حاج
آقا روح الله خیلی تلاش کرد مانع اعدام نواب صفوی و یارانش شود اما
نتوانست آقای بروجردی را قانع کند. شنیده شده در این ماجرا خیلی به آقای
بروجردی اصرار کرد و حتی عمامه اش را هم زمین زده بود و گفته بود: «آقا از
این سید حمایت کنید میخواهند اعدامش کنند.» شنیده شده که به سه نفر از
شخصیت های مشهور هم نامه نوشت، تاثیری نداشت. ناراحت و عصبانی به خانه
برگشت عبایش را به گوشه ای پرتاب کرد. همسرش پرسید نتوانستید کاری بکنید.
گفت: نخیر! ایشان میگوید من کاری به این کارها ندارم. نواب صفوی و یارانش
را اعدام کردند. تعدادی ایراد میگرفتند که باید حرمت لباس حفظ میشد و با
لباس روحانیت اعدام نمیشد. اما حاج آقا میگفت باید روحانی با لباس
روحانیت شهید شود تا مردم بفهمند و آگاه شوند که این ها در صحنه هستند.
فرزندش آقا مصطفی خمینی در یادداشت هایش نوشته است: «فدائیان اسلام در سکوت
مرگبار علما تیرباران شدند.» و فرزند دیگرش احمدآقا خمینی میگوید پدرش از
اعدام نواب و یارانش و سکوت علما خیلی ضربه روحی خورد.
منبع: دایرهالمعارف مصوّر تاریخ زندگی امام خمینی، جعفر شیرعلینیا، نشر سایان، صفحه ۶۱