیم گیری در خصوص کاهش موانع سرمایه گذاری در اصفهان باشد و تاثیرات تصمیم گیری این نهاد تنها به مجموعه مدیریت شهری ختم شد حال آنکه شورای شهر قدرت و تاثیرگذاری زیادی برای ایجاد هماهنگی با دستگاه ها در این زمینه دارد.

توسعه فیزیکی شهر اصفهان در برنامه اصفهان 1404 به خوبی دیده شده است هرچند بررسی روند اجرایی آن جای بحث جداگانه دارد اما توسعه فرهنگی اصفهان در سال های اخیر، چندان مورد توجه قرار نگرفته است و توسعه در این حوزه به برگزاری چندین جشنواره آن هم بدون خروجی مطلوب و عدم مشارکت عمومی، محدود شده است.

در حوزه تئاتر اصفهان زمانی یکی از شهرهای تراز اول کشور بود اما متاسفانه فرهنگ اصفهان به گسترس فرهنگ سراهایی که مخاطب عمومی ندارد، محدود شد و با وجود برگزاری نشست های متعدد برای حل معضلات اجرای تئاتر در این شهر اما همچنان جامعه هنرمندان اصفهان از وضعیت فعلی ناراضی هستند و این شهر را برای رسیدن به جایگاه بهتر به مقصد پایتخت ترک می کنند!.

جای خالی توجه به امور بانوان در شهر اصفهان، در دوره چهارم آن هم با حضور تنها یک عضو خانم کمی به چالش کشیده شد اما جسارتی که می توانست زندگی در این شهر را برای بانوان مطلوب تر کند، به اندازه کارهای نشده جبران نشد و پارلمان پنجم راه های نرفته زیادی در این زمینه دارد.

تقریبا تا سه ماه دیگر میدان عمل به دست منتخبان مردم در شورای پنجم سپرده خواهد شد و عیار شعارهایی که نامزدهای کنونی برای تحول اصفهان می دهند، مشخص خواهد شد آیا اصفهان رنگ تغییر خواهد دید یا همین نسخه ای که تاکنون برای تن رنجور این شهر پیچیده شده است، می خواهد دردهای نصف جهان را درمان کند؟!.